
تعداد نشریات | 20 |
تعداد شمارهها | 414 |
تعداد مقالات | 3,399 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,896,957 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 3,334,254 |
نشانهشناسی اجتماعی رمان «دفاترالورّاق» اثر جلال برجس بر اساس نظریه پییر گیرو | ||
لسان مبین | ||
دوره 17، شماره 61، مهر 1404، صفحه 83-106 اصل مقاله (1.06 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/lm.2024.20298.3727 | ||
نویسندگان | ||
صدیقه زودرنج* 1؛ آتوسا کرمی2 | ||
1استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا همدان- ایران | ||
2دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
تاریخ دریافت: 28 اردیبهشت 1403، تاریخ بازنگری: 24 آبان 1403، تاریخ پذیرش: 04 دی 1403 | ||
چکیده | ||
نشانهشناسی اجتماعی یکی از زیرشاخههای علم نشانهشناسی است که هدف آن کشف معانی پنهان در متن است. پییر گیرو از نظریهپردازان علم نشانهشناسی است که نشانههای اجتماعی را به دو گروه نشانههای هویت و آداب معاشرت تقسیم کردهاست. از آنجا که رمانهای اجتماعی ارتباط تنگاتنگی با جامعه دارند، دربرگیرندۀ نشانههای فراوانی هستند. رمان دفاترالوراق بیانگر بیعدالتی در جامعه اردن است و درد و رنج مظلومانی را به تصویر میکشد که مورد ستم افراد با نفوذ قرار گرفتهاند. نویسنده با خلق این اثر میخواهد فقر و فساد و بیکاری را که درد مشترک جهان سوم است، به تصویر درآورد. هدف از این پژوهش، تبیین نشانههای اجتماعی در رمان دفاتر الوراق اثر جلال برجس براساس نظریۀ نشانهشناسی اجتماعی پییر گیرو با روش توصیفی-تحلیلی است. نتایج بهدست آمده نشان میدهد: نویسنده در ترسیم مشکلات اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جامعۀ اردن، از هر دو گروه نشانههای هویت و آداب معاشرت بهره بردهاست. در این میان، برخی نشانههای هویت از جمله: پوشاک، خوراک، شغل و برخی نشانههای آداب معاشرت از جمله لحن کلام، در ترسیم نابرابریهای جامعۀ نویسنده مؤثرتر عمل کردهاند. در نشانههایی مانند مکان، شغل، نشانههای غیر کلامی و لحن کلام برجس توانستهاست میان این نشانهها و جایگاه اقتصادی و اجتماعی شخصیتها هماهنگی برقرار نموده و تأثیر متقابل این دو بر یکدیگر را نشاندهد. | ||
کلیدواژهها | ||
نشانه شناسی اجتماعی؛ پی یرگیرو؛ دفاترالوراق؛ جلال برجس | ||
موضوعات | ||
نقد و تحلیل روشمند متون ادب در زبان عربی رویکرد جدید نقدی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Social Semiotics of the Novel "Dafatir Al-Warraq" by Jalal Barjas based on Pierre Guiraud's Theory | ||
نویسندگان [English] | ||
sedigheh zoodranj1؛ Atossa karami2 | ||
1Assistant Professor, Department of Arabic Language and Literature, Faculty of Humanities, Bu - Ali Sina University, Hamadan, Iran | ||
2PhD student in Arabic language and literature, Faculty of Humanities, Bu-Ali Sina University, Hamadan, Iran | ||
چکیده [English] | ||
The field of social semiotics, a branch of semiotics, focuses on revealing concealed meanings within texts. Pierre Guiraud, a notable theorist in this discipline, distinguishes between two categories of social signs: those related to identity and those pertaining to social etiquette. Given their intrinsic link to society, social novels are rich in such signs. In Dafatir al-Warraq (Notebooks of the Bookseller), the narrative highlights injustices prevalent in Jordanian society, portraying the anguish endured by marginalized individuals oppressed by powerful figures. The author aims to depict issues such as poverty, corruption, and unemployment—common afflictions faced by many in the Third World. This study seeks to clarify the social signs present in Dafatir al-Warraq, authored by Jalal Barjas, through the lens of Pierre Guiraud's social semiotic theory, employing a descriptive-analytical approach. Findings reveal that Barjas effectively incorporates both identity signs and elements of social etiquette to illustrate various economic, cultural, and social challenges within Jordanian society. Notably, specific identity markers—such as clothing, food choices, and professions—alongside certain aspects of social etiquette like speech tone—have proven particularly impactful in conveying societal disparities. In signs such as place, occupation, non-verbal signs and tone of speech, Barjas has been able to establish harmony between these signs with the economic and social standings of the characters and illustrate their reciprocal effects on one another. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Social Semiotics, Pierre Guiraud, Dafatir Al-Warraq, Jalal Barjas | ||
مراجع | ||
احمد، نحلة. (۲۰۰۱م). علم اللغة النظامی: مدخل الی النظریة اللغویة عند هالیدای، ط 4، الاسکندریة: ملتقی الفکر.
برجس، جلال. (۲۰۲۰م). دفاتر الوراق، بیروت: الموسسة العربیة للدراسات و النشر.
برکات، وائل؛ والآخرون. (۲۰۰۴م). اتجاهات نقدیة حدیثة و معاصرة. دمشق: جامعة دمشق.
صالح بک، مجید؛ و مائده ظهری عرب. (۲۰۲۳م). «السرد البولیفونی فی روایة ’دفاتر الورّاق‘ لجلال برجس علی ضوء نظریة میخائیل باختین». مجلة إضاءات نقدیة فی الأدبین العربی و الفارسی. ع 50. ص 36-9.
کمالجو، مصطفی؛ حمیدرضا مشایخی، و نضال حسون. (۲۰۲۲م). «جمالیة الرؤیة فی روایة دفاتر الوراق للکاتب جلال برجس». مجلة آداب الکوفة. ع 54. ص 262-235.
احمدی، بابک. (۱۳۸۳ه.ش). از نشانههای تصویری تا متن. تهران: مرکز.
احمدی، شهرام؛ و سهیلا ناجی. (۱۴۰۰ه.ش)، «نشانهشناسی اجتماعی رمان کولی کنار آتش با تکیه بر نظریۀ پییر گیرو». پژوهشنامۀ نقد ادبی و بلاغت. ش ۲۳. ص ۱ - ۲۶.
انصاری، مرجان؛ و سولماز شرکتافتخار. (۱۳۹۴ه.ش). فرهنگ نام سخن. چ ۷، تهران: امیرکبیر.
انواری، محمدرضا. (۱۳۹۷ه.ش). «عوامل ساختاری شکلگیری تظاهر در ایران»، مجلۀ اسلام و مطالعات اجتماعی. ش ۱۲۰. ص ۱۱۸ - ۱۴۵.
پیرمرادیان، مصطفی؛ متینالسادات اصلاحی، و مهشیدالسادات اصلاحی. (۱۳۹۴ه.ش). «مقایسۀ وضعیت زن در دورۀ جاهلیت و بعد از اسلام». مجلۀ تاریخ نو. ش ۱۱، ص ۵۵ - ۸۰.
جوادی یگانه، محمدرضا؛ و سیدعلی کشفی. (۱۳۸۶ه.ش). «نظام نشانهها در پوشش». مجلۀ کتاب زنان. ش ۳۸، ص ۶۲ - ۸۷.
رضی، داوود. (۱۳۸۱ه.ش). «سنجش نگرش دانشجویان به آیندۀ شغلی خود با توجه به عوامل اجتماعی و اقتصادی موثر بر آن در دانشگاه مازندران». مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان. ش ۳۰ و۳۱. ص ۲۹۵ - ۳۲۶.
ساسانی، فرهاد. (۱۳۸۹ه.ش). معناکاوی: بهسوی نشانهشناسی اجتماعی. تهران: علم.
صیادانی، علی؛ پرویز احمدزاده هوچ، و عاطفه رحمانی. (۱۴۰۱ه.ش). «کاربست الگوی نشانهشناسی کارکردی، دلالتی و منطقی پییر گیرو در تحلیل شعر بشری البستانی؛ مطالعۀ موردی قصیدۀ ’قصیدة العراق‘». فصلنامۀ لسان مبین. ش ۴۸، ص ۶۵ - ۸۳.
طالبان، محمدرضا. (۱۳۸۸ه.ش). «چارچوبی مفهومی برای پیمایش دینداری در ایران». مجلۀ اسلام و علوم اجتماعی. ش ۲. ص ۷ - ۴۸.
طاهرینیا، علیباقر؛ و زهره حیدری. (۱۳۹۳ه.ش) «ساختار نشانهای شخصیت حضرت مریم(علیها سلام) در قرآن کریم». فصلنامۀ لسان مبین. ش ۱۵. ص ۴۵ - ۶۴.
علویمقدم، مهیار. (۱۳۷۷ه.ش). نظریههای نقد ادبی معاصر. تهران، سمت.
فاولر، راجر. (۱۳۸۷ه.ش). زبانشناسی و رمان. ترجمۀ محمد غفاری. چ ۱. تهران: نی.
فرنگی، سهیلا؛ و معصومه باستانی خشک بیجاری. (۱۳۹۳ه.ش). «نشانهشناسی اجتماعی رمان بیوتن». نقد ادبی. ش ۲۵. ص ۱۲۱ - ۱۵۱.
کوئن، بروس. (۱۳۷۹ه.ش). درآمدی بر جامعهشناسی. ترجمۀ محسن ثلاثی. تهران: توتیا.
گیرو، پییر. (۱۳۸۰ ه.ش). نشانهشناسی اجتماعی. ترجمۀ محمد نبوی. تهران: آگاه.
منصورنژاد، محمد. (۱۳۸۵ه.ش). دین و هویت. تهران: تمدن ایرانی.
نوری، علیرضا. (۱۳۸۱ه.ش). «معیارهای اسلامی پوشش زنان و الگوی مصرف آن». پژوهشنامۀ حقوق اسلامی. ش ۸-۹. ص ۱۲۲ - ۱۲۹.
ون لیوون، تئو. (۱۳۹۵.ش). آشنایی با نشانهشناسی اجتماعی. ترجمۀ محسن نوبخت. تهران: نشر علمی.
Halliday, Michael. (1978). Language as social semiotics. Landan: Edward Arnold | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 462 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 18 |