تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 380 |
تعداد مقالات | 3,131 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,251,830 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,846,185 |
فرصتها، مکانیزم ها و زمینههای راهبردی توسعه پایدار روابط ایران با شبکه منطقهای مسلماننشین آسیای مرکزی در دهه حاضر | ||
مطالعات سیاسی جهان اسلام | ||
مقاله 4، دوره 7، شماره 1 - شماره پیاپی 25، خرداد 1397، صفحه 101-119 اصل مقاله (281.18 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/psiw.2018.1378 | ||
نویسندگان | ||
ابوالفضل لطفی زاده* 1؛ معصومه صالحی2 | ||
1عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی | ||
2کارشناسی ارشد روابط بین الملل دانشگاه بین المللی امام خمینی | ||
تاریخ دریافت: 13 تیر 1395، تاریخ بازنگری: 09 خرداد 1397، تاریخ پذیرش: 28 خرداد 1397 | ||
چکیده | ||
آسیای مرکزی بهعنوان بخشی از گستره حوزه تمدنی ایران با عنایت به اشتراکات و پیوندهای هویتی، تاریخی، سیاسی، فرهنگی، اعتقادی و اقتصادی و توجه بسیاری از کشورهای منطقهای و بینالمللی به این منطقه، بررسی و مطالعه در این خصوص را برای ایران ضروری کرده است. ایران پس از استقلال منطقه، تلاشهای گستردهای را در توسعه مناسبات خود با کشورهای منطقه آغاز کرده است آنچه مسلم است اینکه گرایشهای مختلفی همچون تاریخ مشترک، مرزهای طولانی، دورههای طولانی نفوذ فرهنگ ایرانی در این منطقه و زمینههای اقتصادی این جمهوریها را به سمت ایران میکشاند توفیق ایران در تأثیرگذاری در منطقه، فراهم کردن شرایط گسترش ارتباط و کاهش فاصله و قدرت سازی از طریق ارتباط و همبستگی بر اساس هویت مشترک با واحدهای این حوزه است. در این راستا نظریه سازهانگاری (constructivism) در روابط بینالملل و تصمیمسازی برخاسته از روانشناسی مثبتگرا همچون نظریه امید مورد توجه قرار گرفته است که هدف همکاری بین دولتها برای رسیدن به دنیایی باثبات و جریانی مثبت در راستای صلح و رفاه بیشتر است. پرسش اصلی پژوهش بدین صورت مطرح است: «الزام حضور جمهوری اسلامی ایران و اثرات آن بر جریانات و روندهای آسیای مرکزی چگونه قابل تبیین است؟» و با عنایت به این فرضیه که به نظر میرسد با توجه به مسائل و روابط موجود با کشورهای آسیای مرکزی، جمهوری اسلامی ایران با برنامهها، سیاستها، قراردادها و عملکردهای خود در عرصههای مختلف بر جریانات سیاسی منطقه و نوع و سطح ارتباط تأثیرگذار است. این مقاله در پی آن است که ضمن معرفی زمینههای فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و غیره که میتوانند در توسعه ارتباطات و امید بهبود روابط ایران با آسیای مرکزی مؤثر باشند زمینههای راهبردی توسعه روابط ایران با این کشورها را نیز ارائه دهد این نوشتار با مطالعات کتابخانهای و استفاده از روش اسنادی تدوین شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
آسیای مرکزی؛ روابط بینالملل؛ سازهانگاری؛ هویت مشترک؛ سیاست خارجی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Opportunities, Mechanisms and Strategic Context of the Sustainable Development of Iran's Relations with the Central Asian Muslim Muslim Network in the Decade | ||
نویسندگان [English] | ||
abolfazl lotfizadeh1؛ masumeh salehi2 | ||
1ozve hiatelmi dakashqahe azade slami | ||
چکیده [English] | ||
Due to the identities, historical, political, cultural, religious, and economic association and union, and also the interest of many regional and international countries in this region, the Central Asia, as part of the scope of the civilization of Iran, has made the study necessary for Iran in this regard. After independence, Iran has started extensive efforts to develop its relations with the countries of the region. What is certain is that different trends, such as common history, long borders, long periods of influence of Iranian culture in this region, and the economic backgrounds make these republics be towards Iran. Iran’s success in influencing the region is to provide conditions for expanding communication and reducing distance and power-creation through communication and solidarity based upon the common identity with units in this area. In this regard, the Constructivism theory in the international relations and decision-making arisen from positivist psychology, such as the hope theory, has attracted attention- which is considered to be the goal of cooperation between governments in order to achieve a stable world and a positive trend towards peace and prosperity. The main question of the research is as follows: “How the requirement of the presence of the Islamic Republic of Iran and its effects on the trends on the Central Asia can be explained? “Considering this hypothesis, it seems that due to the existent issues and relations with the Central Asian countries, the Islamic Republic of Iran, with its programs, policies, contracts, and practices in various fields, is influential in the political processes of the region and the type and level of communication. This article seeks to provide strategic areas for the development of Iran’s relations with these countries while introducing cultural, economic, political, and other areas. This paper has been written with the help of library studies and the use of documentary methods. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Central Asia, International Relations, Structuralism, Common Identity, Foreign Policy | ||
مراجع | ||
1. ابوالحسن شیرازی، حبیبالله، 1370، ملیتهای آسیای میانه، تهران: دفتر مطالعات وزارت امور خارجه. 2. ازغندی، علیرضا، 1379، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: سمت. 3. آکینر، شیرین، 1367، اقوام مسلمان اتحاد شوروی، ترجمه محمدحسین پایدار، تهران: شرکت انتشارات علمی فرهنگی، چاپ اول. 4. آپرین، فرانک، برانستون، دیوید، 1376، جاده ابریشم، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: انتشارات سروش. 5. بیکی، مهدی، 1388، قدرت نرم جمهوری اسلامی، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق (ع). 6. فلاحنژاد، علی، 1384، سیاست صدور انقلاب اسلامی، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی. 7. دهقان طرزجی، محمود، 1379، سیاست خارجی ایران و همسایگان در دهه دوم انقلاب اسلامی، ج 1، تهران: انتشارات سروش. 8. دهقان، جلال، 1391، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: سمت. 9. دویچ، کارل و دیگران، 1375، نظریه روابط بینالملل، ج 2، ترجمه وحید بزرگی، تهران: جهاد دانشگاهی.
ب- مقالات
ج- انگلیسی 40. M.Reza Behnam.Cnltnral Foundation of Iranian Politics(New York University of Utah Press 1991
41. Boli,john & john meyer and George Thomas, 1989, ontology and Rationalization in the western cultural accont, in George Thomas et at, (eds) international structure: constituting state, society, and the individual, London.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 681 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 793 |