اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 19 |
| تعداد شماره‌ها | 385 |
| تعداد مقالات | 3,153 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,304,470 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,897,178 |
پژوهشی پیرامون عینیه ی ابن سینا و نی نامه ی مولانا | ||
| لسان مبین | ||
| مقاله 3، دوره 2، شماره 4، شهریور 1390، صفحه 45-60 اصل مقاله (226.25 K) | ||
| نوع مقاله: طرح پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| رضا سمیع زاده | ||
| . | ||
| تاریخ دریافت: 17 فروردین 1390، تاریخ بازنگری: 10 اسفند 1390، تاریخ پذیرش: 20 مرداد 1390 | ||
| چکیده | ||
| « قصیده ی عینیه ی » [1]شیخ الرئیس ابو علی سینا و «نی نامه ی » [2]مولانا جلال الدّین محمد رومی از این جهت که هر دو بیان کننده ی هبوط روح انسانی از عالم ملکوت و مجّردات به کالبد تیره ی انسانی هستند شباهت هایی دارند . امّا از آن جهت که ابن سینا به مسأله نگاهی عقلانی؛ و خشک و فلسفی، امّا مولانا نگاهی دردمندانه و عاشقانه و از سر سوز دارد از هم متفاوتند . ابن سینا روح انسان را واردی ارجمند می داند و به ورودش دل خوش می دارد و از فرط دلخوشی و غرور علمی آن را در قالب معّمائی طرح می کند و از مخاطب می طلبد که منظور او را دریابد . امّا فریاد مولانا از این پیشامد بلند است و سینه ی شرحه شرحه از فراق می خواهد که سوز اشتیاق به وصال مجّدد را بازگوید، باشد که بدین ترتیب تشفّی قلبی برایش حاصل شود . ابن سینا به هبوط نگاهی آموزشی - تعلیمی ( educational ) امّا مولانا نگاهی احساسی و عاطفی ( emotional ) دارد . ابن سینا واقعه را خطیر نمی بیند، بلکه امر برایش طبیعی جلوه می کند . اگر چه تلاش نموده ، ماجرای هبوط را در قالب معما بیان نماید امّا کلامش چندان به سوی زبان استعاری و رمزی نگراییده است، بلکه لبریز از صراحت است. اما مولانا به سبب دردمندی و بزرگ دیدن واقعه ، کلامی بس استعاری و کنایی اختیار کرده است . | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| شعر فارسی؛ شعر عربی؛ عینیه ی ابن سینا؛ نی نامه ی مولوی بلخی؛ قرنهای 4و7 هجری؛ ادبیات فارسی و عربی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| A Research into Avicenna's Ainiyeh (an ode with the terminal rhyme ending in –ain, the 21st letter of the Persian Alphabet) and Maulana's Letter of Reed | ||
| نویسندگان [English] | ||
| . . | ||
| . | ||
| چکیده [English] | ||
| Sheikh Avicenna’s “Ainiyeh’s Ode” and Moulana Jalal Al-Din Rumi’s “Letter of Reed” both express the descent of man’s spirit from heaven to darkness. However, Avicenna’s treatment of the subject is rather reasonable, serious and philosophical, whereas Moulana’s is grievous and amorous. Avicenna is cheered by man’s spirit, for he considers it as a lofty matter. Due to this happiness and academic pride, he portrays the subject in the form of a mystery. He then asks the addressee to apprehend his presupposition. Moulana is devastated by the parting of the spirit and seeks to express this unification with ardor to comfort his heart. In this respect, Avicenna casts an educational look on man’s spirit, because he does not consider the matter important yet natural. Although he tries to discuss the descent as a mystery, his diction is not metaphorical or symbolic. Moulana has rather an emotional perspective of the descent and considers the matter great and the terms he employs are quite figurative and ironical | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Persian poetry, Arabic poetry, Avicenna's Ainiyeh, Maulana's Letter of Reed, 4th and 7th century, Persian and Arabic literature | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,327 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,876 |
||