اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 350 |
| تعداد مقالات | 2,887 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,290,454 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,425,269 |
سیر تحوّلات «توقیعات» و تأثیر آن در ادبیات عربی | ||
| لسان مبین | ||
| مقاله 3، دوره 3، شماره 8، شهریور 1391، صفحه 40-56 اصل مقاله (189.45 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| عبدالغنی ایروانی زاده؛ مهدی عابدی | ||
| تاریخ دریافت: 07 اردیبهشت 1390، تاریخ بازنگری: 29 آبان 1390، تاریخ پذیرش: 29 آبان 1390 | ||
| چکیده | ||
| توقیعات، فنّ نثری متداول در دوره های گوناگون است که در صدر اسلام زایش، و در عصر اموی انتشار یافت و در عصر عباسی به شکوفایی رسید، به اندلس انتقال یافت و سپس در گسترة گیتی پراکنده شد و در فرجام کار، پس از تهاجم سراسر خونبار مغول همچون سایر انواع ادبی، رو به اضمحلال نهاد و اثری از آن باقی نماند؛ امّا در زمان حکومت مملوکیان و عثمانیها جامه‌ای نو بر تن کرد و با نام نگارش انشایی، رویشی دوباره یافت. توقیعات در عصر عباسی در اسلوب، چندان تفاوتی با توقیعات عصر اموی ندارد؛ چرا که در اسلوب، مبتنی بر تمرکز و وضوح تفکّر، ایجاز، کوتاه گویی در شکل و زیبایی تصویر و لطافت اشاره است. با وجود شکوفایی توقیعات در عصر عباسی، اواخر این دوران، نثر فنّی به آرایه‌های ادبی و درازگویی متمایل شد؛ اگرچه پایه و شالودة توقیعات، ایجاز و تمرکز بود. دلایلی که به رواج و تداوم این فن در عصر عباسی منجر گردید، به طور خلاصه، عبارت است از تنوّع امور حکومتی و نیاز شدید مردم و درخواستهای آنان از حاکمان و طبیعت تظلّم‌خواهی هایی که متضمّن پاسخ سریع و دقّت نظر رهبران و گسترة فرهنگ آنان بود. این مقاله با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به ارائه تاریخچه مختصری از سیر تحوّلات توقیعات و میزان تأثیر گذاری آن در پیشرفت و شکوفایی ادب عربی می پردازد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| عصر عبّاسی؛ آرایه های ادبی؛ ایجاز؛ توقیعات | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Course of Towqyat's Evolution and its Impact on Arabic Literature | ||
| نویسندگان [English] | ||
| . .؛ . . | ||
| چکیده [English] | ||
| Towqyat is the common art of prose of different eras that were produced in early Islam, published during the Umayyad period and flourished during Abbasid period. It was then transferred to Andalusia and finally scattered around the world. However, after the mortal invasion of Mogul, similar to other literary forms, it disappeared without any trace. Again at the time of Ottoman and Mamluk appeared in different form and regenerated with the name of writing composition. Towqyat during Abbasid dynasty is not very different in style form the time Umayyad's. Style is based on, concentration, clarity of thinking, ellipses, and brevity in form. Despite effloresce of Towqyat during Abbasid period, the latter part of their dynasty, artistic prose went towards literary devices and verbosity; even though, the base of Towqyat was ellipses and concentration. Factors that led to the spread and persistence of this technique in can be summarize as variety of state's affairs, and urgent need of the people, and their applications from rulers, nature of the petition that demands rapid response and accuracy of the leader's thought and their cultural width. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Abbasid dynasty, Literary devices, Ellipses, Towqyat | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,552 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,611 |
||