اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شمارهها | 367 |
| تعداد مقالات | 3,004 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,032,346 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,686,439 |
مینی مالیسم در حکمت های منقول از ایرانیان باستان بر اساس منابع عربی | ||
| لسان مبین | ||
| مقاله 4، دوره 10، شماره 34، بهمن 1397، صفحه 91-67 اصل مقاله (594.48 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/lm.2019.9989.2738 | ||
| نویسنده | ||
| پیمان صالحی* | ||
| عضو هیأت علمی دانشگاه ایلام | ||
| تاریخ دریافت: 02 بهمن 1397، تاریخ بازنگری: 07 خرداد 1398، تاریخ پذیرش: 11 تیر 1398 | ||
| چکیده | ||
| مینیمالیسم یعنی بهکاربردن سادهترین طرح یا شکل برای نقل داستان. با اینکه مینیمالیسم در غرب، پدیدهای نوظهور محسوب میشود؛ امّا این گونه ادبی، همواره از قدیم الأیام در میان ایرانیان وجود داشته است. پژوهش مذکور با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و نیز با تکیه بر منابع معتبر عربی که داستانکهایی حکمتآمیز از شاهان، وزیران و دیگر بزرگان ایران باستان نقل کردهاند، این گونه ادبی را مورد بررسی و تحلیل قرار داده است. نتایج نشان از آن دارد که این داستانکها نمونههای والای کمینهگرایی در ادبیات فارسی و عربی هستند. اغلب آنها با طرح و پیرنگی ساده و در قالب جملات بیپیرایه، بیان شدهاند، ساختاری بسیار کوچک دارند و تنها از یک صحنه تشکیل شدهاند؛ اما تمّی جذّاب و پرشور دارند؛ در کنار این تشابهات، تفاوتهایی نیز میان داستان-های حکمتآمیز ایرانیان باستان با مینیمالیسم وجود دارد: اولاً شخصیتها در داستانهای مینیمال افراد عادی اجتماع هستند؛ در حالی که در حکمتهای منقول از ایرانیان باستان، هر دو طرف گفتوگو یا یکی از آنها افرادی سرشناس مانند پادشاه، وزیر، حکیم، موبد و... است. ثانیاً با اینکه منتقدان، این گونه ادبی را به عدم موضعگیری سیاسی، توصیفهای ساده و پیش پا افتاده، یکنواختی سبک و بیتوجهی به جنبههای اخلاقی محکوم میکنند؛ اما به اعتقاد نگارنده، داستانکهای مینیمال ایران باستان از این اتهامات مبرّاست؛ زیرا در شاهد مثالهای مختلفی که در پژوهش حاضر، ذکر گردیده، بسیاری از دغدغههای بشری با رویکردهای گوناگون اعتقادی، اخلاقی، سیاسی، اجتماعی و... به نحوی دقیق و ظریف، منعکس شده است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| ایران باستان؛ مینیمالیسم؛ داستانک؛ حکمت؛ منابع عربی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Minimalism in the Wisdom of Ancient Iranians Based on Arabic Sources | ||
| چکیده [English] | ||
| always existed since ancient times in Iran. The cross-sectional study using and relying on credible sources Arabic short stories of kings, ministers and other leaders have been quoted ancient. The results show that this short stories are great examples of minimalism in Persian and Arabic literature. Most of them have simple plot plan and freestanding phrase, stated, structural very small and consist only of a scene. The limitations of time and space so that in most cases does not exceed a question and answer, but what's fascinating and passionate. In addition to these similarities, differences between the stories of ancient Iranian wisdom there minimalism; First, the characters in minimalist stories of ordinary people are social, while the real wisdom of the ancient Iranians, both sides of the conversation, or one of them celebrities such as King, minister, sage, priest, etc. Secondly, despite the critics, the literary genre to a lack of political position, simple and banal descriptions, Uniformity of style and disregard for ethical aspects reject. But I believe, minimal ancient wisdom is innocent of the charges; because in many instances seen in this study many human concerns with different approaches religious, moral, political, social and subtle way, is reflected. | ||
| کلیدواژهها [English] | ||
| The ancient Iranian, Minimalism, Short story, Wisdom, Arabic sources | ||
| مراجع | ||
|
کتابهای عربی - آربری، آ.جی. (1959م). تراث فارس؛ ترجمة یحیی الخشاب، القاهرة: دار إحیاء الکتب العربیة. - ابن ابی الحدید، أبو حامد. (1988م). شرح نهج البلاغة؛ الطبعة الأولی، بیروت: دار احیاء الکتب العربیة عیسى البابی الحلبی وشرکاه. - ابن القتیبه، أبو محمد عبد الله بن مسلم. (1418ق). عیون الأخبار؛ بیروت: دار الکتب العلمیة. - ابن جوزی، جمال الدین. (1412ق). المنتظم فی تاریخ الأمم والملوک؛ الطبعة الأولی، بیروت: دار الکتب العلمیة. - ابن حمدون، محمد بن الحسن. (1417ق). التذکرة الحمدونیة؛ الطبعة الأولی، بیروت: دار صادر. - ابن دجاجی، سعد الله بن نصر بن سعید الحنبلی. (د.ت). سفط الملح وزوح الترح؛ بیروت: دار کنان. - ابن عبدربه، أبو عمر شهاب الدین أحمد. (1404ق). العقد الفرید؛ الطبعة الأولی، بیروت: دارالکتب العلمیة. - ابن مسکویه، ابوعلی احمد بن محمد.(1416ق). الحکمة الخالدة؛ الطبعة الأولی، القاهرة: مکتبة النهضة المصریة. - ابن معتز، أبو العباس عبد الله بن محمد. (1410ق)، البدیع فی البدیع؛ الطبعة الأولی، بیروت: دار الجیل. - ابن منقذ، أبو المظفر مؤید الدولة. (1407ق). لباب الآداب؛ الطبعة الثانیة، القاهرة: مکتبة السنة. - الآبی، أبوسعد منصور بن الحسین. (1424ق). نثر الدر فی المحاضرات، الطبعة الأولی، بیروت: دار الکتب العلمیة. - الأماسی، محمد بن قاسم. (1423ق). روض الأخیار المنتخب من ربیع الأبرار؛ الطبعة الأولی، حلب: دار القلم العربی. - انصاری، أبو الحسن علی بن إبراهیم بن محمد بن عیسی بن سعد الخیر. (د.ت). القرط على الکامل؛ وهی الطرر والحواشی علی الکامل للمبرد، الطبعة الأولی، بیروت: دار النشر. - بدوی، عبدالرحمن. (1416ق). مقدمه الحکمة الخالدة؛ القاهرة: مکتبة النهضة المصریة. - التنوخی، أبو علی. (1978م)، الفرج بعد الشدة؛ تحقیق عبود الشالجى، عدد الأجزاء: 5، بیروت: دار صادر. - التوحیدی، أبوحیان.(1408ق). البصائر والذخائر؛ تحقیق وداد القاضی، عدد الأجزاء: 10، الطبعة الأولی، بیروت: دار صادر. - ثعالبی، أبو منصور. (1421ق). الشکوى و العتاب و ما وقع للخلان والأصحاب؛ الطبعة الأولی، الکویت: المجلس الوطنی للثقافة والفنون والآداب. - ــــــــــــــــــ . (د.ت). الإعجاز والإیجاز، القاهرة: مکتبة القرآن. - الجاحظ، عمرو بن بحر. (1332ق). التاج فی اخلاق الملوک؛ تحقیق أحمد زکی باشا، القاهرة: المطبعة الأمیریة. - ــــــــــــــــــــــــ .(1423ق-الف). البیان والتبیین؛ عدد الأجزاء: 3، بیروت: دار ومکتبة الهلال. - ــــــــــــــــــــــ . (1423ق-ب). المحاسن والأضداد، بیروت: دار ومکتبة الهلال. - خطیب دمشق، أبو المعالی محمد بن عبد الرحمن بن عمر. (1423ق). الإیضاح فی علوم البلاغة؛ تحقیق محمد عبد المنعم خفاجی، عدد الأجزاء: 3، الطبعة الثالثة، بیروت: دار الجیل. - الراغب الأصفهانی، أبو القاسم الحسین بن محمد. (1420ق). محاضرات الأدباء ومحاورات الشعراء والبلغاء؛ عدد الأجزاء:2، الطبعة الأولی، بیروت: شرکة دار الأرقم بن أبی الأرقم. - الزمخشری، جار الله. (1412ه.ق). ربیع الأبرار ونصوص الأخیار، الطبعة الأولی، بیروت: مؤسسة الأعلمی. - شیخو، رزق الله بن یوسف. (1913م). مجانی الأدب فی حدائق العرب؛ بیروت: مطبعة الآباء الیسوعیین. - الطرطوشی، محمد بن الولید. (1872م). سراج الملوک، تحقیق جعفر البیاتی، الطبعة الأولی، ریاض: الریس للکتب و النشر. - العاملی، بهاءالدین. (1428ق). الکشکول؛تحقیق محمد عبدالکریم النمری، عدد الأجزاء: 2، الطبعة الأولی، بیروت: دار الکتب العلمیة. - العسکری، أبو أحمد الحسن بن عبد الله. (د.ت). جمهرة الأمثال، عدد الأجزاء: 2، بیروت: دار الفکر. - الغزالی، ابوحامد محمد. (1409ق). التبر المسبوک فی نصیحة الملوک، الطبعة الأولی، بیروت: دار الکتب العلمیة. - قرطبی، الإمام ابو یوسف بن عبدالله النمری. (د.ت). بهجة المجالس و انس المجالس و شحذ الذاهن و الهاجس؛ تحقیق محمد مرسی الخولی، دون تا. - قلقشندی، أحمد بن علی. (د.ت). صبح الأعشى فی صناعة الإنشاء؛ عدد الأجزاء: 15، بیروت: دار الکتب العلمیة. - الماوردی، أبو الحسن بن محمد بن حبیب البصری. (1986م). أدب الدنیا و الدین، القاهرة: دار مکتبة الحیاة. - المسعودی، أبو الحسن على. (1404ق). مروج الذهب؛ عدد الأجزاء: 4، الطبعة الثانیة، قم: دار الهجرة. - نجم، محمد یوسف. (1979م). فن القصة؛ الطبعة الثانیة، بیروت: دار الثقافة. - وطواط، أبو إسحق برهان الدین. (1429ق). غرر الخصائص الواضحة، وعرر النقائض الفاضحة؛ بیروت: دار الکتب العلمیة. کتابهای فارسی - زرّین کوب، عبدالحسین. (1385ش). از گذشته ادبی ایران؛ چاپ سوم، تهران: انتشارات سخن. - سبزیانپور، وحید و پیمان صالحی. (1394ش). حکمتهای ایرانیان باستان در منابع عربی؛ چاپ اوّل، تهران: یار دانش. - عرفان، حسن. (1392ش). ترجمه و شرح جواهر البلاغه؛ جلد اوّل، چاپ شانزدهم، قم: نشر بلاغت. - محمدی ملایری، محمد. (1384ش). فرهنگ ایرانی پیش از اسلام و آثار آن در تمدن اسلامی و ادبیات عربی؛ چاپ پنجم، تهران: توس. - مستوفى، حمدالله. (1339ش)، تاریخ گزیده؛ به اهتمام عبدالحسین نوایى، تهران: امیرکبیر. - مککی، رابرت. (1387ش). داستان، ساختار، سبک و اصول فیلمنامهنویسی؛ ترجمة محمد گذرآبادی، تهران: هرمس. مقالات فارسی - پارسا، سید احمد. (1385ش). «مینیمالیسم و ادب پارسی(بررسی تطبیقی حکایتهای گلستان با داستانهای مینیمالیستی)»؛ نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دورة جدید، شماره 20، صص 27-48. - پارسینژاد، کامران. (1382ش)، «مینیمالیسم داستان کوتاه کوتاه یا داستان کارت پستال»؛ مجلة ادبیات داستانی، سال یازدهم، شماره 74، صص 34-19. - جامی، رضا. (1384ش). «مینیمالیسم در داستانهای کوتاه ریموند کارور»؛ مجلة گلستانه، شماره 70، صص 26-10. - جزینی، جواد. (1378ش)، «ریختشناسی داستانهای مینیمالیستی»؛ ماهنامه کارنامه، دوره اول، شماره 6، صص 46-28. - رضی، احمد و سهیلا روستا. (1388ش). «کمینهگرایی در داستاننویسی معاصر»؛ مجلة پژوهشهای زبان و ادبیات فارسی، سال چهل و پنجم، شماره 3، صص 77-90. - سبزعلیپور، جهاندست و فرزانه عبداللهی. (1391ش). «داستانک در حکایتهای قابوسنامه و تطبیق آن با مینیمالیسم»؛ فصلنامه تخصصی سبکشناسی نظم و نثر فارسی، سال پنجم، شماره اول، صص 161-172. - صابرپور، زینب. (1388ش). «داستان کوتاه مینیمالیستی»؛ فصلنامه نقد ادبی، سال دوم، شماره 5، 146-135. - عباسی، طیبه. (1391ش). «مینیمالیسم هنر ساده گرایی»؛ هما، شماره 97، صص56-48. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 429 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 344 |
||