دانشگاه بین المللی امام خمینی

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات20
تعداد شماره‌ها360
تعداد مقالات2,962
تعداد مشاهده مقاله3,779,391
تعداد دریافت فایل اصل مقاله2,553,994
منتظری, محمد, قاسمی, حاکم, کشاورز ترک, عین الله, صلح جو, محمد رضا. (1398). تحلیل عوامل مؤثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت جمهوری اسلامی ایران در افق 1424: ارائه یک الگو. لسان مبین, 4(1), 1-27. doi: 10.30479/jfs.2019.11165.1091
محمد منتظری; حاکم قاسمی; عین الله کشاورز ترک; محمد رضا صلح جو. "تحلیل عوامل مؤثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت جمهوری اسلامی ایران در افق 1424: ارائه یک الگو". لسان مبین, 4, 1, 1398, 1-27. doi: 10.30479/jfs.2019.11165.1091
منتظری, محمد, قاسمی, حاکم, کشاورز ترک, عین الله, صلح جو, محمد رضا. (1398). 'تحلیل عوامل مؤثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت جمهوری اسلامی ایران در افق 1424: ارائه یک الگو', لسان مبین, 4(1), pp. 1-27. doi: 10.30479/jfs.2019.11165.1091
منتظری, محمد, قاسمی, حاکم, کشاورز ترک, عین الله, صلح جو, محمد رضا. تحلیل عوامل مؤثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت جمهوری اسلامی ایران در افق 1424: ارائه یک الگو. لسان مبین, 1398; 4(1): 1-27. doi: 10.30479/jfs.2019.11165.1091

تحلیل عوامل مؤثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت جمهوری اسلامی ایران در افق 1424: ارائه یک الگو

آینده پژوهی ایران
مقاله 1، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 6، شهریور 1398، صفحه 1-27    اصل مقاله (856.31 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/jfs.2019.11165.1091
نویسندگان
محمد منتظری1؛ حاکم قاسمی* 2؛ عین الله کشاورز ترک3؛ محمد رضا صلح جو4
1دانشجوی دکتری آینده پژوهی، دانشگاه بین المللی امام خمینی ره، قزوین، ایران.
2عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
3استادیار، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
4استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)
تاریخ دریافت: 18 تیر 1398،  تاریخ بازنگری: 13 مهر 1398،  تاریخ پذیرش: 30 مهر 1398 
چکیده
هدف: اعتماد عمومی به دولت و روند آینده آن از مسائل مهمی است که عدم شناخت و توجه به عوامل مؤثر بر آن می­تواند پیامدهای بسیار مخربی برای دولت­ها داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت جمهوری اسلامی ایران­ و تحلیل شبکه روابط علت و معلولی میان این عوامل با در نظر گرفتن افق 1424 انجام گرفته است.
روش: در این پژوهش از تکنیک دیمتل فازی استفاده گردید. برای گردآوری داده­ها از نظر خبرگان که از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شده بودند، استفاده شد. پس از شناسایی عوامل مؤثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت از دل پیشینه موضوع، برای تحلیل وضعیت روابط علّی میان این عوامل از فن دیمتل فازی بهره­گیری شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد که از میان 16 عامل استخراج‌شده از ادبیات، عدالت اجتماعی بنیادی­ترین عامل در سامانه عوامل مؤثر بر اعتماد عمومی به دولت ج. ا. ایران محسوب می­شود و ایجاد تغییرات سازنده در آن می­تواند به تحولات جدی­تری در جهت بهبود آینده اعتماد عمومی به دولت منجر شود. همچنین دو عامل شایسته­سالاری و شفافیت، اثرگذارترین عوامل در میان دیگر عوامل مؤثر بر آینده اعتماد عمومی به دولت بوده و در نقطه مقابل، اثرپذیرترین شاخص، کیفیت ارائه خدمات عمومی است.
نتیجه­گیری: با توجه به نتایج تحقیق بایسته است که دولت در عمل بر استقرار عدالت اجتماعی همت گماشته، بر رعایت شایسته­سالاری در به‌کارگیری و انتصاب افراد تاکید کرده و به اجرای قوانین مربوط به شفافیت در اداره امور عمومی اهتمام ویژه­ای داشته باشد.
کلیدواژه‌ها
اعتماد عمومی به دولت؛ آینده اعتماد عمومی؛ دولت ج.ا. ایران؛ دیمتل فازی
عنوان مقاله [English]
Analysis of Effective Factors on Future of Public Trust in Government of I. R. Iran in 2045: Offering a Pattern
نویسندگان [English]
Mohammad Montazeri1؛ null null2؛ Einollah Keshavarz Tork3؛ Mohammad Reza Solhju4
1Ph.d student of futures studies, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran.
3Assistant Professor, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran
4Assistant Professor, Imam Khomeini International University, Iran.
چکیده [English]
Purpose: Public trust in government and its future trend is one of the important issues for governments that lack of recognition and attention to its effective factors can have destructive consequences for the government over time. In this regard, the present study has tried to explore effective factors on future of public trust in government of Islamic Republic of Iran, and the analysis of their causal interrelationship network.
Method: In this research we used Fuzzy DEMATEL technique. In order to collect data we used the viewpoints of experts which selected by purposeful sampling. After identifying effective factors on future of public trust in government from the literature, Fuzzy DEMATEL technique was used to determine the status of causal relations among these factors.
Findings: The results of data analysis showed that among the extracted factors from literature, social justice is the most fundamental factor and making constructive changes in it, can lead to more serious changes in the future of public trust in government in Iran. Also, public managers and employees' competency and transparency in government are the most important factors in the future of public trust and at the opposite point is the quality of public service.
Conclusion: According these results, the government must emphasize on social justice and competency and merit in applying and appointing people and do its best efforts to implement laws related to transparency in public affairs administration.
کلیدواژه‌ها [English]
Public Trust in Government, Future of Public Trust, Government of I. R. Iran, Fuzzy DEMATEL
مراجع
  1. اصغری، حرمت. اسدی، اسماعیل (1392). «تأثیر پاسخگویی بر اعتماد عمومی و اعتماد سیاسی(مورد مطالعه: سازمان‌های دولتی ایران)». فصلنامه رسالت مدیریت دولتی، 4(9): 75-53.
  2. الوانی، سید مهدی. دانایی‌فرد، حسن (1380). «مدیریت دولتی و اعتماد عمومی». مجله دانش مدیریت، شماره 55: 27-5.
  3. الوانی، سید مهدی. شیروانی، علیرضا (1390). سرمایه اجتماعی:‌ مفاهیم،‌ نظریه‌ها و کاربردها. اصفهان: نشر مانی.
  4. دانایی فرد، حسن و همکاران (1393). «واکاوی سازوکارهای کلیدی تقویت اعتماد عمومی به دولت: پژوهشی ترکیبی». فصلنامه پژوهش‌های راهبردی سیاست. 2(8): 118-101.
  5. دلیلی، شهاب. (1397). «عدالت اجتماعی و کارآمدی نظام سیاسی در جمهوری اسلامی ایران». فصلنامه مطالعات راهبردی، 21(82): 92-61.
  6. رسولی، رضا. شهانی، بهنام.(1388). «فساد اداری در مدارس آموزشی: عوامل مؤثر بر پیدایش، گسترش و کاهش آن». نشریه مدیریت دولتی، شماره 3: 34-19.
  7. زاهدی، شمس‌السادات و همکاران (1390). «افزایش اعتماد عمومی بر پایه ارتقای فرهنگ پاسخگویی». پژوهشنامه مدیریت اجرایی، 3(5): 94-69.
  8. زاهدی، شمس السادات. خانباشی، محمد (1390). «از اعتماد عمومی تا اعتماد سیاسی (پژوهشی پیرامون رابطه اعتماد عمومی و اعتماد سیاسی در ایران)». پژوهش‌های مدیریت در ایران. 15(4): 96-73.
  9. سردارنیا، خلیل الله و همکاران (1388). «تأثیر حکمرانی خوب و سرمایه اجتماعی بر اعتماد سیاسی مطالعه موردی شهرهای مشهد و سبزوار. پژوهشنامه علوم سیاسی. 5(1): 195-135.
  10. مرتضوی، مهدی و همکاران (1394). «عوامل مؤثر بر اعتماد عمومی به بانکداری الکترونیک در ایران». بیست و ششمین همایش بانکداری اسلامی. 10 و 11 شهریور 1394، تهران.
  11. منوریان، عباس و همکاران (1389). «بررسی رابطه بین پاسخگویی عمومی، مشارکت عمومی و اعتماد عمومی در سازمان‌های دولتی مناطق 22 گانه شهر تهران». فصلنامه مدرس علوم انسانی-پژوهش‌های مدیریت در ایران. 14(3): 273-251.
References

  1. Alvani, S. M., & Danaiefard, H. (2001). Public administration and public trust. Management Knowledge Journal, 55: 5-27. (In Persian)
  2. Alvani, S. M., Shirvani, A. (2011). Social capital, concepts, theories and applications. Mani publication. Isfahan. (In Persian)
  3. Anderson, C. J., & Tverdova, Y. V. (2003). Corruption, political allegiances, and attitudes toward government in contemporary democracies. American Journal of Political Science, 47(1):91-109.
  4. Ardelean, A. (2013). Auditors’ Ethics and their Impact on Public Trust. Procedia Social and Behavioral Sciences, 92(2013): 55-60.
  5. Asghari, H., & Asadi, E. (2013). Effect of accountability on public trust and political trust (case study: public organization of Iran). Public administration mission Quarterly, 4(9): 53-75. (In Persian)
  6. Bannister, F., & Connolly, R. (2011). Trust and transformational government: A proposed framework for research. Government Information Quarterly, 28(2): 137-147.
  7. Berg, A. M. (2005). Creating trust? A critical perspective on trust-enhancing efforts in public services. Public Performance & Management Review, 28(4):465–486.
  8. Berman, E. M. (1997). Dealing with cynical citizens. Public Administration Review, 57(2): 105–112. doi:2307/977058.
  9. Bowman, S. J., & Knox, S. F. (2008). Ethics in Government: No Matter How Long and Dark the Night. Public Administration Review, (July): 627-639.
  10. Butler, J. K. (1999). Trust expectations, information sharing, climate of trust, and negotiation effectiveness and efficiency. Group & Organization Management, 24(2), 217–238. doi:1177/1059601199242005.
  11. Cho, W. (2012). Accountability and representation? How electoral systems promote public trust in African legislatures. An international journal of policy, administration and institutions, 25(4): 617-637.
  12. Christensen, T., & Legreid, P. (2004). Coping with complex leadership roles: the problematic redefinition of government –owned enterprises. Public Administration, 81(4): 803-831.
  13. Custer, J. S. (2013). Does openness enhance public trust: a cross-country assessment of the relationship between openness of budgeting processes and perceptions of government corruption. A thesis for the degree of master of public policy in public policy, Graduate School of Arts and Sciences of Georgetown University.
  14. Dalili, S. (2018). Social justice and political system effectiveness in I.R. of Iran. Strategic Studies Quarterly, 21(82): 61-92. (In Persian)
  15. Danaiefard, H., Hasanzadeh, A., Nasrollahi, S. (2014). Exploration of key mechanisms for promoting public trust in government: a mixed research. Quarterly of Politics Strategic Researches, 2(8): 101-118. (In Persian)
  16. Donoghue, J., & Tranter, B. (2012). Social Capital, Interpersonal Trust, and Public Housing. Australian Social Work, 65(3): 413_430.
  17. Gamero, N. et al. (2011). Institutional dimensions underlying public trust in information on technological risk. Journal of risk research, 14(6): 685-702.
  18. Gracia, D. B., & Casalo Arino, L.V. (2014). Rebuilding public trust in government administrations through e-government actions. Revista Espanola de Investigacion en Marketing ESIC, http://dx.doi.org/10.1016/j.reimke.2014.07.001.
  19. Gronlund, K., & Setala, M. (2012). In Honest Officials We Trust: Institutional Confidence in Europe. The American Review of Public Administration, 42(5): 523-542.
  20. Harris, J. D., & Wicks, A. C. (2010). ‘Public Trust’ and Trust in Particular Firm Stakeholder Interactions. Corporate Reputation Review, 13(2): 142-154.
  21. Hupe, P. L., & Hill, M. J. (2007). Street-level bureaucracy and public accountability. Public Administration, 85(2): 85–102.
  22. Jin, H. M., & Shriar, J. A. (2013). Linking environmental citizenship and civic engagement to public trust and environmental sacrifice in the Asian context. Environmental policy and governance, 23: 259-273.
  23. Kim S. E. (2010). Public trust in government in Japan and South Korea: Does the rise of critical citizens' matter? Public Administration Review, 70(5): 801–810.
  24. Kim, S. E. (2005). The role of trust in the modern administrative state: An integrative model. Administration & Society, 37: 611–635. doi:1177/0095399705278596.
  25. Kim, S., & Lee, J. (2012). E-Participation, Transparency, and Trust in Local Government. Public Administration Review, 2012: 1-10.
  26. Kim, Y. J., & Kim, E. S. (2016). Exploring the interrelationship between public service motivation and corruption theories. Evidence-based HRM: a Global Forum for Empirical Scholarship, 4(2): 181-186.
  27. Kong, D. T. (2014). Perceived Competence and Benevolence of Political Institutions as Culturally Universal Facilitators of Political Trust: Evidence from Arab Countries. Cross-Cultural Research, 48(4): 385–399.
  28. Lanin, D., & Hermanto, N. (2019). The effect of service quality toward public satisfaction and public trust on local government in Indonesia. International Journal of Social Economics, 46(3): 377-392.
  29. Lindstrom, M. (2011). Social capital, political trust, and health locus of control: A population-based study. Scandinavian Journal of Public Health, 2011; 39: 3–9.
  30. Ma, L., & Christensen, T. (2018). Government Trust, Social Trust, and Citizens’ Risk Concerns: Evidence from Crisis Management in China. Public Performance & Management Review, (July): 1-22.
  31. McKnight, D. H., Choudhury, V., & Kacmar, C. (2002). Developing and validating trust measures for e-commerce: An integrative typology. Information Systems Research, 13: 334-359.
  32. McNabb, E. D., King, G. J., & Petersons, A. (2010). The evolution of public trust and social responsibility in the Baltics. ESB Review, 27: 22-37.
  33. Meijer, A., Hart, P., & Worthy, B. (2015). Assessing Government Transparency: An Interpretive Framework. Administration & Society, 2015: 1-26. DOI: 10.1177/0095399715598341.
  34. Miller, S. M. (2012). Administering representation: The role of elected administrators in translating citizens’ preferences into public policy. Journal of Public Administration Research and Theory, 23: 865–897. doi:1093/jopart/mus046.
  35. Mishler, W., & Rose, R. (2001). What are the origins of political trust? Testing institutional and cultural theories in post-communist societies. Comparative Political Studies, 34: 30–62. doi:1177/0010414001034001002
  36. Mizrahi, S., Vigoda-Gadot, E., & Ryzin, G. (2010). Public Sector Management, Trust, Performance, and Participation: A Citizens Survey and National Assessment in the United States. Public Performance & Management Review, 34(2): 268-312.
  37. Monavarian, A., Nargesian, A., Fattahi, M., & Vasegh, B. (2010). Studing the relationship between public accountability, public participation and public trust in governmental organizations of Tehran. Quarterly of Management Researches in Iran, 14(3): 251-273. (In Persian)
  38. Morgeson, F, V., David Van, A., & Sunil M. (2011). Misplaced Trust? Exploring the Structural of the E-Government–Citizen Trust Relationship. Journal of Public Administration Research and Theory, 21(2): 257-283.
  39. Mortazavi, M., Saaie Khalili, F., Mehri, M., & Noori, E. (2015). Effective factors on public trust in e-banking in Iran. 26th conference of Islamic Banking, Tehran. (In Persian)
  40. Nannicini, T., Stella, A., Tabellini, G. et al. (2013). Social capital and political accountability. American Economic Policy Journal, 5: 222–50.
  41. Nulhusna, R., Sandhyaduhita, P., Hidayanto, A., & Phusavat, K. (2017). The relation of e-government quality on public trust and its impact on public participation. Transforming Government: People, Process and Policy, 11(3): 393-418.
  42. Pala, F., Eker, S., & Eker M. (2008). The effect of demographic characteristics on organizational commitment and job satisfaction: An empirical study on Turkish health care staff. The Journal of Industrial Relation and Human Resources, 10(2): 54-75.
  43. Park, H., & Lee, T. (2018). Adoption of E-Government Applications for Public Health Risk Communication: Government Trust and Social Media Competence as Primary Drivers. Journal of Health Communication, 23(8): 712-723.
  44. Poppo, L., & Schepker, J. D. (2010). Repairing Public Trust in Organizations. Corporate Reputation Review, 13(2): 124-141.
  45. Porumbescu, G. (2017). Linking Transparency to Trust in Government and Voice. The American Review of Public Administration, 47(5): 520-537.
  46. Putnam, R. D. (1995). Tuning in, tuning out: The strange disappearance of social capital in America. PS: Political Science & Politics, 28: 664-683. doi: 10.2307/420517.
  47. Rasouli, Reza., Shahaei, B. (2009). Administrative corruption in educational schools: effective factors on its emerging, developing and reducing. Public Administration Journal, 3: 19-34. (In Persian)
  48. Resnik, B. D. (2011). Scientific Research and the Public Trust. Science and Engineering Ethics, 17: 399-409.
  49. Sardarnia, Kh., Ghodrati, H., & Islam, A. (2009). Effect of good governance and social capital on political trust: case study Mashhad and Sabzehwar cities. Political Science Research, 5(1): 135-195. (In Persian)
  50. Shim, J., & Park, J. H. (2016). Public participation and trust in government: the case of the Korean Financial Regulatory Agency. Public Performance & Management Review, (2016): 1–24.
  51. Simmering, M. J., & Cheramie, R. A. (2010). Improving individual laddering for trainees with low conscientiousness. Managerial Psychology, 25(1): 44–57.
  52. Smirnova, M., & Scanlon, P. (2016). Experience and cultural-repertoire based avenuse of trust: An analysis of public trust in statistical agencies and their data. Social Policy & Society. March 2016: 1-18.
  53. Song, W., & Cao, J. (2017). A rough DEMATEL based approach for evaluating interaction between requirements of product-service system. Computers & Industrial Engineering, 110: 353-363.
  54. Stevenson, B., & Wolfers, J. (2011). Trust in public institutions over the business cycle. American Economic Review: Papers & Proceedings, 101(3): 281–287 http://www.aeaweb.org/articles.php?doi=10.1257/aer.101.3.281.
  55. Su, Z., Ye, Y., & Wang, P. (2018). Social change and generalized anomie: Why economic development has reduced social trust in China. International Sociology, 2018: 1 –25. DOI: 10.1177/0268580918812281.
  56. Tao, R., et al. (2011). Political trust as rational belief: evidence from Chinese village elections. Journal of Comparative Economics, 39 (1), 108–121.
  57. Thomann, E., Hupe, P., & Sager, F. (2018). Serving many masters: Public accountability in private policy implementation. Governance, 13: 299-319.
  58. Tsang, S., Burnett, M., Hills, P., & Welford, R. (2009). Trust, Public Participation and Environmental Governance in Hong Kong. Environmental Policy and Governance, 19: 99-114.
  59. Tyler, T. R. (1998). Trust and democratic governance. In V. Braithwaite & M. Levi (Eds.), Trust and governance (pp. 269-294). New York, NY: Russell Sage Foundation.
  60. Van der Schee, E., Groenewegen, P. P., & Friele, R. D. (2006). Public trust in health care: a performance indicator? Journal of Health Organization and Management, 20(5): 468-476.
  61. Van Ryzin, G. (2011). Outcomes, process, and trust of civil servants. Journal of Public Administration Research and Theory, 21(4): 745–760. doi:1093/jopart/muq092.
  62. Vigoda-Gadot, E., & Mizrahi, S. (2008). Public sector management and the democratic ethos: a longitudinal study of key relationships in Israel. Journal of Public Administration Research & Theory, 18, 79–107.
  63. Vigoda-Gadot, E., Zalmanovitch, Y., Belonogov, (2012). Public Servants’ Trust in Citizens: An Extension of Theory and an Empirical Examination with Structural Equation Modeling (SEM). Public organizations review, 12: 383-399.
  64. Wang, X., & Berman, E. (2001). Hypotheses about performance measurement in counties: Findings from a survey. Journal of Public Administration Research and Theory, 11(3): 403–428. doi:1093/oxfordjournals.jpart.a003508.
  65. Wang, Z., & You, Y. (2016). The arrival of critical citizens: decline of political trust and shifting public priorities in China. International Review of Sociology, 26(1): 105-124.
  66. Welch, E. W., Hinnant, C. C., & Moon, M. J. (2005). Linking citizen satisfaction with e-government and trust in government. Journal of Public Administration Research and Theory, 15: 371-391.
  67. Weng, W. W., Woo. C. K., Cheng. Y. S., Ho. T., Horowitz. I. (2015). Public trust and corruption perception: disaster relief. Applied Economics, 47(46): 67-81.
  68. Wicks, A. C., Berman, S. L. & Jones, T. M. (1999). The structure of optimal trust: Moral and strategic implications. Academy of Management Review, 24(1): 99–116.
  69. Yildiz, M., & Saylam, A. (2013). E-government discourses: An inductive analysis. Government Information Quarterly, 30(2): 141-153.
  70. Yilmaz, S. (2013). Public Trust in the Homeland Security System: A Study on Public Perceptions of Combating Terrorism in Turkey. International Journal of Alanya Faculty of Business, 5(2): 119-128.
  71. Zahedi, Sh., & Khanbashi, M. (2011). From public trust to political trust (research about the relationship between public trust and political trust in Iran). Researches of Management in Iran, 15(4): 73-96. (In Persian)
  72. Zahedi, Sh., Khanbashi, M., & Rezaie, E. (2011). Increasing public trust based upon promoting accountability culture. Executive Management quarterly, 3(5): 69-94. (In Persian)
  73. Zhang, Y., & Kim, M. (2018). Do Public Corruption Convictions Influence Citizens’ Trust in Government? The Answer Might Not Be a Simple Yes or No. The American Review of Public Administration, 48(7): 685-698.
 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 1,205
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,215


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب