اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 19 |
| تعداد شماره‌ها | 380 |
| تعداد مقالات | 3,121 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,251,432 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,845,867 |
گذار به موج دوم انقلاب؛ تجزیه‌وتحلیلی بر عملکرد دولت اقتدارگرای عبدالفتاح السیسی در مصر پسامرسی | ||
| مطالعات سیاسی جهان اسلام | ||
| دوره 9، شماره 3 - شماره پیاپی 35، آبان 1399، صفحه 73-96 اصل مقاله (800.71 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/psiw.2020.13790.2846 | ||
| نویسندگان | ||
| عبدالرضا عالیشاهی* 1؛ حسین مسعودنیا2؛ یونس فروزان3 | ||
| 1دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| 2دانشیار علوم سیاسی دانشگاه اصفهان | ||
| 3دکتری علوم ارتباط دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| تاریخ دریافت: 04 مرداد 1399، تاریخ بازنگری: 30 شهریور 1399، تاریخ پذیرش: 11 آبان 1399 | ||
| چکیده | ||
| هدف:در این مقاله هدف نویسندگان ارائه پاسخی مستدل به این سؤال است که عبدالفتاح السیسی رئیس‌جمهور مصر چگونه ماهیت قدرت در این کشور را به سمت یک نظام اقتدارگرا سوق داده است و این مسئله چه پیامدهایی برای مصر به همراه خواهد داشت؟ روش: در این مقاله، روش مورد استفاده از نوع تحلیلی- توصیفی است. یافته‌ها: کشور مصر پس از سقوط حکومت افسران جوان در کشاکش بیداری اسلامی هیچ‌گاه نتوانست به یک الگوی دولت مبتنی بر دموکراسی در جهان عرب دست یابد. گذشته از پراتوریانیسم حاکم بر نظام سیاسی از دوران ناصر تا سقوط زودهنگام دولت اخوانی محمد مرسی، کشور مصر در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی نیز دستاوردهای قابل‌توجهی نداشته است. نتیجه‌گیری: احیای سنت افسران در سرکوب اسلام‌گرایان به‌ویژه اخوانالمسلمین، اصلاح قانون اساسی این کشور، برگزاری انتخابات مهندسی‌شده در راستای ابقا در قدرت، فساد مالی گسترده در دستگاه دولتی سیسی، افول چشمگیر اقتصاد مصر و کلان بدهی‌های این کشور، زوال جایگاه سیاسی مصر در جهان عرب و درنهایت نقض فاحش حقوق بشر مسائل کلانی هستند که دولت سیسی را به سمت و سوی شکل‌گیری در یک دولت استبدادی و به‌نوعی بازگشت به دوران حکومت مبارک و پیشامرسی سوق داده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حکومت ناکارآمد؛ شبه دموکراسی؛ استبداد؛ ارتش؛ انقلاب؛ کودتا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Transition to the Second Wave of the Revolution; An Analysis of the Performance of the Authoritarian Government of Abdel Fattah al-Sisi in Post-Morsi Egypt | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Abdolreza Alishahi1؛ Hossein Masoudnia2؛ Younes Forouzan3 | ||
| 1PhD in Political Science at Allameh TabaTabaei University | ||
| 2Associate professor of political science at University of Isfahan | ||
| 3PhD in Communication Science at Allameh Tabataba'i University | ||
| چکیده [English] | ||
| Objective: In this article, the authors aim to provide a reasoned answer to the question of how Egyptian President Abdel Fattah al-Sisi has shifted the nature of power in the country to an authoritarian system, and what will be the consequences for Egypt? Method: In this paper, the method is analytical-descriptive. Results: Egypt has never been able to achieve a model of a democratic government in the Arab world after the fall of the government of young officers in the conflict of the Islamic Awakening. Apart from the Praetorianism that ruled the political system from the time of Nasser to the early fall of the Brotherhood government of Mohamed Morsi, Egypt has not made significant achievements in the political and economic fields. Conclusion: Reviving the tradition of officers in suppressing Islamists, especially the Muslim Brotherhood, amending the constitution, holding engineered elections to stay in power, widespread financial corruption in the Sisi government, significant decline in the Egyptian economy and large debts, deterioration of Egypt's political position in the Arab world, and ultimately gross human rights violation are major issues that have led the Sisi government to form an authoritarian government and, in a way, to return to the era of Mubarak and pre-Morsi rule. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Dysfunctional Government, Quasi-Democracy, Tyranny, Army, Revolution, Coup | ||
| مراجع | ||
|
1.آجیلی، هادی؛ کشاورز مقدم، الهام (1394). شاخص‌های توسعه کشور مصر دوره انقلاب ژانویه 2011. فصلنامه جامعه‌شناسی سیاسی جهان اسلام، 3(2):133-158. 2.ازغندی، علیرضا. (1385). درآمدی بر جامعه‌شناسی ایران. تهران: انتشارات قومس. 3.اشرف نظری، علی؛ صیادی، محمد (1394). اسلام‌گرایی، پراگماتیسم و کنش سیاسی در مصر پساانقلابی سال‌های 2011- 2014. پژوهشنامه علوم سیاسی، 10(3): 201-234. 4.بشاره، عزمی. (1440). ثوره مصر (الجزء الاول): من جمهوره یولیو الی ثوره ینای، بیروت: المرکز العربی للابحاث ودراسه السیاسات. 5.بکیر، علی حسین. (1441). تقاریرالمکانه الإقلیمیه لمصر فی الذکری الثامنه لاندلاعالثوره المصریه: هل مصر«قوه إقلیمیه»؟، دوحه: مرکز الجزیره للدراسات. 6.بیدالله‌خانی، آرش (1392). تحولات جهان عرب، الگوی تغییر نظام امنیتی در خاورمیانه با تأکید بر مصر. فصلنامه سیاست خارجی، 27(2): 535-562. 7.ساجدی، امیر؛ رنجبر، رحمان (1394). نقش و جایگاه نظامیان مصر در تحولات انقلاب ژوئیه 2011. فصلنامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، 5(1): 51-76. 8.شرابی، هاشم. (1380). پدرسالاری جدی. ترجمه احمد موثقی، تهران: انتشارات کویر. 9.شهابی، هوشنگ؛ لینز، خوان. (1380). نظام‌های سلطانی. ترجمه منوچهر صبوری، تهران: انتشارات شیرازه. 10. صالح، محسن. (1401). الموقف الاسرائیلی من الاحداث و التغیرات فی مصر فی عام، بیروت: مرکز الزیتونه للدراسات و الاستشارات. 11.صبوری، سید ضیاالدین؛ بردبار، احمدرضا؛ عالیشاهی، عبدالرضا (1394). انقلاب نافرجام 2012 مصر، نگرشی بر پارادوکس‌های اخوانالمسلمین در نظر و عمل. فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، 4(1): 89-110. 12. طباخی ممقانی، جواد (1393). تحلیل هویتی ریشه‌های پیدایی تحولات سیاسی 2011 مصر بر مبنای الگوی امنیت هستی شناخت. فصلنامه پژوهش‌های راهبردی سیاست، 3 (11): 57-85. 13. طه بدر، عبدالحسین. (1442). تطور الروایه العربیه الحدیثه فی مصر، دمشق: دارالمعارف الاسلامیه. 14. العقاب، عبدالوهاب. (1437). مشروع الاسلام السیاسی فی التطور التاریخی و المعاصر، دمشق: دار الموسسه الرسلان. 15. العنانی، خلیل. (1441). دیکتاتوریه السیسی الهشه، دوحه: العربی الجدید. 16. فیرحی، داود؛ عسکری صدر، اکبر (1397). علل شکست اخوانالمسلمین مصر پس از سرنگونی مبارک. فصلنامه علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم، 21 (81): 99-126. 17. هراتی، محمدجواد؛ منصوری، توران (1398). آزمون‌پذیری نظریه انقلاب اجتماعی با انقلاب‌های مصر و تونس. فصلنامه پژوهش‌های انقلاب اسلامی، 8 (28): 207-227. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 662 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 588 |
||