دانشگاه بین المللی امام خمینی
معاونت پژوهشی و فناوری
نشریات دانشگاه در پرتال وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات19
تعداد شماره‌ها380
تعداد مقالات3,121
تعداد مشاهده مقاله4,250,965
تعداد دریافت فایل اصل مقاله2,845,054
امیدی, علی, ترابیان, سارا. (1399). تحلیل عملکرد و دلایل ناکارآمدی شورای امنیت در بحران سوریه (2011-2018). لسان مبین, 9(2), 145-163. doi: 10.30479/psiw.2021.14443.2911
علی امیدی; سارا ترابیان. "تحلیل عملکرد و دلایل ناکارآمدی شورای امنیت در بحران سوریه (2011-2018)". لسان مبین, 9, 2, 1399, 145-163. doi: 10.30479/psiw.2021.14443.2911
امیدی, علی, ترابیان, سارا. (1399). 'تحلیل عملکرد و دلایل ناکارآمدی شورای امنیت در بحران سوریه (2011-2018)', لسان مبین, 9(2), pp. 145-163. doi: 10.30479/psiw.2021.14443.2911
امیدی, علی, ترابیان, سارا. تحلیل عملکرد و دلایل ناکارآمدی شورای امنیت در بحران سوریه (2011-2018). لسان مبین, 1399; 9(2): 145-163. doi: 10.30479/psiw.2021.14443.2911

تحلیل عملکرد و دلایل ناکارآمدی شورای امنیت در بحران سوریه (2011-2018)

مطالعات سیاسی جهان اسلام
دوره 9، شماره 2 - شماره پیاپی 34، شهریور 1399، صفحه 145-163    اصل مقاله (497.62 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/psiw.2021.14443.2911
نویسندگان
علی امیدی* 1؛ سارا ترابیان2
1دانشیار روابط بین الملل، گروه علوم سیاسی، دانشگاه اصفهان
2دانشگاه اصفهان
تاریخ دریافت: 18 آبان 1399،  تاریخ بازنگری: 26 بهمن 1399،  تاریخ پذیرش: 12 اسفند 1399 
چکیده
هدف: آغاز ناآرامی‌های داخلی در سوریه به 15 مارس 2011 و از شهر درعا در فاصله 58 کیلومتری جنوب دمشق بازمی‌گردد. با افزایش درگیری‌ها و پیچیده شدن بحران در سوریه و رسیدن آن به مرز مخاصمات مسلحانه بین‌المللی، سازمان ملل متحد در چهارچوب شورای امنیت، اقدام به تدابیر گوناگون جهت مهار بحران این کشور مبادرت کرد؛ بنابراین، هدف اصلی این پژوهش، تحلیل عملکرد شورای امنیت در حل‌وفصل بحران سوریه است.
روش: در جهت تبیین موضوع، از روش توصیفی – تحلیلی و همچنین منابع کتابخانه‌ای، اینترنتی و اسناد سازمان ملل استفاده شده است.
یافته‌ها: یافته‌های مقاله حاضر بر این امر دلالت دارد که شورای امنیت در خصوص بحران سوریه در نقش تعدیل‌کننده بحران، خصوصاً در مواردی چون ایجاد آتش‌بس، گسیل نیروهای حافظ صلح، اقدامات بشردوستانه،تسهیل در فرایند گذار سیاسی، تضمین تمامیت ارضی، کمک به آوارگان و مدیریت تسلیحات شیمیایی سوریه کارنامه مثبتی داشته است.
نتیجه‌گیری: این نهاد به دلیل حق وتوی اعضای دائمی، پیچیدگی ماهیت بحران سوریه و اختلافات سیاسی و منافع متعارض ژئوپلیتیکی روسیه و امریکا و بازیگران منطقه‌ای، اقدام چشمگیری از جهت جلوگیری از آغاز مخاصمه مسلحانه، توقف آن و برقراری صلح نداشته است.
 
کلیدواژه‌ها
بحران سوریه؛ سازمان ملل متحد؛ شورای امنیت؛ امریکا؛ روسیه
عنوان مقاله [English]
Analyzing the Performance of the UN Security Council and the Reasons for Its Inefficacy in the Syrian Crisis (2011-2018)
نویسندگان [English]
Ali Omidi1؛ sara Torabian2
1Associate Professor of International Relations, Department of Political Science, University of Isfahan
2University of Isfahan
چکیده [English]
Objective: The outbreak of unrest in Syria dates back to 15 March 2011 in the city of Daraa, 58 kilometers south of Damascus. The United Nations, within the framework of the Security Council, adopted different measures to control this crisis. The main objective of the present research is to analyze the performance of the United Nations Security Council in tackling the Syrian crisis.
Method: In order to explicate the matter, a descriptive-analytical method has been utilized and the library, internet-based resources, and United Nations documents have been used.
Results: The findings of the present research imply that the Security Council, in its role as a conflict moderator, has shown a positive performance particularly in such areas as instituting ceasefire, deploying peacekeeping forces, promoting humanitarian activities, facilitating the political transition process, securing the territorial integrity of the country, assisting the refugees and controlling Syria’s chemical weapons arsenal.
Conclusion: This body, due to the veto power of the permanent members, the complex nature of the crisis, and the conflicting interests of Russia and the United States and regional actors, has not been spectacularly successful in the termination of the armed conflict and enforcing peace.
 
کلیدواژه‌ها [English]
Syrian Crisis, United Nations, Security Council, United States, Russia
مراجع

 

1.  امیدی، علی. (1388). حقوق بین‌الملل از نظریه تا عمل. تهران: نشر میزان.

2.  شیرازی، حبیب اله ابوالحسن (1394). رویکرد شورای امنیت در مواجهه با بحران کشور اسلامی سوریه (2011-2016). فصلنامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، 5(4)، 51-86.

3.  موسی‌زاده، رضا. (1389). حقوق سازمان‌های بین‌المللی: حقوق شورای امنیت. تهران: انتشارات میزان.

References

1.Aljazeera (20172), "De Mistura: Syria talks in Geneva end with clear agenda" [Accessed on, March, 2017]. Retrieved from: https://www.aljazeera.com/news /2017/03/de-mistura-syria-talks-geneva-clear-agenda-170303202045570.html.

2.Gifkins, J. (2012). "The UN Security Council Divided: Syria in Crisis", Global Responsibility to Protect, 4(3). 377-393.

3.Hinnebusch, R. & Zartman, I. W.  (2016). "UN Mediation in the Syrian Crisis: From Kofi Annan to Lakhdar Brahimi", International Peace Institute, Retrieved from: https://www.ipinst.org/2016/03/un-mediation-syrian-crisis.

4.Malantowicz, A. (2013)."Civil War in Syria and the 'New Wars' Debate", Amsterdam Law Forum, 5(3), 52-60.

5.Mosazadeh, Reza (2001), Law of International Organisations, Tehran: Mizan. (in Persian)

6.National.ae (2017), "The report came as the UN envoy to Syria opened the seventh round of indirect talks in Geneva between Syrian government representatives and opposition leaders to try to wind down the civil war", [Accessed on,July, 10, 2017]. Retrieved from: https://www.unhcr.org/syria-emergency.html?gclid= Cj0KCQiAoIPvBRDgARIsAHsCw08EC4wlNVWt4hu3rrl2scYKy2bNbbty0A_qhU4rKjzP.

7.Nytimes (2018), "U.N. Syria Envoy, Staffan de Mistura, Announces Resignation", [Accessed on, 17, October, 2018]. Retrieved from: https://www.nytimes.com /2018/10/17/world/middleeast/mistura-resign-united-nations-syria.html.

8. Omidi, Ali (2011), International Law, from Theory to Practice, Tehran: Mizan. (in Persian)

9.Peacekeeping (2012), "United Nations Supervision Mission in Syria", [Accessed on, August 2012]. Retrieved from: https://peacekeeping.un.org/en/mission/past /unsmis/.

10.  Rabil, R.G. (2006). Syria, the United States, and the war on Terror in the Middle East (Praeger Security International), Greenwood Publishing Group.

11.  Shirazi, A (2018), “The UN Approach to the Syrian Crisis,” Quarterly Journal Of Political Research in Islamic World, 5(4), PP.51-86. (in Persian)

12.  Tabyincenter (13962)," Survey Related to the Syrian Crisis; Achievements and actors", [Accessed on, July, 2017]. Retrieved from: www.tabyincenter.ir.

UN Documents

13.  UNDoc: S/RES/2249, (20 November 2015)

14.  UNDoc: S/RES/2254, (18 December 2015)

15.  UNDoc: S/RES/2319, (17 November 2016)

16.  UNDoc: S/RES/2043, (21 April 2012)

17.  UNDoc: SC/10714, (19 JULY 2012)

18.  UNDoc: S/RES/2254, (18 December 2015)

19.  UNDoc: S/RES/2118, (27 September 2013)

20.  UNDoc: S/RES/2191, (17 December 2014)

21.  UNDoc: S/RES/2268, (26 February 2016)

22.  UNDoc: S/PRST, (3 August 2011)

23.  UNDoc: S/PRST, (21 March 2012)

24.  UNDoc: S/PRST, (6 March 2012)

25.  UNDoc: S/PRST, (12 February 2013)

26.  UNDoc: S/PRST, (24 April 2015)

27.  UNDoc: S/PRST, (17 August 2015)

28.  UNDoc: S/PV.6627, (4 October 2011)

29.  UNDoc: S/PV.6711, (4 February 2012)

30.  UNDoc: S/PV.7893, (28 February 2017)

31.  UNDoc: S/PV.7893, (28 February 2017)

32.  UNDoc: S/2017/962, (16 November 2017)

33.  UNDoc: S/RES/2401 (24 February 2018)

 

 

 

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 366
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 327


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب