تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 380 |
تعداد مقالات | 3,131 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,251,705 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,846,052 |
آیندهنگاری راهبردی منابع انسانی دولتی ایران با تاکید بر نقش فناوری در افق 1424 | ||
آینده پژوهی ایران | ||
مقاله 3، دوره 5، شماره 2 - شماره پیاپی 9، اسفند 1399، صفحه 67-92 اصل مقاله (1.05 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/jfs.2021.14742.1257 | ||
نویسندگان | ||
محسن کشاورز ترک1؛ شهریار شیرویه پور* 2؛ مهدی قلیزاده زاوشتی3 | ||
1دانشگاه تهران | ||
2دانشگاه بین المللی دانشگاه امام خمینی(ره) | ||
3دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران | ||
تاریخ دریافت: 06 دی 1399، تاریخ بازنگری: 04 اردیبهشت 1400، تاریخ پذیرش: 01 خرداد 1400 | ||
چکیده | ||
هدف:طی سالهای اخیر، رشد فناوری تأثیر عمیقی بر منابع انسانی داشته است و با توجه به تغییرات سریع فناوری در بخش دولتی، این باور وجود دارد که فناوری بر ماهیت پردازشهای منابع انسانی در آیندهتأثیر خواهد گذاشت.هدف این پژوهششناسایی مهمترینپیامدهایناشیازتغییر فناوریدر آینده مشاغل دولتیایرانو سناریوهای محتمل در این مسیر است. روش:پژوهش حاضراز نظر هدف کاربردی-توسعهای، از نظر ماهیت توصیفی-تحلیلی و از نظر روششناسی مبتنی بر آمیخته(کیفی و کمی) است. روش بهکار رفته در این پژوهش مبتنی بر سناریوپردازی با استفاده از نرمافزار میک مک جهت شناسایی پیشرانهای کلیدی است. یافتهها:پس از شناخت عوامل شکلدهندهی آینده، روندهای کلان و پیشرانهای راهبردی در بخش دولتی، چهار سناریو با عناوین مصرفگرایی تمامنشدنی؛ دولت ارزشآفرین؛ معمای حل نشده و در امتداد شب حاصل شد. نتیجهگیری:با توجه به یافتههای پژوهش میتوان این نتیجه را بیان کرد که تنها در یک سناریو امکان نیل به آیندهی مطلوب با رشد فناوری و استفادهی بهینه از آن، کاهش اشتغال دولتی بهصورت دائم و چابکسازی دولت وجود دارد. در واقع شناسایی پیشرانها، برنامهریزان وسیاستگذاران کلان را متوجه این مسئله مینماید که در حال حرکت به سمت کدام سناریو هستیم و اگر بخواهیم به سمت سناریوی مطلوب، یعنی سناریوی دولت ارزشآفرین حرکت کنیم، باید کدام شاخصها را تبدیل به شاخص مطلوب نماییم. | ||
کلیدواژهها | ||
آیندهنگاری راهبردی؛ منابع انسانی؛ فناوری؛ سناریوپردازی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Strategic Foresight of Iranian Government Human Resources With an Emphasis on The Role of Technology on The Horizon of 1424 | ||
نویسندگان [English] | ||
MOHSEN Keshavarz Turk1؛ SHAHRIYAR SHIROOYEHPOUR2؛ Mahdi Gholizadeh Zavoshti3 | ||
1University of Tehran | ||
2Imam Khomeini International University | ||
3IKIU, Qazvin,Iran | ||
چکیده [English] | ||
Purpose: In recent years, the growth of technology has had a profound impact on human resources, and given the rapid changes in technology in the public sector, it is believed that technology will affect the nature of human resource processing in the future .The purpose of this study is to identify the most important consequences of technological change in the future of Iranian government jobs and possible scenarios in this direction. Method: The present research is applied-developmental in terms of purpose, descriptive-analytical in nature and mixed-based methodology (qualitative and quantitative). The method used in this research is based on scenario processing using Mick Mac software to identify key drivers. Findings: After recognizing the factors shaping the future, macro trends and strategic drivers in the public sector, four scenarios were obtained under the titles of inexhaustible consumerism; value-creating government; the unsolved riddle and overnight. Conclusion: It can be concluded that only in one scenario is it possible to achieve a favorable future with the growth of technology and its optimal use, reduction of government employment permanently and agility of the government. In fact, identifying the drivers, planners and macro-policymakers make us wonder which scenario we are moving towards, and if we want to move towards the desired scenario, the value-creating government scenario, which indicators should we turn into the desired one. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Strategic Foresight, Human Resources, Technology, Scenario Planning | ||
مراجع | ||
1. اصلانیان، مهران؛ کرد، باقر؛ خزایی صحنه، سعید؛ یعقوبی، نورمحمد و روشن، سیدعلیقلی. (1395). رویکردی آیندهپژوهانه به برنامهریزی راهبردی منابع انسانی با استفاده از روش فراترکیب. فصلنامهی مدیریت شهری. 15(45): 389-416. 2. حسینهاشمی، غلامرضا؛ علی اکبری، حسن؛ بازرگانی، محمد و نادری خورشیدی، علیرضا. (1389). طراحی الگوی آیندهپژوهی در توسعهی منابع انسانی. فصلنامهی پژوهشهای مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین (ع). 2(2): 47-70. 3. کرسول، جان. (1396). پویش کیفی و طرح پژوهش، ترجمهی حسن داناییفرد و حسین کاظمی، چاپ سوم، تهران: انتشارات صفّار. 4. کمالی راد، اسمعیل؛ میرسپاسی، ناصر؛ نجف بیگی، رضا و کاظمی، افشار. (1393). شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه (پرورش) اسلامی ایرانی منابع انسانی در بخش دولتی با نگاه آیندهپژوهی. فصلنامهی آیندهپژوهی مدیریت. 25(100): 65-89. 5. لمپرت رابرت جی. (1385). برنامهریزی پابرجا برای یک قرن: رویکردی نو در برنامهریزی استراتژیک برای صد سال آینده، ترجمه وحید وحیدی مطلق و بهروز زارعی، تهران: انتشارات اندیشکدهی صنعت و فناوری )آصف). 6. مشعلی، بهزاد؛ شیبانی، حسن؛ حاجیانی، ابراهیم و قنبری، علی اله. (1398). طراحی مدل ترکیبی آیندهنگاری منابع انسانی بخش دولتی. پژوهشهای مدیریت عمومی. 12(44): 79-105. 7. میرسپاسی، ناصر. (1385). مدیریت استراتژیک منابع انسانی و روابط کار با نگرشی به روند جهانیسازی. چاپ دوم، تهران: انتشارات میر.
1.Aslaniyan, M., kord, B., khazaei, S., Yaghoubi, N., and Rowshan, S.A. (2017), Fellowship future approach to strategic human resource planning by using meta-synthesis, International journal of Urban and Rural Management, 3.15 (45), 389-416. (in Persian). 2.Berg, J. (2016). Income security in the on-demand economy: Findings and policy lessons from a survey of crowdworkers. Comp. Lab. L. & Pol'y J., 37, 543. 3.Berkery, E., Morley, M. J., Tiernan, S., Purtill, H., & Parry, E. (2017). On the uptake of flexible working arrangements and the association with human resource and organizational performance outcomes. European Management Review, 14(2), 165-183. 4.Bloss, R. (2011). Mobile hospital robots cure numerous logistic needs. Industrial Robot: An International Journal. 38(6): 567–571. 5.Bondarouk, T., & Brewster, C. (2016). Conceptualising the future of HRM and technology research. The International Journal of Human Resource Management,27(21), 2652-2671. 6.Brynjolfsson, E., & McAfee, A. (2014). The second machine age: Work, progress, and prosperity in a time of brilliant technologies. WW Norton & Company. 7.Campbell, M. (2016). 20 years later, humans still no match for computers on the chessboard. NPR. 8.Cohn, J. (2013). The Robot Will See You Now. The Atlantic (March 2113). 9.Creswell, J. W. (2017). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. Translators: Hassan Danaei Fard and Hossein Kazemi. Third Edition, Tehran: Saffar Publications. (in Persian). 10. Dane, E., Rockmann, K. W., & Pratt, M. G. (2012). When should I trust my gut? Linking domain expertise to intuitive decision-making effectiveness. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 119(2), 187—194. 11. Davenport, T. H. (2016). Rise of the strategy machines. MIT sloan management review,58(1), 29. 12. De Menezes, L. M., & Kelliher, C. (2011). Flexible working and performance: A systematic review of the evidence for a business case. International Journal of Management Reviews, 13(4), 452-474. 13. Duka, A., & Bruun, E. P. (2018). Artificial Intelligence, Jobs and the Future of Work: Racing with the Machines. Basic Income Studies. 14. Fitzgerald, I., Hardy, J., & Lucio, M. M. (2012). The Internet, employment and Polish migrant workers: communication, activism and competition in the new organisational spaces. New Technology, Work and Employment, 27(2), 93-105. 15. Fleming, P. (2017). The human capital hoax: Work, debt and insecurity in the era of Uberization. Organization Studies, 38(5), 691-709. 16. Frey, C. B., & Osborne, M. A. (2017). The future of employment: How susceptible are jobs to computerisation?. Technological forecasting and social change, 114, 254-280. 17. Guszcza, J., Lewis, H., & Evans-Greenwood, P. (2017). Cognitive collaboration: Why humans and computers think better together. Deloitte Review, 20, 8-29. 18. Heaphy, E. D., & Dutton, J. E. (2008). Positive social interactions and the human body at work: Linking organizations and physiology. Academy of Management Review, 33(1), 137-162. 19. Higgins, V. (2017). Augmented & virtual reality: The future of work, not just play. Professional Safety, 62(6), 86. 20. Hosein Hashemi, G., Aliakbari, H., Bazargani, M., Naderi, A.R. (2011). Futurological Model in Human Resource Development (Case: Sepah), Human Resource Management Researches, 2(2), 47-70. (in Persian). 21. Hung, S. Y. (2003). Expert versus novice use of the executive support systems: an empirical study. Information & Management, 40(3), 177-189. 22. Jarrahi, M. H. (2018). Artificial intelligence and the future of work: Human-AI symbiosis in organizational decision making. Business Horizons, 61(4), 577-586. 23. Kamali Rad, I., Mirsepasi, N., NajafBagy, R., & Kazemi, A. (2015). Identifying the Influential Factors on an Islamic-Iranian Model of Human Resource Development in Governmental Sector with Aspect of future studies. Journal of Futures Studies Management, 25(100), 65-89. (in Persian). 24. Kim, T., McFee, E., Olguin, D. O., Waber, B., & Pentland, A. S. (2012). Sociometric badges: Using sensor technology to capture new forms of collaboration. Journal of Organizational Behavior, 33(3), 412-427. 25. Kim, T., McFee, E., Olguin, D. O., Waber, B., & Pentland, A. S. (2012). Sociometric badges: Using sensor technology to capture new forms of collaboration. Journal of Organizational Behavior, 33(3), 412-427. 26. Kuosa, T. (2011). Different approaches of pattern management and strategic intelligence. Technological Forecasting and Social Change, 78(3), 458-467. 27. Lempert, R. J. (2003). Shaping the next one hundred years: new methods for quantitative, long-term policy analysis. Translators:Vahid Vahidi Motlagh and Behrouz Zarei, Tehran: Asif. (in Persian). 28. MacCrory, F., Westerman, G., Alhammadi, Y., & Brynjolfsson, E. (2014). Racing with and against the machine: Changes in occupational skill composition in an era of rapid technological advance. In Proceedings of the 35th International Confer- ence on Information Systems (pp.295—311). Red Hook, NY: Curran Associates Inc. 29. Marler, J. H., & Parry, E. (2016). Human resource management, strategic involvement and e-HRM technology. The International Journal of Human Resource Management,27(19), 2233-2253. 30. Marlow, S. L., Lacerenza, C. N., & Salas, E. (2017). Communication in virtual teams: A conceptual framework and research agenda. Human Resource Management Review, 27(4), 575-589. 31. Mashali, B., Sheybani, H., Hajiani, E., & Ghanbari, A. (2019). Designing a Mixed Model for Human Resource Foresight in the Public Sector of IR Iran.Management Researches,12(44), 79-105(in Persian). 32. McGrath, E., CooperThomas, H. D., Garrosa, E., SanzVergel, A. I., & Cheung, G. W. (2017). Rested, friendly, and engaged: The role of daily positive collegial interactions at work. Journal of Organizational Behavior, 38(8), 1213-1226. 33. Mirsepasi, N. (2005). Strategic Management in Human Resources and Job relationships. Tehran, Mir pub. (in Persian). 34. Moisander, J., Groß, C., & Eräranta, K. (2018). Mechanisms of biopower and neoliberal governmentality in precarious work: Mobilizing the dependent self-employed as independent business owners. Human Relations, 71(3), 375-398. 35. Moore, P., & Piwek, L. (2017). Regulating wellbeing in the brave new quantified workplace. Employee Relations. 39(3):308–316. 36. Parry, E., & Battista, V. (2019). The impact of emerging technologies on work: a review of the evidence and implications for the human resource function. Emerald Open Research, 1(5), 5. 37. Pulkka, V. V. (2019). “This time may be a little different”–exploring the Finnish view on the future of work. International Journal of Sociology and Social Policy. 38. Ransbotham, S. (2016). Can Artificial Intelligence Replace Executive Decision Making?. MIT Sloan Management Review, 28. 39. Schwarz, J. O., Rohrbeck, R., & Wach, B. (2020). Corporate foresight as a microfoundation of dynamic capabilities. Futures & Foresight Science, 2(2), e28. 40. Stone, D. L., Deadrick, D. L., Lukaszewski, K. M., & Johnson, R. (2015). The influence of technology on the future of human resource management. Human resource management review, 25(2), 216-231. 41. Weimer-Jehle, W. (2008). Scenariowizard Basic2. 3. Zim: university of Stuttgart Publ., Germany. 42. Wilson, H. J. (2013). Wearables in the workplace. Harvard Business Review, 91(11), 27-27. 43. Wolcott, R. C. (2018). How automation will change work, purpose, and meaning. Harvard Business Review. 44. Yli-Huumo, J., Ko, D., Choi, S., Park, S., & Smolander, K. (2016). Where is current research on blockchain technology?. a systematic review. PloS one, 11(10), e0163477. 45. Zysman, J., & Kenney, M. (2018). The next phase in the digital revolution: intelligent tools, platforms, growth, employment. Communications of the ACM, 61(2), 54-63. 46. Wulf, T., Meißner, P., & Stubner, S. (2010). A scenario-based approach to strategic planning: Integrating planning and process perspective of strategy. HHL Leipzig Graduate School of Management. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,314 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,013 |