تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 374 |
تعداد مقالات | 3,063 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,155,285 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,773,257 |
نقش محور مقاومت در تعاملگرایی امنیتی رژیم اشغالگر قدس و اعراب محافظهکار در جنوب غرب آسیا (2020-2010) | ||
مطالعات سیاسی جهان اسلام | ||
مقاله 3، دوره 10، شماره 1 - شماره پیاپی 37، خرداد 1400، صفحه 53-73 اصل مقاله (1005.69 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/psiw.2021.12533.2717 | ||
نویسندگان | ||
ابوذر رضائی* 1؛ سیدعلی منوری2 | ||
1دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی تهران، دانشگده حقوق و علوم سیاسی | ||
2استادیار روابط بین الملل دانشگاه خوارزمی | ||
تاریخ دریافت: 03 بهمن 1398، تاریخ بازنگری: 04 خرداد 1400، تاریخ پذیرش: 13 تیر 1400 | ||
چکیده | ||
هدف: بررسی چگونگی نقش محور مقاومت در جنوب غرب آسیا که زمینه نزدیکی دو قطب متضاد منطقه- اعراب محافظهکار و رژیم اشغالگر قدس- شده است، میباشد. روش: برای انجام پژوهش حاضر از چارچوب نظریه امنیت کپنهاک و روش توصیفی – تحلیلی استفاده شده است. یافتهها: پیروزی حزبالله در سال 2006 و حماس در سال 2008 بر رژیم اشغالگر قدس در مرحله اول، نگرانی شدیدی در دل رهبران آن رژیم و در مرحله دوم، سبب نگرانی محور محافظهکار از نفوذ محور مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ایران شد. از این رو، تضعیف محور مقاومت با ایجاد ایران هراسی و حزبالله در نظام بینالملل و جهان اسلام به عنوان عامل مشترک این دو قطب شد. نتیجهگیری: بحران 2011 سوریه مهمترین عامل در تغییر رویه کشورهای محافظهکار عربی از سیاست تدافعی به تهاجمی با مسلح کردن گروههای تکفیری در سوریه در راستای تضعیف محور مقاومت و قطع شاهراه راهبردی آن و همخوانی مسأله با راهبرد رژیم اشغالگر قدس، در نتیجه منجر به همکاری اطلاعاتی دو قطب متضاد هویتی در جهت تغییر وزن ژئوپلیتیکی جنوب غرب آسیا شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
محور مقاومت؛ اعراب محافظهکار؛ تهدید؛ رژیم اشغالگر قدس؛ امنیت منطقهای | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Role of Axis of Resistance in Security Interactionism of Quds Occupier Regime and Conservative Arab States in Southwest Asia (2010-2020) | ||
نویسندگان [English] | ||
Abouzar Rezaee1؛ Seyed Ali Monavari2 | ||
1ph.d candidate in the field of international relations at the faculty of law and politics, kharazmi university, tehran | ||
2Assistant Professor of International Relation, Kharazmi University, Iran | ||
چکیده [English] | ||
Objective: The purpose of the study is to examine the role of axis of Resistance in Southwest Asia, which has become the basis for the Proximity of the two opposing poles of the region- the Arab Conservatives and the Occupying Regime. Method: The Method used in the Study is Descriptive-analytical and uses Copenhagen Security Theory as a Theoretical Framework. Results: The victories of Hezbollah in 2006 and Hamas in 2008 over the occupying regime in Jerusalem, in the first stage, caused great concern in the hearts of the leaders of that regime, and in the second stage, caused the conservative axis to worry about the influence of the resistance axis led by the Islamic Republic of Iran.Thus, the weakening of the resistance Axis with the creation of Iranphobia and Hezbollah in the International system and the Islamic world became a common factor of these two poles. Conclusion: The 2011 Syrian Crisis is the most important factor from defensive to offensive by arming Takfirist groups in Syria in order to weaken the Axis of Resistance and cut off its strategic highway and align the issue with the strategy of the Occupying Regime in Jerusalem. Two opposing poles of identity have become the geopolitical weight of Southwest Asia. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Axis of Resistance, Conservative Arabs, Threat, Palestinian Occupation Regime, Area Security | ||
مراجع | ||
1.آدمی، علی (1391)، «بحران بحرین و امنیت منطقهای جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه راهبرد، 21(62): 68-141. 2.ابراهیمی، نبی الله (1386)، «تأملی بر مبانی و فرهنگ مکتب کپنهاک»، فصلنامه سیاست خارجی، 21(2): 439-458. 3.اسدی، علی اکبر (1397)، عربستان سعودی و نظم منطقهای: از هژمونی گرایی تا موازنه سازی، جستارهای سیاسی معاصر،9(3): 27-52. 4.بوزان، بری. (1378)، مردم، دولتها، هراس، ترجمه:پژوهشکده مطالعات راهبردی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی. 5.پرتو، امین و مصطفی کریمی (1391)، «تأثیر انقلاب و ناآرامی در کشورهای عربی بر امنیت اسرائیل: نظرگاهی درونی»، فصلنامه مطالعات راهبردی، 15(1): 169-186. 6.ترابی، قاسم (1391)، ارزیابی «راهبرد نیروی نظامی اسرائیل»، فصلنامه مطالعات راهبردی، 19(3): 159-166. 7.داداندیش، پروین و ولی کوزهگر کالجی (1390)، «بررسی انتقادی نظریه مجموعه امنیتی منطقهای با استفاده از محیط امنیتی قفقاز جنوبی»، فصلنامه راهبرد،19(56): 73-107. 8.رستمی، فرزاد و سیامک سفیدی (1395)، «بررسی علل ظهور و استمرار معمای امنیت در عراق پس از صدام»، فصلنامه پژوهشهای سیاسی جهان اسلام، 6(1): 83-111. 9.نیاکوئی، سید امیر و حسین بهمنش (1391)، «بازیگران معارض در بحران سوریه: اهداف و رویکردها»، فصلنامه روابط خارجی، 4(4): 97-135. 10. نصری، قدیر (1390)، «تأملی نظری در یافتها و دشواریهای «باری بوزان» در بررسی امنیت»، فصلنامه مطالعات راهبردی،14(4): 105-134. 1.Adami, Ali. (2012). “Bahrain Crisis and Security in the Islamic Republic of Iran”, Strategy Quarterly,21(62): 68-141. (in Persian) 2.Amour, Philipp O. (2017). “Israel, The Arab Spring, and the Unfolding Regional order in the Middle East: A Strategic Assessment”, British Journal of Middle Eastern Studies, https://www.tandfonline.com/Ioi/cbjm20 . 3.Addis, Casey. (2010). “Iran Regional Perspectives and U.S. Policy”, Congressional Research Service, January 13, 2010 at: http://fpc.state.Gov/documents/Organization/137259.pdf 4.Asadi, Ali Akbar. (2018). “Saudi Arabia and Regional order: From Hegemony to Balancing, Contemporary Political Essays, 9(3): 27-52. (in Persian). 5.Buzan, Barry. (1999). “People, States and Fear”, Translation: Research Institute for Strategic Studies, Tehran: Research Institute for Strategic Studies. (in Persian) 6.Dadandish, Parvin and Vali Koozegar Kalji (2011), “A Critical Study of the Theory of Regional Security Complex using the Security Environment of the South Caucasus:, Strategy Quarterly, 19(56): 73-107. (in Persian) 7.Ebrahimi, Nabiulla. (2007). “Reflections on the Foundations and Culture of the Copenhagen School”, Foreign Policy Quarterly,21(2): 458-439. (in Persian) 8.Kapusnak, Jan. (2015). “Israel Response to the Syrian Crisis and New Security Environment on the Israel-Syria Border”, See discussion, state, and author profile for this publication at:https://www.researchate.net/poblication/275035218 9.Klein, Menachem. (2012). “Is the Arab Spring Israel’s Winter? Palestine- Israel Journal, 18 (1) (2012), www.pij.org/details.pdp?id=1408 10. Katzman, Kenneth. (2014). “Iraq: Politics, Governance, and Human Rights”, Congreessional Research Service. 11. Halliday, Fred. (1996). “Arabs and Persian beyond the Geopolitics of the Gulf”, Cahiers d’etudes sur la Mediterranee Orientale et le Monde Turco- Iranian [En Ligne], 22 at: http://Gournals.openedition.org/Cemoti/143 12. Lan Black. (25 September, 2008). “Unholy Row”, The Guardian, www.theguardian.com/world/2008/sep/26/middleeast 13. Mansour, Renad. (2018). “Saudi Arabia’s new Approach in Iraq”, Center for Strategic International Studies. November, www.csis.org/mideast 14. McMillan, Joseph. (2006). “Saudi Arabia and Iraq Oil, Religion, and an Enduring Rivalry”, United States Institute of Peace, Washington, DC 20036, January, www.usip.org 15. Mearsheimer, John J. & Stephen M. Walt (2007). “the Israel Lobby and U.S. Foreign Policy”, Farrar, Straus and Giroux, New York. 16. NiaKoei, Seyed Amir and Hossein Behmanesh. (2012). “Opposition Actors in the Syrian Crisis: Goals and Approaches”, Foreign Relations Quarterly, 4(4): 97-135. (in Persian) 17. Nasri, Ghadir. (2012). “A Theoretical Reflection on the Findings and Difficulties of Barry Buzan in Assessing Security”, Quarterly Journal of Strategic Studies,14(4): 105-134. (in Persian) 18. Ostovar, Afshon. (2016). “Sectarian Dilemmans in Iranian foreign Policy: When Strategy and Identity Politics Collide, Carnegie Endowment for International Peace, Washington, DC 20036, CarnegieEndowment.org/pubs 19. Parto, Amin and Mostafa Karimi (2012). “The Impact of Revolution and Unrest in Arab Countries on Israel’s Security: an Internal Perspective”, Quarterly Journal of Strategic Studies, 15(1): 169-186.(in Persian) 20. Postel, Danny & Nader Hashemi. (2018). “Playing with Fire: Trump, the Saudi-Iranian Rivalry, and the Geopolitics of Sectarianization in the Middle East” Sectarianism and the politics of Hate, Mediterranean Year book 2018. 21. Rostami, Farzad and Siamak Sefidi. (2016). “Study of the Causes of the Emergence and Continuation of the Security Conundrum in Post-Saddam Iraq”, Quarterly Journal of Political Research in the Islamic World, 6(1): 83-111. (in Persian) 22. Sullivan, Marisa. (2014). “Hezbollah in Syria (Institute for The Study of War),http://www.understandingwar.Org/sits/default/files/Hesbolla_Sullivan_FINAL. Pdf (accessed 29.7.2014) 23. Sun, Degang. (2010), “Brothers Indeed: Syria-Iran Quasi Alliance Revisited”, Journal of Middle Eastran and Islamic Studies in Asia, No. 3. 24. Torabi, Qasem. (2012), “Evaluation of “Israeli Military Strategy”, Quarterly Journal of Strategic Studies, 19(3): 159-166. (in Persian) 25. Vatanka, Alex. (2018). “Iran’s use of Shi’i Militant Proxies, Ideological and Practical Expediency Versus Uncertain Sustainability”, Middle East Institute, June. 26. Waxman, Dov. (2009). “From Jerusalem to Baghdad? Israel and the War in Iraq”, International Studies perspectives, | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 275 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 306 |