اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 335 |
| تعداد مقالات | 2,752 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,106,620 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,257,377 |
بازکاوی معنای تلویحی گفتاری در ترجمه استعارههای نهج البلاغه بر اساس الگوی گرایس | ||
| مطالعات فهم حدیث | ||
| دوره 8، شماره 1 - شماره پیاپی 15، مهر 1400، صفحه 57-80 اصل مقاله (389.76 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/mfh.2021.2489 | ||
| نویسندگان | ||
| سید مهدی مسبوق* 1؛ رسول فتحی مظفری2 | ||
| 1استاد گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| 2دانش آموخته دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 28 شهریور 1400، تاریخ پذیرش: 28 شهریور 1400 | ||
| چکیده | ||
| در میان تقسیمات مختلفی که از مقوله معنی در معنی‌شناسی و ترجمه صورت گرفته است، معنای ضمنی از جایگاه حائز اهمیتی برخوردار است. در حقیقت شاخصه «ادبیّت» کلام، مرهون وجود معانی تلویحی و پوشیده‌ای است که در بطن کلام جای گرفته است. پژوهش‌های مرتبط با معنای تلویحی که پیش‌تر از آن به عنوان معنای معنا تعبیر شده است، با مطالعات و نظریات جرجانی مدوّن گردید و رفته‌رفته مورد توجه غربیان از جمله گرایس واقع شد. گرایس با معرفی اصل همکاری، متشکّل از چهار اصل: کمیّت، کیفیت، تناسب و شیوه بیان، بر این باور است که تخطّی از هر یک از این چهار قاعده، بستری برای خلق معنای تلویحی ایجاد می‌کند. جستار حاضر که با روش توصیفی- تحلیلی و در پرتو نظریه گرایس سامان یافته کوشیده ضمن تبیین مؤلفه‌های معنای تلویحی گفتاری، به بررسی یکی از صنایع پدیدآورنده معنای تلویحی با عنوان استعاره بپردازد و با تبیین شیوه‌های انتقال معنای تلویحی حاصل از کاربرد استعاره، عملکرد پنج ترجمه فارسی از خطبه‌های نهج‌البلاغه شامل ترجمه‌های آقایان دشتی، شهیدی، فقیهی، جعفری و فیض‌الاسلام در ارائه برابر نهادهای پنجاه استعاره از خطبه‌های نهج‌البلاغه را به صورت مقابله‌ای مورد بررسی و ارزیابی قرار دهد. برآیند این جستار نشان می‌دهد که در ترجمه واژگان استعاری از سوی مترجمان، شیوه‌های متعددی مورد کاربرد قرار گرفته است که رویکرد مترجمان، بیشتر بر مبنای ترجمه تحت‌اللفظی استوار است که این مسئله حاکی از این است که مترجمان، بیش از انتقال صریح معنا، سعی در باز تولید استعاره در زبان مقصد داشته‌اند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اصل همکاری گرایس؛ معنای تلویحی؛ استعاره؛ ترجمه های نهج البلاغه | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Study of Metaphorical Meanings of Nahj al-Balagha's Sermons Based on the Grace Model | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Seyyed Mahdi Masbooq1؛ Rasoul Fathi Mozaffari2 | ||
| 1Professor, Department of Arabic Language and Literature, Bu Ali Sina University, Hamadan, Iran. | ||
| 2PhD student in Arabic language and literature, Bu Ali Sina University, Hamadan, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| One of the most important principles in the fields of semantics and translation technology is the recognition of the type of applied vocabulary in one language. If we count the source language words as the smallest translation unit, meanwhile, we will be faced with two types of general meanings: referential meaning and context meaning. The referential meaning is the first guide of translator to achieve equality in translation. In this article we have tried to, while explaining the importance of recognizing the meaning of referral in achieving accurate translation in religious texts, using descriptive-analytical method, criticize and analyze the performance of five Persian translations of sermons of Nahj al-Balagha Includes translations of Mr. Jafari, Dashti, Shahidi, Faqihi and Feyzul Islam in the translation of referential meanings of one hundred and twelve words. The result of research indicates that although the knowledge of referential meaning of words is easier than context meaning, but the translation of a work into another language is facing challenges. Some of these challenges include the lack of knowledge of structure of word and confusion in terms of form and meaning of the source language words with other words. The existence of such issues have causedto the translation of Nahj al-Balaghabe awayfrom theequality in translation. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Referential Meaning, Nahj al-Balagha Translations, Equilibrium and Equality | ||
| مراجع | ||
|
ابن‌ابی‌الحدید، عزالدین أبوحامد، شرح نهج‌البلاغه، قم، کتابخانه عمومی آیت‌الله مرعشی نجفی، 1337ش. ابن‌منظور، محمّد بن مکرّم، لسان‌العرب، قم، ادب الحوزه، چاپ دوم، 1363ش. ابن‌میثم بحرانی، شرح نهج‌البلاغه، مشهد، بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی، 1375ش. امانی، رضا؛ شادمان، یسرا، «چگونگی معادل‌یابی استعارههای قرآنی در فرآیند ترجمه»، دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، سال پنجم، بهار و تابستان 1391، ش 2، صص 139-168. تفتازانی، سعدالدین،شرح‌المختصر، شرح و تعلیق عبدالمتعال الصعیدی، قم، علامه، 1368ش. تودوروف، تزوتان، منطقگفتگوییمیخاییلباختین، ترجمه داریوش کریمی، تهران، نشر مرکز، 1377ش. جرجانی، عبدالقاهر، أسرارالبلاغه، شرح و تعلیق أبوفهر محمود محمد شاکر، القاهره، المطبعه المدنیه، 1412ق. _____________، دلائل‌الإعجاز، تهران، دار الفکر، 2004م. جعفری، محمدتقی، شرح و ترجمه نهج‌البلاغه، تهران، دفتر نشر، 1358ش. دشتی، محمد، ترجمه نهج‌البلاغه، قم، مشرقین، 1379ش. زابلی‌زاده، اردشیر؛ گلشاهی، رامین، موسوی؛ سید ندا، «اصل همکاری گرایس در متون خبری؛ بررسی معانی ضمنی دوخبر مشابه»، فصلنامه پژوهش‌های ارتباطی، سال نوزدهم، تابستان 1391، ش 2، صص 61-90. سعیدی، غلامعباس، «بررسی زبان‌شناختی تناسب آیات بر پایه اصل همکاری گرایس»، آموزه‌های قرآنی، بهار و تابستان 1391، ش 15، صص 173-191. سکاکی، یوسف بن ابی بکر، مفتاح‌العلوم، تصحیح نعیم زرزور، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1303ق. شمیسا، سیروس، بیانومعانی، تهران، میترا، 1384ش. شهیدی، سیدجعفر، ترجمه نهج‌البلاغه، تهران، علمی و فرهنگی، 1373ش. صفوی، کورش، آشناییبامعنی‌شناسی، تهران، پژواک کیوان، 1386ش. فرحزاد، فرزانه، ترجمهپیشرفته، تهران، دانشگاه پیام نور، 1387ش. فقیهی، علی‌اصغر، ترجمه نهج‌البلاغه، تهران، مشرقین، 1387ش. فیض‌الاسلام، سید علی‌نقی، ترجمه و شرح نهج‌البلاغه، تهران، بی‌نا، 1331ش. قزوینی، خطیب، الایضاحفیعلومالبلاغه، حاشیه ابراهیم شمس‌الدین، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1424ق. مدرس‌افغانی، محمدعلی، المدرّس الافضل فیما یرمز و یشار الیه فی المطوّل، قم، دار الکتاب للطباعه و النشر، بی‌تا. مکارم‌شیرازی، ناصر، پیام امیرالمؤمنین: شرح تازه و جامعی بر نهج‌البلاغه، قم، انتشارات امام علی‌بن ابیطالب (ع)، 1390ش. هاشمی‌خوئی، حبیب‌الله، منهاج‌البراعه فی شرح نهج‌البلاغه، تهران، مکتبه الاسلامیه، چاپ چهارم، 1358ش. هرمزی، روزبه، توصیف پیامدهای نقض اصول همکاری گرایس در گفتار روزانه فارسی‌زبانان از دیدگاه کاربردشناسی زبان، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، 1392ش. یول، جورج، کاربردشناسی زبان، ترجمه محمد عموزاده و منوچهر توانگر، تهران، سمت، چاپ نهم، 1393ش. Grice, H.P, Logic and Conversation, In Cole P, Morgan J.L, 1975.
Levinson, Stephen, C., Pragmatics, Cambridge, Cambridge University Press, 1997. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 185 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 161 |
||