تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 380 |
تعداد مقالات | 3,121 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,250,603 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,844,891 |
بررسی تحلیلی آینده سیاستهای عربستان سعودی در قبال بحران سوریه، با تأکید بر رویکرد آیندهپژوهی | ||
مطالعات سیاسی جهان اسلام | ||
دوره 10، شماره 3 - شماره پیاپی 39، آذر 1400، صفحه 1-29 اصل مقاله (1.4 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/psiw.2021.15208.2975 | ||
نویسندگان | ||
بهادر زارعی1؛ سعید قربانی* 2؛ حامد حکمتآرا3 | ||
1استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران | ||
2کارشناس ارشد مطالعات منطقهای دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه | ||
3دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران | ||
تاریخ دریافت: 18 اسفند 1399، تاریخ بازنگری: 22 آبان 1400، تاریخ پذیرش: 10 آذر 1400 | ||
چکیده | ||
هدف: پس از گذشت سالها از شروع ناآرامیهای سال ۲۰۱۱ در سوریه، بدون داشتن چشماندازی شفاف از آینده تحولات در این کشور، امکان برنامهریزی جهت مدیریت و اتمام این بحران وجود نخواهد داشت. در میان بازیگران متعدد و تأثیرگذار سطح منطقهای، عربستان سعودی به سبب حضور پررنگ خود، از نخستین روزهای ناآرامی در سوریه و همچنین نفوذ نسبتاً زیاد بر سایر کنشگران منطقهای و داخلی، از اهمیت فراوانی برخوردار است. این نوشتار کوشیده است، ضمن ارائه تحلیلی جامع از روند اقدامات و رویکردهای پیشین عربستان در قبال بحران سوریه، آینده سیاستهای این کشور را در قبال بحران سوریه ترسیم کند و بر مبنای اصول حاکم بر آیندهپژوهی، محتملترین سناریو را برای آینده رویکرد عربستان در سوریه بدست آورد. روش: پژوهش حاضر از روش توصیفی – تحلیلی، رویکرد آیندهپژوهی و روش سناریوسازی برای بررسی موضوع بهره میبرد و سیاست عربستان در قبال تحولات سوریه، علل و اهداف اتخاذ این سیاستها را از این رهگذر مورد موشکافی قرار میدهد. یافتهها: سیاستهای عربستان سعودی در قبال بحران سوریه، به عنوان یکی از عوامل اصلی تداوم این بحران در گذشته، حال حاضر و آینده شناسایی گردید. نتیجهگیری: این مقاله، با بررسی پیشرانها و عوامل بازدارنده مؤثر، ادامه روند تهاجمی فعلی که از طریق نوعی بازدارندگی شبکهای دنبال میشود را به عنوان محتملترین سناریو برای آینده سیاستهای عربستان در قبال بحران سوریه معرفی میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
آیندهپژوهی؛ بازدارندگی شبکهای؛ سناریوسازی؛ سوریه؛ عربستان سعودی | ||
عنوان مقاله [English] | ||
An Analytical Review of the Future of Saudi Arabia's Policies in Relation to the Syrian Crisis, with Emphasis on Futures Studies Approach | ||
نویسندگان [English] | ||
Bahador Zarei1؛ Saeed Ghorbani2؛ Hamed Hekmatara3 | ||
1Assistant Professor of Political Geography, University of Tehran, Iran | ||
2M.A. in Regional Studies, SIR of Ministry of Foreign Affairs, Islamic Republic of Iran | ||
3Ph.D. Student in Political Geography, University of Tehran, | ||
چکیده [English] | ||
Objective: Years after the outbreak of 2011 unrests in Syria and without a clear vision of the future of developments in this country, it will not be possible to plan for managing and ending this crisis. Among many various influential actors at the regional level, Saudi Arabia has had a great importance due to its strong presence since the very first days of the unrests in Syria as well as its relatively large influence on other regional and domestic actors. This article tries to provide a comprehensive analysis of the course of Saudi Arabia's previous actions and approaches in the Syrian crisis and to show future of Saudi policies towards the crisis. The article will then tries to offer most probable scenarios for the future of Saudi Arabian policies based on the principles of future studies. Method: The present study employs descriptive-analytical method, futures studies approach and scenario-making method to study and examine the issue. Taking advantages of these approaches and methods, the article scrutinizes Saudi policies in Syrian crisis as well as reasons and objectives behind each of which. Findings: Saudi Arabia's policies towards the Syrian crisis have been identified as a crucial factor in continuation of this crisis in the past, present and future. Conclusion: Taking all factors and effective deterrents into account, this article introduces continuation of the current offensive policy pursued by a kind of network deterrence as the most probable scenario for the future of Saudi policies in the Syrian crisis. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Futures Studies, Network Deterrence, Saudi Arabia, Scenario Making, Syria | ||
مراجع | ||
احمدی، حمید و افسانه خسروی (۱۳۹۵)، کالبدشکافی تهاجم عربستان به یمن: ژئوپلیتیک، محیط بحرانزای داخلی و سیاست بینالملل، فصلنامه سیاست، 46(4): 817-838.
احمدیان، حسن و محمد زارع (۱۳۹۰)، استراتژی عربستان در برابر خیزشهای جهان عرب، فصلنامه رهنامه سیاستگذاری سیاسی، دفاعی و امنیتی،2(2): 75-97.
بزرگی، محمدرضا (۱۳۸۸)، روشهای پژوهش در حوزه آیندهاندیشی، کتاب ماه علوم اجتماعی، 13(14): 14-19.
جعفری ولدانی، اصغر و سید علی نجات (۱۳۹۲)، نقش قدرتهای منطقهای در بحران سوریه (۱۳۹۳-۱۳۹۰)، فصلنامه مطالعات خاورمیانه،20(4): 141-176.
جهانگیر، کیامرث و حسن ملکی (۱۳۹۴)، بیداری اسلامی: ریشهها و زمینهها، فصلنامه سیاست،45(2): 289-310.
خبرگزاری مهر (۱۴۰۰)، طبق گزارش اسپوتنیک؛ در سفر بشار اسد به مسکو چه گذشت؟، ۲۳ شهریور ۱۴۰۰.
درج، حمید و حسین مسعودنیا (۱۳۹۸)، تجزیه و تحلیل رویکرد و منافع سه کشور ایران، ترکیه و عربستان در قبال تحولات سوریه، مجله پژوهشهای جغرافیای سیاسی، 4(3): 105-132.
درج، حمید و سید جواد امام جمعهزاده (۱۳۹۶)، تجزیه و تحلیل رویکرد عربستان سعودی نسبت به تحولات سوریه، فصلنامه رهیافتهای سیاسی و بینالمللی، 8(4): 303-330.
دوستمحمدی، احمد و محمد رجبی (۱۳۹۷)، عربستان سعودی و تهدید امنیتی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه سیاست، 48(4): 945-960.
دهشیری، محمدرضا، سعید قربانی و حامد حکمتآرا (۱۳۹۹)، بررسی مقایسهای دیپلماسی فرهنگی ایران و عربستان سعودی در آسیای مرکزی، دوفصلنامه مطالعات اوراسیای مرکزی، 13(2): 445-464.
زارعی، بهادر (۱۳۹۸)، مطالعات منطقهای خلیج فارس، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
زارعی، بهادر و سجاد نجفی (۱۳۹۹)، تبیین سناریوهای محتمل پیش رو در روابط ایران و عربستان در بازه زمانی ۱۴۰۸، فصلنامه علمی مطالعات سیاسی جهان اسلام، 9(2): 63-87.
سراج، رضا (۱۳۹۰)، نگاه راهبردی به پشت پرده بیثباتی در سوریه، مرکز آیندهپژوهی و مطالعات راهبردی تابان.
سیفی، عبدالمجید (۱۳۹۹)، واقعگرایی نوکلاسیک چارچوبی برای تحلیل سیاست خارجی عربستان در قبال بیداری اسلامی، فصلنامه سیاست، 50(2): 611-627.
شفقتنیا آباد، جواد و علیاکبر جعفری (۱۳۹۹)، سیاست توازن قوای روسیه در بحران سوریه، فصلنامه سیاست، 50(4): 1167-1187.
شیرازی، حبیبالله ابوالحسن، ارسلان قربانی شیخنشین و رضا سیمبر (۱۳۹۴)، سیاست و حکومت در خاورمیانه، تهران، سمت.
طاهایی، سیدجواد (۱۳۸۸)، خاورمیانه جدیدتر (چشمانداز وسیع روابط ایران و سوریه)، تهران: دانشگاه آزاد اسلامی، معاونت پژوهشی.
کوهکن، علیرضا و سعید تجری (۱۳۹۳)، «بحران سوریه و سیاست منطقهای عربستان سعودی» (۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴)، فصلنامه پژوهشهای راهبردی سیاست، 3(10): 113-128.
مدنی، مهدی و حسین هواسی (۱۳۹۳)، رفتارشناسی سیاست خارجی عربستان در قبال مصر و بحرین بعد از انقلابهای عربی، فصلنامه مطالعات انقلاب اسلامی، 11(39): 63-80.
مرادیپور، حجتالله و مهدی نوروزیان (۱۳۸۴)، آیندهپژوهی، مفاهیم و روشها، رهیافت، 6(36): 45-50.
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۴)، الزامات مطالعات راهبردی آیندهپژوهی.
مصلینژاد، عباس (۱۳۹۵)، سیاستگذاری موازنه منطقهای در روابط ایران و عربستان، فصلنامه سیاست، 46(4): 1067-1087.
مصلینژاد، عباس و علی صمدی (۱۳۹۷)، سیاستگذاری راهبردی عربستان در روند گسترش ژئوپلیتیک بحران خاورمیانه، فصلنامه سیاست،48(1): 197-219.
نجات، سیدعلی (۱۳۹۲)، نقش قدرتهای منطقهای در بحران سوریه، پایاننامه کارشناسی ارشد مطالعات منطقهای: دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی.
نجات، سیدعلی (۱۳۹۳)، راهبرد جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی در قبال بحران سوریه، فصلنامه سیاست خارجی، 28(4): 631-655.
نیاکویی، سید امیر (۱۳۹۱)، کالبدشکافی انقلابهای معاصر در جهان عرب، چاپ اول، تهران: نشر میزان.
هژبری، زهرا (۱۴۰۰)، خطیب زاده: گفتگوهای دو جانبه خوبی با عربستان داشتهایم، خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۱ مهر ۱۴۰۰.
یزدانی، عنایتالله و سید سعید حسنزاده (۱۳۹۷)، رویکرد سیاست خارجی عربستان سعودی و آمریکا در قبال بحران یمن (۲۰۱۵-۲۰۱۱)، فصلنامه سیاست، 48(4): 1075-1092.
عمر، حسن (۲۰۱۲)، دول الخلیج ]الفارسی[ و الازمه السوریه: مستویات التحرک و حصیله المواقف، دوحه: مرکز الجزیره للدراسات.
an). | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 535 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 434 |