تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 380 |
تعداد مقالات | 3,121 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,251,428 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,845,851 |
جایگاه حقوقبشر در عملکرد سیاستخارجی اتّحادیهی اروپایی (در قبال روابط با ایران و اسرائیل) | ||
مطالعات سیاسی جهان اسلام | ||
دوره 11، شماره 2 - شماره پیاپی 42، تیر 1401، صفحه 25-54 اصل مقاله (1.26 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/psiw.2022.16929.3088 | ||
نویسندگان | ||
سید عباس هاشمی1؛ علی نوازنی* 2 | ||
1استادیار دانشگاه بین المللی امام خمینی | ||
2مدرس دانشگاه بین المللی امام خمینی | ||
تاریخ دریافت: 30 بهمن 1400، تاریخ بازنگری: 07 مهر 1401، تاریخ پذیرش: 16 آبان 1401 | ||
چکیده | ||
هدف: بررسی تطبیقی میزان تعیینکنندگی مؤلفهی حقوقبشر در جهتگیریهای عملی سیاستخارجی اتّحادیهاروپایی در قبال ایران و اسرائیل هدف اصلی این پژوهش است. روش شناسی: این پژوهش بر اساس روش توصیفی-تحلیلی و با اتّکا به اسناد نهادهای مورد پذیرش اتّحادیهاروپایی در پی دستیابی به اهداف پژوهش برآمده است. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان میدهد که اتّحادیهاروپایی علیرغم داعیهداری دفاع از حقوقبشر،میان سیاستهای اعلامی و اعمالی خویش دچار تعارض و تضاد میباشد و اتحادیه اروپایی در ارتباط با ایران از مقوله حقوقبشر به مثابه ابزاری جهت دستیابی به مقاصد سیاسی استفاده می نماید و در ارتباط با اسرائیل با وجود کثرت قطعنامههای حقوقبشری صادره توسط نهادهای بینالمللی علیه اسرائیل، همواره منافع اقتصادی، امنیتی و توسعه و فناوری اهمیت داشته و حقوقبشر در عمل به محاق رفته است. نتیجهگیری: یکی از مؤلفههای تعیینکننده در روابط خارجی اتّحادیهاروپایی، بر اساس سیاستهای اعلامی آن، پاسداشت حقوقبشر است. در پی تأسیس کمیسیون و سپس شورای حقوقبشر سازمان ملل متحد،اتّحادیهاروپایی حمایت رسمی و قاطع خود از این نهادهای حقوقبشری بینالمللی را اعلام نمود و مصوّبات آن را معیار جهتگیری سیاستخارجی خود دانست. با این حال، منافع مادی و ایدئولوژیک و راهبردی این اتّحادیه در قبال اسرائیل مانع از آن میشود که علیرغم قطعنامههای متعدد حقوق بشری،مواضع عملی سختی در قبال این کشور اتخاذ نماید و در مقابل در مقام اعمال فشار بر ایران برآید. | ||
کلیدواژهها | ||
حقوقبشر؛ اتّحادیهاروپایی؛ سیاستهای اعلامی؛ سیاستهای اعمالی؛ ایران؛ اسراییل | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The position of human rights in the functioning of the European Union's foreign policy (in relation with Iran and Israel) | ||
نویسندگان [English] | ||
Seyyed Abbas Hashemi1؛ ali navazeni2 | ||
1Assistant Professor of Imam Khomeini International University | ||
2Lecturer at Imam Khomeini International University | ||
چکیده [English] | ||
Abstract Objective: The purpose of this article is to make a comparative study of the determinability of the human rights component in the practical orientations of the European Union's foreign policy towards Iran and Israel. Method: This research is based on a descriptive-analytical method and relies on the documents of institutions accepted by the European Union to achieve the objectives of the research. Findings: Research findings show that the European Union defends human rights in spite of its claim, the declared policies and the actions they have are conflicting And the European Union uses the category of human rights as a tool to achieve political goals in relation to Iran And in connection with Israel, despite the multitude of human rights resolutions issued by international institutions against Israel, economic interests, security, development and technology have always been important, and human rights have been destroyed in practice. Conclusion: One of the determining components in the external relations of the European Union, according to its declared policies, is the protection of human rights. Following the establishment of the Commission and then the United Nations Human Rights Council, the European Union declared its support for these international human rights bodies and considered the decisions of these bodies as a criterion for the direction of its foreign policy.However, the union's material, ideological, and strategic interests in preventing it from taking tough practical positions toward Israel, despite numerous human rights resolutions, and putting pressure on Iran in return. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Human Rights, European Union, Declaration Policies, Implementing Policies, Iran, Israel | ||
مراجع | ||
الوندی، زهرا، ذاکریان امیری، مهدی قوام، سید عبدالعلی (1400)، تأثیر لابی اسرائیل بر روابط ایران و اتحادیه اروپا با تأکید بر برنامه هسته ای ایران، فصلنامه ژئوپولیتیک،17(2): 229-254.
بزرگمهری، مجید، جان نثار ملکوتی بیجارپسی، حمید (1401)، حقوق بشر در ایران و اسرائیل از منظر نهادهای حقوق بشری سازمان ملل متحد (1993-2017)، قزوین، انتشارات دانشگاه بینالمللی امامخمینی(ره).
جوادی، محمد (1393)، ایران و لابیگری در اتحادیه اروپایی: ظرفیتها و ساز و کارها، فصلنامه سیاست خارجی، 28 (4): 703-728.
خادمی، غلامرضا (1394)، اسرائیل در ناتو یا ناتو در اسرائیل، تهران: انتشارات اندیشهسازان نور.
رستمی، مسعود (1384)، «جایگاه حقوق بشر در پلورالیسم ارزشی آیزیا برلین»، فصلنامه تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری، 1 (2): 79-118.
سجادپور، محمدکاظم، محمدی، فاطمه (1388)، «ابعاد بینالمللی حقوق بشر و حاکمیت دولتها؛ مطالعه موردی: تحلیل قطعنامههای سازمان ملل در مورد حقوق بشر ایران 1358-1388»، پژوهشهای علوم سیاسی، 14(2):59-92.
غائبی،محمدرضا (1388)، «اتّحادیه اروپا و موضوع حقوق بشر در کشورهای جهان سوم: رهیافت گفتگوهای حقوقبشری»، پژوهشنامه روابط بینالملل، (39):43-86.
گلشنپژوه، محمودرضا، الوندی، زهرا (1394)، اتحادیه اروپا و حقوق بشر ایران و بحرین: تحلیل مقایسهای، فصلنامه روابط خارجی،7 (4):63-84.
مصفا، نسرین، ابراهیمی، نبیالله (1387)، «جایگاه حقوق بشر در نظریههای روابط بینالملل»، فصلنامه سیاست، 38 (4): 259-277. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 259 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 333 |