اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 335 |
| تعداد مقالات | 2,753 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,106,665 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,257,426 |
کاربردهای اصطلاح غزل در شعر حافظ با نگاه به کاربرد تاریخی آن در شعر فارسی و موسیقی قدیم ایران | ||
| پژوهش‌های میان رشته‌ای زبان و ادبیات فارسی | ||
| مقاله 5، دوره 1، شماره 2 - شماره پیاپی 3، مهر 1401، صفحه 115-135 اصل مقاله (1.27 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/irpli.2023.17459.1060 | ||
| نویسندگان | ||
| سپهر سراجی* 1؛ فاطمه دلفانی بلوچ2 | ||
| 1مدرس، دانشگاه تهران | ||
| 2دانشجوی دکتری دانشگاه هنر تهران | ||
| تاریخ دریافت: 07 تیر 1401، تاریخ بازنگری: 11 آذر 1401، تاریخ پذیرش: 03 اسفند 1401 | ||
| چکیده | ||
| اصطلاح غزل در تاریخ هنر و ادب ایرانی، تنها برای معرفی یک فرم شعری به‌کار نمی‌رفته و این واژه معنای تخصصی دیگری نیز داشته است. این معنی دیگر، اصطلاحی موسیقایی بوده و در ارتباط شعر با موسیقی معنا می‌یابد. این اصطلاح در موسیقی قدیم ایران، به معنای نوعی تصنیف به‌عنوان بخشی از گونه‌ای بزرگتر به نام نوبت مرتب است. به نظر می‌رسد در شعر خواجه حافظ به صورتی خودآگاهانه و عمدی هر دو معنی این اصطلاح به فراخور موضوع شعر به‌کار رفته‌اند. مقالۀ حاضر می‌کوشد تا با روشی استقرایی با بهره‌گیری از صناعت ادبی مراعات نظیر و قراین معنایی موجود، به‌صورت جزء به کل در سه سطح از درون‌بیتی، بینابیتی و در نهایت بین شعری، نخست انواع استفاده‌های حافظ از این اصطلاحات را نشان داده و سپس در قیاس با کاربرد آن توسط شعرای دیگر به نتیجه‌گیری پیرامون چگونگی ارتباط حافظ با موسیقی ایرانی برسد. این مطالعه تلاش دارد تا با روشی علمی، جنبه‌ای از ارتباطات حافظ با موسیقی را پرده بردارد و نشان دهد که چگونه می‌توان نسبت حافظ و موسیقی را از وجوه تخصصی به بررسی و تحقیق گذاشت. بدیهی است تحقیق حاضر به‌دنبال ارائۀ حکمی مبنی بر موسیقیدان بودن حافظ نیست، بلکه می‌کوشد تا از این رهگذار با دیدگاهی کیفی، به فرضیات موجود مبنی بر چند و چون آشنایی حافظ با موسیقی روزنه‌ای گشوده و به آن جامه‌ای علمی و قابل استنادتر از مطالعات پیشین بپوشاند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| حافظ؛ موسیقی؛ قول و غزل؛ ادبیات و موسیقی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The functions of the term Ghazal in Hafez's poetry with approach to its historical application in Persian poetry and ancient Iranian music | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Sepehr Seraji1؛ Fateme Delfani baluch2 | ||
| 1PhD in Art Studies, Lecturer, University of Tehran | ||
| 2PhD candidate, Art university of Tehran | ||
| چکیده [English] | ||
| In the history of Iranian art and literature, the term Ghazal was not only used to introduce a poetic form. This word has another specialized meaning. The other meaning is a musical term and it is related to combination of poetry and music. In ancient Iranian music, this term means a kind of ballad as a part of a larger genre called Nobat-e-Morattab (a musical suite) it seems that in Hafez's poetry, both meanings of this term are used in a self-aware and deliberate manner to suit the subject of the poem. The present study tries to use an inductive method by taking advantage of the literary industry to consider the analogies and the existing semantic clues, from a part to whole in three levels of intra-verse, inter-verse and finally inter-poetic, first to show the types of usages of these terms by Hafez and then in Comparison with its use by other poets to reach a more exact view about Hafez's relationship with Iranian music rather than previous studies. This research tries to uncover an aspect of Hafez's relationship with music with a scientific method and show how the relationship between Hafez and music can take on a specialized form. The present research will be able to cover the hypothesis of Hafez's familiarity with music in a scientific and reliable way. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Hafez, Music, Qawl, Ghazal, Literature and music | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 176 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 51 |
||