اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 334 |
| تعداد مقالات | 2,735 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,096,557 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,250,211 |
نقش تغییر شیوه های زمین داری دوره های قاجاریه و پهلوی در اضمحلال نوغانداری روستاهای گیلان و مازندران | ||
| فصلنامه تاریخ روستا و روستانشینی در ایران و اسلام | ||
| مقاله 6، دوره 1، شماره 1، تیر 1402، صفحه 121-146 اصل مقاله (1.49 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/hvri.2023.19130.1012 | ||
| نویسندگان | ||
| نادیا ره* 1؛ سینا فروزش2 | ||
| 1دانشجوی دکتری تاریخ ایران بعد از اسلام، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران. | ||
| 2گروه آموزشی تاریخ دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات | ||
| تاریخ دریافت: 04 مرداد 1402، تاریخ بازنگری: 15 مهر 1402، تاریخ پذیرش: 16 مهر 1402 | ||
| چکیده | ||
| جغرافیای منحصر به فرد گیلان و مازندران بستری مناسب جهت پرورش توتستانهای وسیع و نوغانداری در ادوار تاریخی بوده است، به نحوی که نوغانداری، بخشی از اقتصاد معیشتی مردم گیلان و مازندران را شامل میشد. زمینهای مرغوب زیر کشت توتستانها از دورة صفویه، به‌عنوان زمینهای خالصه درآمد و بعدها نیز در اختیار حکومتهای دیگر قرار گرفت. در دورة قاجاریه، با حفظ این سنت، با رقابتهای داخلی و خارجی برای کسب منافع حاصل از ابریشم، شیوة خصوصیسازی افزوده شد. با روی کار آمدن حکومت پهلوی و اجرای سیاستهای مدرنیزاسیون و اصلاحات ارضی، تغییرات بسیاری در شیوة زمین‌داری رخ داد. به نظر میرسد تغییرات حاصله، بر صنعت نوغانداری و وضعیت معیشت نوغان‌داران اثرگذار بوده است. مقالة پیشِ‌رو با روش تحقیق تاریخی و با رویکرد کیفی صورت پذیرفته است؛ گردآوری دادههای مقاله، به روش تاریخی و اسنادی انجام و به شیوة توصیفی- تحلیلی نگارش شده است. مقالة حاضر در پی پاسخ به این پرسش اساسی است که چه عواملی موجب تغییر شیوههای زمین‌داری در دورههای قاجاریه و پهلوی شده و این عوامل چه تأثیری در ضعف و زوال نوغانداری گیلان و مازندران داشت؟ یافتههای مقاله نشان میدهد؛ در پی تغییرات شیوههای زمین‌داری، روستاییان نوغان‌دار، در مرحلة نخست کارگران زمینداران عمده و در مرحلة دوم، کارگران کارخانه‌های صنعتی شدند. توتستانها در سیستم شرکتهای سهامی عام و خاص، به شیوة صنعتی احداث شدند و خرده‌زمینداران، با شیوة سنتی نوغانداری، یارای رقابت با آن‌ها را نداشتند. در نتیجۀ تغییرات شیوههای زمین‌داری در دورههای قاجار و پهلوی، نوغانداری در روستاهای گیلان و مازندران مضمحل شد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ابریشم؛ شیوههای زمین‌داری؛ روستاهای گیلان و مازندران؛ قاجاریه؛ پهلوی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The role of the change of landholding practices of the Qajar and Pahlavi periods in the decline of silk cultivation in the villages of Gilan and Mazandaran | ||
| نویسندگان [English] | ||
| nadia rah1؛ sina foroozesh2 | ||
| 1PhD student of Iranian history after Islam, University of Research Sciences, Tehran, iran. | ||
| 2Department of History, Islamic Azad University, Science and Research Unit | ||
| چکیده [English] | ||
| The economy based on silk in The unique geography of Gilan and Mazandaran has been a suitable platform for silk cultivation in historical periods, so that this profession has been a part of the livelihood economy of the people of Gilan and Mazandaran. The lands under the cultivation of tutestans breeding became pure lands from the Safavid era. the change of land management methods in these areas has always had an effect on the silk cultivation industry and the livelihood of the silk cultivation. The following article is done with the historical research method and with a qualitative approach; The data collection of the article was done in the form of library and documents and it was written in a descriptive-analytical style. The present article seeks to answer this basic question: why and how did the change of land management practices in the Qajar and Pahlavi periods cause the collapse of the silk cultivation in the villages of Gilan and Mazandaran? The basic finding of the article is that following the changes in land tenure practices, Noghandar villagers became workers of major landowners in the first stage and workers of industrial factories in the second stage. Tutistans were built in the systems of public and private joint-stock companies in an industrial style, and the small landowners with the traditiona silk cultivation style could not compete with them. As a result of the changes in land management practices in Qajar and Pahlavi silk cultivation in Gilan and Mazandaran villages was destroyed. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| silk, Land tenure practices, Gilan and Mazandaran villages, Qajar, Pahlavi | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 70 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 22 |
||