اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 360 |
| تعداد مقالات | 2,962 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,779,397 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,554,000 |
Use of microsatellite markers for molecular characterization of cumin (Cuminum cyminum L.) ecotypes | ||
| Iranian Journal of Genetics and Plant Breeding | ||
| مقاله 5، دوره 2، شماره 1 - شماره پیاپی 3، تیر 2013، صفحه 35-41 اصل مقاله (528.77 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| Alireza Bahraminejad* ؛ Ghasem Mohammadinejad | ||
| . | ||
| تاریخ دریافت: 01 بهمن 1391، تاریخ بازنگری: 25 اسفند 1391، تاریخ پذیرش: 15 فروردین 1392 | ||
| چکیده | ||
| In this study, Simple Sequence Repeat markers (SSR) were used to investigate the genetic variation between 49 cumin ecotypes collected from 9 different provinces of Iran. SSR primers Elap1479, Elap040 and Elap1493 showed the highest (89%), while Elap1340 and Elap017 showed the lowest (56%) number of polymorphic bands. Polymorphism information content (PIC) values varied between 0.18 - 0.37. The highest and the lowest PIC value were obtained by Elap017 and Elap1340 (0.37) and Elap040, Elap1493 and Elap1479 (0.18), respectively. Cumin populations of Semnan and Northern-Khorasan showed the highest difference, whereas Kerman and Esfahan populations exhibited the lowest difference. The obtained dendrogram classified all cumin population into three clusters at similarity level of 0.71; the first group was Semnan and Southern-Khorasan populations, the second includes Fars, Kerman, Northern-Khorasan, Khorasan-Razavi, Esfahan, Golestan and the third class consisted of Yazd populations. Based on these clusters, Kerman and Northern-Khorasan showed the closet genetic background and may belong to the same ancestor. The genetic markers used in this study can provide impetus information for tagging of economic traits. It can be concluded that the variability in the Iranian cumin populations have potential important source for cumin breeding objectives. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| Cumin؛ Genetic variability؛ Iranian ecotypes؛ SSR | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| بررسی تنوع مولکولی اکوتیپ های زیره سبز با استفاده از نشانگرهای مایکرو ساتلایت | ||
| نویسندگان [English] | ||
| علیرضا بهرامی نژاد؛ قاسم محمدی نژاد | ||
| چکیده [English] | ||
| این تحقیق جهت ارزیابی 49 اکوتیپ زیره سبز از 9 استان ایران با استفاده از نشانگرهای SSR انجام شد. بیشترین و کمترین باند چند شکل با استفاده از ترکیبات پرایمری به ترتیب 89 درصد برای Elap1479 ،Elap040 و Elap1493 و همچنین 56 درصد برای Elap017 و Elap1340 تولید شد. حجم اطلاعات چند شکلی بر اساس داده های مولکولی 13 ترکیب پرایمری (37/0-18/0) در بین تمام اکوتیپ ها متغیر بود. بالاترین میزان چند شکلی به میزان 0/37 متعلق به ترکیبات پرایمری Elap017 و Elap134 وکمترین آن به میزان 0/18 متعلق به ترکیبات پرایمری Elap1479 ،Elap040 و Elap1493 بود. نتایج در خصوص جمعیت های سمنان و خراسان شمالی با 8 باند بیشترین اختلاف را نشان داد در حالی که اصفهان و کرمان با کمترین اختلاف در باند ها نزدیک ترین جمعیت های به یکدیگر بودند. جمعیت های زیره سبز در سطح تشابه 0/71 به سه گروه تقسیم شدند. گروه اول شامل سمنان و خراسان جنوبی، گروه دوم فارس، کرمان، خراسان شمالی، خراسان رضوی، اصفهان و گلستان و در نهایت یزد گروه سوم را تشکیل دادند. بر اساس نتایج حاصل از کلاسترها اکوتیپ های کرمان و خراسان شمالی به دلیل سابقه‌ی ژنتیکی نزدیک ممکن است متعلق به اجداد مشترکی باشند. می توان با استفاده از نشانگرهای مولکولی این تحقیق اطلاعات جامعی برای نشان دار کردن صفات اقتصادی به دست آورد. با توجه به تنوع پذیری و پتانسیل بالای جمعیت های زیره سبز ایران، این اطلاعات می توانند منبع مهمی برای اصلاح این گیاه باشند. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| تنوع ژنتیکی, زیره سبز, SSR | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,656 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,154 |
||