تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 380 |
تعداد مقالات | 3,131 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,251,606 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,845,977 |
هویت تاریخی، نوعثمانیگرایی و سیاست خارجی ترکیه | ||
مطالعات سیاسی جهان اسلام | ||
مقاله 2، دوره 2، شماره 7، مهر 1392، صفحه 35-60 اصل مقاله (438.9 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
فرهاد دانش نیا* 1؛ قدرت احمدیان2؛ مسعود هاشمی3 | ||
1هیآت علمی دانشگاه رازی | ||
2استادیار روابط بین الملل دانشگاه رازی کرمانشاه | ||
3کارشناس ارشد علوم سیاسی | ||
تاریخ دریافت: 09 تیر 1392، تاریخ بازنگری: 21 مهر 1392، تاریخ پذیرش: 07 آبان 1392 | ||
چکیده | ||
با روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه، از سال 2002 میلادی تحولات فراوانی در سیاست خارجی این کشور شکل گرفته است. دولت برآمده از این حزب، سیاست خارجی چندوجهی، فعال، پویا و مستقلی را در پیش گرفته که بهطور همزمان گسترش روابط با کشورهای غربی از یک سو و تقویت سیاست نگاه به شرق را از دیگر سو تعقیب میکند. در مفهومسازی رویکرد حاکم بر سیاست خارجی جدید ترکیه، اصطلاح نوعثمانیگری یا عثمانیگرایی جدید مرسوم شده است. پرسش قابل طرح در این راستا این است که رویکرد جدید سیاست خارجی ترکیه بر چه سازههایی استوار است؟ مقاله حاضر این فرضیه را مورد واکاوی قرار میدهد که سیاست خارجی جدید ترکیه برگرفته از صورتبندی هویتی مبتنی بر سابقۀ تاریخی و فرهنگی خاص برای این کشور قابلفهم است. بر پایه این رویکرد، در کنار دغدغه همگرایی ترکیه با غرب، گسترش روابط این کشور با مناطق ژئوپلیتیکی خاورمیانه، آسیای مرکزی و قفقاز، بالکان و شمال افریقا که قبلاً جزئی از امپراتوری عثمانی بودهاند در اولویت سیاست خارجی جدید ترکیه قرار دارد. در مقاله حاضر، ضمن تبیین رابطه هویت و سیاست خارجی ترکیه، ماهیت نقشها، منافع و اهدافی که دولتمردان کنونی ترکیه برای سیاست خارجی این کشور در سطح منطقهای و فرامنطقهای تعریف کردهاند، مورد واکاوی قرار میگیرد. | ||
کلیدواژهها | ||
سیاست خارجی ترکیه؛ سازهانگاری؛ نوعثمانیگرایی؛ هویت؛ تاریخ | ||
عنوان مقاله [English] | ||
Historical Identity, Neo-Ottomanism and Foreign Policy of Turkey | ||
نویسندگان [English] | ||
farhad daneshnia1؛ ghodrat ahmadeian2؛ masoud hashemi3 | ||
چکیده [English] | ||
With justice and Development party's taking over affairs in Turkey at 2002, foreign policy of this country has been changed significantly since 2002.The government emerged from this party has taken a multilateral, active, dynamic and independent foreign policy, that pursuit expansion of ties with western countries and integration in to west, on one hand, and reinforcement of the policy of "looking at East", on the other hand simultaneously. The Term of Neo-ottomanism or new ottomanism has become common in conceptualizing the dominating approach of new Turkish foreign policy. In this direction, a question that can be raised is on what structures the approach of new Turkish foreign policy are based? The hypothesis of this research is that the new Turkish foreign policy is understandable on the basis of a cultural and historical background derived from identical configuration. Based on this approach, the expansion of this country's ties with geo politic regions of Middle East, central Asia, Caucasia, Balkan, and North Africa, which have been some part of Ottoman Empire previously, is of high priority on new Turkish foreign policy along with concern about Turkey's convergence to the west. In present research, the nature of roles, interests and objectives that defined by current Turkish statements for the country's foreign policy regionally and Trans regionally is explored, while the relationship between identity and foreign policy of Turkey is illustrated. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
Turkish foreign policy, Neo-Ottomanism, constructivism | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,572 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,553 |