دلنوشته

 دعای آن حضرت در پناه بردن به حق و ناملایمات و اخلاق سوء و کارهای ناپسند

 بار خدایا به تو پناه می آورم از طغیان آز، و تندی خشم

 و چیره گی حسد، و سستی صبر، و کمی قناعت، و

 بدی اخلاق، و زیاده روی در شهوت، و پافشاری در عصبیت، و

 پیروی هوا و هوس، و مخالفت با هدایت، و خواب غفلت، و کوشش بیش

 از اندازه، و انتخاب باطل بر حق، و پافشاری بر

 گناه، و کوچک شمردن معصیت، و بزرگ شمردن طاعت، و فخر و مباهات با

 ثروتمندان، و تحقیر تهی دستان، و کوتاهی در حق

 زیردستان خود، و ناسپاسی نسبت به آن که به ما خوبی کرده، یا آنکه

 ستمگری را یاری کنیم، یا ستمدیده ای را تنها گذاریم، یا آنچه را که حق ما نیست بخواهیم،

 یا از آنچه را که نمی دانیم دم زنیم. و پناه می بریم به تو از اینکه نیت داشته باشیم

 به کسی خیانت ورزیم، و در کردارمان خودپسندی نمائیم، و آرزوهای خود را دور و دراز سازیم.

 و به تو پناه می بریم از زشتی باطن، و ناچیز شمردن گناه، و از چیره گی

 شیطان در وجودمان و از اینکه روزگار ما را به سختی دراندازد، یا سلطان بر ما جور و ستم روا دارد.

 و به تو پناه می بریم از آلوده شدن به اسراف، و بلای تنگ دستی.

 و به تو پناه می بریم از سرزنش دشمنان، و نیازمندی به همنوعان، و از

 زندگی در سختی، و از مرگ ناگهانی و بدون توشه. و به تو پناه می بریم از حسرت و اندوه

 بزرگ، و مصیبت سترگ، و از بدترین تیره بختی، و از بدفرجامی،و ناامیدی از ثواب، و فرود آمدن عذاب. بارخدایا بر محمّدو آلش درود فرست، و مرا از همه این امور در پناه رحمتت جای ده و نیز همه و مردان و زنان مومن را، ای مهربان ترین مهربانان.

بخشی از دعای صحیفه سجادیه

آه از دلت...

ماه غم است و می کشی از سینه آه را
خم کرده است آه غمت قد ماه را

 صاحب عزاترین عزادارها بیا
تا بر دلم نگاه کنی این دو ماه را

سدّ گناه، بسته به من راه اشک را
ضامن شو و بگو که نبندند راه را

تا اندکی شبیه تو باشیم این دو ماه
بر تن نموده ایم لباس سیاه را

عمریست دست چادر زهراست بر سرم
از من مگیر سایه ی این سرپناه را

گفتم حسین و اشک روی گونه ام چکید
دیدم که پاک کرده ای از دل گناه را

آه از دل تو آه ز چشمان عمه ات
چشمی که دیده واقعه ی قتلگاه را

محمّد بیابانی