گفتنی ها کم نیست

تقویم روی میز، روزهای پایانی سال را نشان می­دهد، یکسال دیگر با همه خوبی­ها و بدی­هایش گذشت، گرچه تغییر تیم مدیریت دانشگاه در آخرین ماه­های سال 92 امید به تغییر و تحولی جدید می ­داد ولی کمتر کسی تصور می­کرد دانشگاه در سالی که گذشت این قدر پرتلاش و خبرساز باشد.

شاید نتوان بهترین­ها و بدترین های سال را با یک نگاه بیان کرد اما نگاهی گذرا به تقویم یادآور روزهای خوب و بد دانشگاه است، امسال بعد از مدت­ها سند چشم اندار دانشگاه  تدوین شد، طرح ساماندهی نیروی انسانی  با همه حرف ها و حدیث هایش سر انجام وارد فاز  عملی گردید.

اتاق فکر استان با حضور نخبگان و صاحب نظران استان شکل گرفت، از پژوهشگران برتر تقدیر شد ،ثبت نام دانشجویان جدیدالورود به بهترین شکل انجام شد، روز دانشجو با همه سر و صداهایش و انتخابات شورای صنفی با همه هیاهویش بالاخره برگزار شد، آموزش مجازی دانشگاه بلاخره بعد از مدت ها دوره هایی را برگزار کرد .

امسال توسعه عمرانی دانشگاه را  نه تنها روی کاغذ و نقشه که از صدای خشن بلدوزرها و کامیون­ها می­توانستی احساس کنی . ساختمان تازه ساز و نیمه ساز حالا دیگر در محوطه به چشم می آیند . دور میدان ملل ، ساختمان سرد آینده پژوهشی درختان نوکاشته در انتظار بهارند تا رشد کنند و مهربانی شان را در تابستان سال های بعد نثار میهمانان دانشگاه کنند .

امسال چنان بحث ارتقاء رتبه کارکنان داغ شد که هنوز هم سوژه خوبی است برای حرف زدن ، بسیاری راضی­ و بعضی­ها همچنان ناراضی .... اما  تنها ارتقا رتبه به کارکنان منتهی نشد که امسال بسیاری از اساتید نیز ارتقا ء مرتبه علمی داشتند  . امسال سرانجام موافقت اصولی برای پردیس دانشگاه گرفته شد تا شاید سال دیگر خیلی ها در همین پردیس خودمان ادامه تحصیل دهند . اما بعد از مدت ها سکوت،  کرسی های آزاد اندیشی و نظریه پردازی در دانشگاه شکل گرفت تا مخالفان و موافقان حرفهایشان را آزادانه بزنند  .

امسال ما رسم مهمان نوازی را به رسم ادب نه تنها برای میهمان داخلی که برای 210 دانشجوی غیر ایرانی از 35 کشور جهان که تعطیلات تابستانی را کنار ما بودند به جا آوریم تا زبان فارسی بیاموزند و از مهمان نوازی ایرانی ها بیان خاطره کنند .

ما همچنین امسال میزبان مهمانان عالی رتبه از کشورهای فرانسه ، چین ، ترکیه ، هلند ، آلمان سوئدو ارمنستان ،بلژیک و.... بودیم تا ثابت کنیم برای بین المللی شدن دانشگاه باید کارهای جدی تری کرد .

امسال هیات رییسه دانشگاه بارها به گفت و شنود با جامعه دانشگاهی نشست تا حرف ها و درددل ها را بشنود واز دغدغه ها و نگرانی های اقشار مختلف دانشگاه باخبر شود و البته باز هم گفتنی ها کم نیست.  

امسال حتی برای خیلی ها در حوزه شخصی اتفاق های خوبی افتاد . بسیاری عازم سفر حج شدند وبه دیدن کعبه مقصود مشرف شدند . بعضی ها از پایان نامه هایشان دفاع کردند و برخی دیگر تازه قبولی در مقطع بالاتر را تجربه کردند . خیلی ها نوزاد جدیدی را در آغوش کشیدند و برخی دیگر حلقه خوشبختی در دست یکدیگر کردند . خیلی ها با ابلاغ جدید مدیریت را تجربه می کنند و برخی دیگر با جابه جایی محل خدمت همکاران تازه ای پیدا کردند و....

و البته خوبی ها تمام نخواهد شد اما تقریبا همه در بدترین حادثه سال ،اتفاق نظر دارند و آن هم ........ 

خبر کوتاه بود و شوک آور "چه نامهربان است دریا"

در میان تعطیلات تابستانی این خبر در شبکه های مجازی پیچید تا دانشگاه را در سوگ همکار عزیزی بنشاند، سفری زود هنگام و غیر قابل باور.

ابراهبم میرزایی عزیز از میان ما رفت تا دریا با همه سخاوتش، نامهربانی اش را به رخ جامعه دانشگاه بکشد، و چه زیبا بود آن هنگام که همه ماتم زده و سوگوار آمدند تا او را به خانه ابدی­اش بدرقه کنند وچه بدرقه با شکوهی........

تا چند روز دیگر سال 93 تمام می شود ،  سفره های هفت سین خواهیم چید و آمدن بهار را ثانیه به ثانیه انتظار خواهیم کشید ، بیاید در آستانه سال نو برای همه آن­هایی که پارسال کنار ما بودند ولی امسال  به هر دلیل نیستند دعا کنیم ، برای حول حالنا و برای احسن الحال شدن یکدیگر دعا کنیم ، آمرزش سفر کرده ها و صبوری دل بازماندگان را از خدا بخواهیم  و  برای  همراهان جدیدمان، این خانواده بزرگ ، عافیت و سعادت طلب کنیم .

و  دعا کنیم برای روزهای پراز آرامش، دوستی، اثربخشی، بهره وری ، روزهایی بدور از تلخ کامی، تعصب و تبعیض، روزهای پر از امید، نشاط و مهربانی..............

 راستی سال نوتان مبارک

مهدیه قافله باشی