اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 347 |
| تعداد مقالات | 2,871 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,262,472 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,397,009 |
به‌کارگیری بندهای موصولی فاعلی-فاعلی و فاعلی-مفعولی: مقایسه‌ی نوشتار فارسیآموزان عربی‌زبانِ سطح میانی و پیشرفته | ||
| پژوهش نامه آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان | ||
| مقاله 5، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 9، فروردین 1394، صفحه 59-78 اصل مقاله (702.74 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسندگان | ||
| علی علیزاده1؛ شراره خالقی زاده* 2 | ||
| 1دانشیار زبان‌شناسی- دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2دانشجوی دکتری زبان‌شناسی- دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| تاریخ دریافت: 03 اردیبهشت 1394، تاریخ بازنگری: 01 خرداد 1394، تاریخ پذیرش: 24 تیر 1394 | ||
| چکیده | ||
| در دهههای اخیر، بررسیها و مطالعات در زمینه‌ی پردازش بندهای موصولی در زبانهای مختلف، نقش عمدهای در تحقیقات مربوط به تحلیل خطاها و زبانآموزی ایفا کرده است. پژوهش حاضر نیز به بررسی میزان به‌کارگیری بندهای موصولیِ فاعلی-فاعلی و فاعلی-مفعولی توسط فارسیآموزان عربیزبان و همچنین تحلیل خطاهای آنان در این مقوله‌ی دستوری پرداخته است و به لحاظ نحوی و ردهشناختی تولید جملات حاوی این بندها را در میان دو گروه از فارسیآموزان میانی و پیشرفته -که براساس آزمون بسندگی به دو گروه با سطح میانی و پیشرفته تقسیم شده بودند- مورد بررسی قرار داده است. بدین منظور، متن‌های نگارش یافته توسط، 64 فارسیآموز غیرایرانی عربیزبان از مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بینالمللی امام خمینی(ره) با موضوعاتی مشخص و یکسان مورد بررسی قرار گرفت. قابل ذکر است که قبلا این نوع ساخت‌های دستوری در کلاس دستور و نگارش آموزش داده شده بودند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که هرچند فارسیآموزان عربیزبان سطح پیشرفته بیشتر از فارسیآموزان سطح میانی از بندهای موصولی زبان فارسی استفاده میکنند، تولید بند موصولیِ فاعلی-مفعولی برای فارسیآموزان هر دو گروه (سطح میانی و سطح پیشرفته) دشوارتر از بند موصولی فاعلی-فاعلی می‌باشد. همچنین، با وجود تفاوت بسیار اندک بین تعداد انواع خطاها در هر گروه از فارسیآموزان، یافتههای مربوط به تعداد هر یک از انواع خطاهای فارسیآموزان نشان داد که در گروه میانی، بیشترین خطا مربوط به بند پایهی ناتمام و کمترین خطا مربوط به حذف «که« موصولی و حذف نادرست مفعول در بند موصولی فاعلی-مفعولی است. این در حالی است که در گروه پیشرفته، بیشترین خطا مربوط به بند پایهی ناتمام و حذف نادرست مفعول در بند موصولی فاعلی-مفعولی، و کمترین خطا مربوط به حذف نادرست «که« موصولی بوده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بند موصولی فاعلی-فاعلی؛ بند موصولی فاعلی-مفعولی؛ «که« موصولی؛ خطا | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Using Relative Clauses of Subject-Subject and Subject-Object: Comparison of the writings of Arab-speaking Persian learners in Intermediate and Advanced Level | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ali Alizadeh1؛ Sharareh Khaleghizadeh2 | ||
| چکیده [English] | ||
| In recent decades, research and studies on the processing of grammatical structures related to the relative clauses in different languages, have been brought into focus in linguistic researches. The present research aims to investigate the extent to which Arab-speaking Persian learners apply relative clauses (subject-subject and subject-object). In addition, it analyses the errors they make in using this grammatical category. To do so, syntactic and pragmatic measure of applying and understanding these structures in the sentences were examined among two groups of Persian learners who were divided in two groups of intermediate and advanced level. For this purpose, a total number of 64 texts, written by Arabic-speaking learners of Persian in Imam Khomeini International University of Qazvin, were evaluated. It should be mentioned that these types of grammatical structures were already taught in writing courses. The results showed that both the first (intermediate level) and the second group (advanced level) had more difficulty in producing subject-object relative clauses compared to subject-subject ones. It was also revealed that Persian learners in advanced level employed more Persian relative clauses than intermediate level learners. Moreover, even with the slight difference between the number of errors in each group of learners, findings related to the number of each type of errors showed that the most frequent errors in intermediate level were related to the incomplete main clause while the least frequent errors occurred in in omitting relative clause pronoun (i.e., that) and incorrect removal of object in the subject-object relative clauses. However, in advanced level group the most errors were observed for incomplete main clause and incorrect omission of the object in subject-object relative clauses. Furthermore, the least errors in advanced level could be attributed to incorrect removal of relative clause pronoun. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Subject-subject relative clause, subject-object relative clause, relative clause pronoun, Error | ||
| مراجع | ||
|
افراشی، آ. (1388). ساخت زبان فارسی. چاپ چهارم. تهران: انتشارات سمت. راسخ مهند، م.، علیزاده صحرایی، م.، ایزدی‌فر، ر. و قیاسوند، م. (1391). تبیین نقشیِ خروج بند موصولی در زبان فارسی. مجلهی پژوهشهای زبان‌شناسی، سال چهارم، شماره اول، صص: 40-21. صفوی، ک. (1373). برخی از ویژگیهای بندهای موصولی زبان فارسی. مجموعه مقالات دومین کنفرانس زبان‌شناسی نظری و کاربردی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی، صص: 197-181. فرشیدورد، خ. (1388). دستور مفصل امروز. تهران: سخن. لازار، ژ. (1384). دستور زبان فارسی معاصر. ترجمهی مهستی بحرینی. تهران: هرمس. ماهوتیان، ش. (1996). دستورزبان فارسی از دیدگاه ردهشناختی. ترجمهی مهدی سمائی. تهران: نشر مرکز. ماهوتیان، ش. (1387). دستور زبان فارسی از دیدگاه رده شناختی.ترجمهی مهدی سمائی. تهران: نشر مرکز. محمودی، س. (1394). بررسی نحوی بندهای موصولی در زبان فارسی: فرایند حرکت بند. جستارهای زبانی، دوره 6، شماره 3 (پیاپی 24)، صص: 269-241. مشکوه‌الدینی، م. (1384). دستور زبان فارسی (واژگان و پیوندهای ساختی). تهران: انتشارات سمت. مولایی کوه‌بنانی، ح. و علیزاده، ع. (زیر چاپ). بررسی خروج بند موصولی در متون روایی براساس مجلدهای پنجم تا هفتم تاریخ بیهقی (رویکردی نقشگرا). مجلهی ادبپژوهی، دانشگاه گیلان. نعمتزاده، ش.، روشن، ب.، غیاثیان، م. و غفاری، م. (1392). سطوح پیچیدگی بندهای موصولی فاعل-فاعل و فاعل-مفعول در کودکان فارسیزبان 3 تا 6 ساله. جستارهای زبانی، شماره 4 (پیاپی 16)، صص: 244-221.
Abdolmanafi (Rokni), S. J. & Rahmani, Z. (2012). An Investigation of the Learnability of Relative Clauses by EFL Learners. World Journal of English Language, 2(3): 29-37. Ahangar,A.A. (2000). The Subordinate Clause Construction in Persian Based on Government and Binding Theory. PhD Dissertation. Tehran University, Iran. Anderson, R. (2009). Grammar Teaching Unit – Relative Clauses.Retrieved from: www.ed.ac.uk/files/.../grammar_for_academic_writing_ism.p... Annas, V. (2004). Relative Clauses: Introducing Relative Clause Types According to Order of Difficulty and Frequency. Retrieved from: tailieudayhoc.com/download.aspx?id=1667478&type=-1. Arabmofrad, A. & Marefat, H. (2008). Relative Clause Attachment Ambiguity Resolution in Persian. Iranian Journal of Applied Linguistics (IJAL), 11(1): 29- 48. Brandt, S., Kidd, E., Lieven, E. & Tomasello, M. (2009). The Discourse Bases of Relativization: An Investigation of Young German-and English-speaking Children’s Comprehension of Relative Clauses. Cognitive Linguistics, 20: 70-539. Celce-Murcia, M. & Larsen-Freeman, D. (1999). The Grammar Book: An ESL/EFL Teacher's Course. Boston, MA: Heinle & Heinle. Comrie, B. (1996). Language Universals and Linguistic Typology: Syntax and Morphology. Oxford: Blackwell Publishers. Comrie, B. (2002). Typology and language acquisition: The case of relative clauses. In A. Giacalone Ramat (Ed.), Typology and Second Language Acquisition. Berlin: Moutonde Gruyter. Diessel, H. & Tomasello, M. (2005). A New Look at the Acquisition of Relative Clauses. Language, 81(4): 882- 906. Felser, C., Marinis,T. & Clahsen, H. (2004). Children’s Processing of Ambiguous Sentences: A Study of Relative Clause Attachment. Language Acquisition, 11: 127- 134. Fox, A. B. & Thompson, A. S. (2007). Relative Clauses in English Conversation; Relativizers, Frequency, and the Notion of Construction. Amsterdam, John Benjamins. Fry, C. (2010). Considerations on the Teaching and Learning of Relative Clauses with Respect to Turkish Students at Pre-intermediate Level. Retrieved from: http://faculty.kfupm.edu.sa/pyp/cfry/teachingrelative clauses.pdf Gibson, E., Desmet, T., Grodner, D., Watson, D. & Ko, K. (2005). Reading Relative Clauses in English. Cognitive Linguistics, 16(2): 313-353. Givón, T. (2001). Syntax: An Introduction (Vol. 2). Amsterdam/Philadelphia: John Benjamins Publishing Company. Hsu, N. C. (2006). Issues in Head-Final Relative Clauses in Chinese–Derivation, Processing, and Acquisition. Ph.D. Dissertation. Delaware University. Ishizucka, T. (2005). Processing Relative Clauses in Japanese. UCLAWorking Papers in Linguistics, 13: 135-157. Izumi, S. (2003). Processing Difficulty in Comprehension and Production of Relative Clauses Bylearners of English as a Second Language. Language Learning, 53: 285–323. Jahani, C. (2009). Restrictive Relative Clauses in Balochi and the Marking of the Antecedent –Linguistic Influence from Persian? The Baloch and others: linguistic, historical and socio-political perspectives on pluralism in Balochistan, Wiesbaden: Reichert, pp 139-166. Karimi, S. (2001). Persian Complex DPs: How Mysterious Are They? The Canadian journal of linguistics, 46(1-2): 63-96. Karimi, S. (2005). Minimalist Approach to Scrambling: Evidence from Persian. Berlin, Germany: Mouton de Gruyter. Kim, C. E. (2013). Asymetries in the Production of Relative Clause: First and Second Language Acquisition. Ph.D. Dissertation. university of Hawai'i, Manoa. Kroeger, R. (2005). Analyzing Grammar: An Introduction. Cambridge: Cambridge University Press. Lin, C. C. & Bever, G. T. (2006). Chinese Is No Exception: Universal Subject Reference of Relative Clause Processing. Paper Presented at The 19th Annual CUNY Conference on Human Sentence Processing. CUNY Graduate Center, New York. Marefat, H. & Rahmany, R. (2009). Acquisition of English Relative Clauses by Persian EFL Learners. Journal of Language and Linguistic Studies, 5(2): 21-48. MacWhinney, B. & Pléh, C. (1988). The Processing of Restrictive Relative Clauses in Hungarian. Cognition, 29(2): 95-141. Novogrodsky, R. N. & Friedmann, N. (2006). The Production of Relative Clauses in SLI: A Window to the Nature of the Impairment. Advances in Speech-Language Pathology, 84: 364-375. Rahmany, R., Marefat, H. & Kidd, E. (2011). Persian Speaking Children’s Acquisition of Relative Clauses. European Journal of Developmental Psychology. 8(3): 367-388. Rahmany, R., Marefat, H. & Kidd, E. (2014). Resumptive Elements Aid Comprehension of Object Relative Clauses: Evidence from Persian. Journal of Child Language, 41(1): 1-12. Reali, F. & Christiansen,M. H. (2006). Processing of Relative Clauses is Made Easierby Frequency of Occurrence. Journal of Memory and Language, 57: 1- 23. Richards, J.C.&Schmidt,R. (2002). Longman Dictionary of Language Teaching and Applied Linguistics. London: Longman. Sevcenco, A., Avram, L. & Stoicescu, I. (2011). Subject and Direct Object Relative Clause Production in Child Romanian. Retrieved from: http://www.unibuc.ro/prof/avram_l/docs/2013/iul/29_22_38_21BUCLA_Sevcenco_et_al.pdf. Taghvaeipur, M. (2005). Persian Relative Clause in Head-driven Phrase Structure Grammar. Ph.D. Dissertation. University of Essex. Tavakolian, S. (1981). The conjoined-clause analysis of relative clauses. In S. Tavakolian (Ed.), Language Acquisition and Linguistic Theory, (pp: 167-187). Cambridge, MA: The MIT Press. Villiers, G. J., Flusberg, T. B. H., Hakuta, K. & Cohen, M. (1979). Children's Comprehension of Relative Clauses. Journal of Psycholinguistic Research, 8(5): 499- 518. Windfuhr, G. L. (1979). Persian Grammar: History and State of its Study. Mouton Publisher, USA. Xu, Y. (2009). The Syntax, Processing and Second Language Acquisition of Chinese Relative Clauses. Ph.D. Dissertation. Graduate College, University of Arizona.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,022 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 952 |
||