تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 380 |
تعداد مقالات | 3,141 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,264,589 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,859,346 |
The Impact of Digital Multimodal Composition on Writing Ability of Iranian EFL Learners with Respect to Their Self-Efficacy | ||
Journal of Modern Research in English Language Studies | ||
مقاله 7، دوره 9، شماره 1، فروردین 2022، صفحه 177-151 اصل مقاله (691.34 K) | ||
نوع مقاله: Research Paper | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/jmrels.2020.13799.1698 | ||
نویسندگان | ||
Najmeh Maghsoudi1؛ Mohammad Golshan* 2؛ Amin Naeimi3 | ||
1PhD Student of English, Maybod Branch, Islamic Azad University, Maybod, Iran | ||
2Department of English, Maybod Branch, Islamic Azad University, Maybod, Iran | ||
3Department of English, Yazd Branch, Islamic Azad University, Yazd, Iran | ||
تاریخ دریافت: 09 مرداد 1399، تاریخ بازنگری: 26 مهر 1399، تاریخ پذیرش: 29 مهر 1399 | ||
چکیده | ||
Despite the increasing attention of researchers to digital multimodal composition in recent years and the importance of self-efficacy beliefs in the development of writing ability, the instruction of writing skill has still remained traditional in Iran. The present mixed-methods study was conducted to examine the joint effect of digital multimodal composition and self-efficacy on the writing ability of Iranian EFL learners. In so doing, two intact groups including 59 sophomore students at a university in southeastern Iran participated in the study. The participants were assigned into two comparison groups of multimodal (n = 30) and monomodal (n = 29) compositions. The multimodal group composed five digital essays while the monomodal group produced five paper-based essays during the semester. Moreover, both groups’ self-efficacy beliefs were assessed through Second Language Writer Self-Efficacy Scale after they finished composing their essays. At the final stage of the research, semi-structured interviews were run to elicit the participants’ perception about digital multimodal composition. The result of two-way MANOVA revealed that the multimodal group outperformed the monomodal group in terms of content, communicative achievement, and organization, but not in language component. Additionally, self-efficacy had a significant impact on the writing ability of both multimodal and monomodal groups regardless of the type of writing they produced. Besides, the thematic analysis of the interviews revealed that highly-efficacious learners had positive perception about multimodal composition. The study concludes with the necessity of reshaping educational practices for English writing instruction in Iran and fostering the learners’ self-efficacy in the composition processes. | ||
کلیدواژهها | ||
Digital Multimodal Composition؛ Self-Efficacy؛ Writing Ability | ||
عنوان مقاله [English] | ||
تاثیر مقاله های دیجیتال چندوجهی بر توانایی نگارش دانشجویان ایرانی رشته زبان انگلیسی با توجه به خودکارآمدی آنها | ||
نویسندگان [English] | ||
نجمه مقصودی1؛ محمد گلشن2؛ امین نعیمی3 | ||
1دانشجوی دکتری زبان انگلیسی، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران | ||
2گروه زبان انگلیسی، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران | ||
3گروه زبان انگلیسی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران | ||
چکیده [English] | ||
علی رغم توجه روزافزون محققان به مقاله های دیجیتال چندوجهی و اهمیت باور خودکار آمدی در تقویت مهارت نگارش انگلیسی، این مهارت در ایران هنوزبه شکل سنتی تدریس می گردد. پژوهش ترکیبی حاضر با طرح متوالی تبیینی با هدف بررسی همزمان مقاله های دیجیتال چندوجهی و باور خودکار آمدی بر توانایی نگارش دانشجویان ایرانی رشته زبان انگلیسی انجام پذیرفت. دو گروه 29 و 30 نفره از دانشجویان رشته زبان انگلیسی به روش دست نخورده انتخاب شدند. در یک گروه مقاله های دیجیتال چندوجهی و در گروه دیگر مقاله های یک وجهی تدریس شد. در انتهای ترم هر دو گروه پرسشنامه خودکارآمدی را کامل کردند. نتایج آزمون مانوای دوراهه نشان داد که گروه مقاله های دیجیتال چندوجهی عملکرد بهتری در توانایی نگارش در محتوا، ارتباط موفق، و ساختار داشتند هرچند در زبان تفاوت معناداری بین دو گروه یافت نشد. باورخودکارآمدی نیز تاثیر چشمگیری روی توانایی نگارش در هر دو گروه مقاله های دیجیتال چندوجهی و یک وجهی داشت. بر اساس نمره به دست آمده از پرسشنامه ها، هشت دانشجو با بالاترین و پایین ترین نمره خودکارآمدی برای مصاحبه نیمه ساختاری انتخاب شدند تا تعبیر خود را درباره مقاله های دیحیتال چندوجهی بیان کنند. تحلیل محتوای مصاحبه ها نیز بیانگر این بود که دانشجویان با خودکارآمدی بالا تعبیر مثبتی نسبت به مقاله های دیجیتال چندوجهی داشتند هر چند دانشجویان با خودکارآمدی پایین معتقد بودند مقاله های دیجیتال چندوجهی نقش چندانی در تقویت توانایی نگارش آنها نداشتند. پژوهش حاضر بیانگر ضرورت تغییر رویکردهای آموزشی و تقویت خودکارآمدی در تدریس مهارت نگارش می باشد. | ||
کلیدواژهها [English] | ||
مقاله های دیجیتال چند وجهی, باور خود کارآمدی, توانایی نگارش | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 699 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 626 |