اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 347 |
| تعداد مقالات | 2,862 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,254,925 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,390,570 |
الگوی مفهومی تحلیل زباهنگ روشی مؤثر در معرفی فرهنگ ایرانیان به غیرفارسی‌زبانان( مطالعه‌ی موردی: زباهنگ مرگاندیشی در شاهنامه‌ی فردوسی)(مقاله علمی- پژوهشی) | ||
| پژوهش نامه آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان | ||
| مقاله 6، دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 22، مهر 1400، صفحه 105-135 اصل مقاله (1.2 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/jtpsol.2021.15104.1521 | ||
| نویسندگان | ||
| شیما ابراهیمی1؛ زهرا جهانی2 | ||
| 1نویسنده‌ی مسئول، استادیار آموزش زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| 2دانش آموخته ی کارشناسی ارشد آموزش زبان فارسی، دانشگاه فردوسی مشهد | ||
| تاریخ دریافت: 07 اسفند 1399، تاریخ بازنگری: 09 اردیبهشت 1400، تاریخ پذیرش: 18 اردیبهشت 1400 | ||
| چکیده | ||
| باتوجه به اهمیت فرهنگ در آموزش زبان فارسی می‌توان از زباهنگ‌ها برای این مسئله‌ی مهم بهره برد. زباهنگ (زبان و فرهنگ) ساختارها و عباراتی از زبان است که نشان‌دهنده‌ی فرهنگ هر قوم است. از آنجا که فرهنگ هر ملتی در ادبیات آن بازتاب دارد، به‌نظر می‌رسد متون ادبی به‌ویژه شاهنامه‌ی فردوسی منبع مناسبی برای آموزش باشد. در پژوهش حاضر با هدف نشان دادن چگونگی آموزش فرهنگ برپایه‌ی الگوی مفهومی تحلیل زباهنگ که به‌نظر می‌رسد چارچوبی جامع و مناسب برای شناسایی الگوهای فرهنگی و انتقال آن به دیگر جوامع است، یکی از زباهنگ‌های پربسامد زبان فارسی، یعنی زباهنگ مرگاندیشی واکاوی شد. بدین‌منظور 130 قطعه‌ی زبانی مربوط به این زباهنگ از مجموعه‌ی امثال و حکم انتخاب و از منظر الگوی SPEAKING بررسی شد. در گام بعد، نوع هیجان و بسامد تجربه‌ی افراد نسبت‌به این زباهنگ براساس الگوی هَیَجامَد (هیجان+بسامد) ارزیابی و فرهنگ مستتر در این زباهنگ مورد مداقه قرار گرفت. نتایج نشان داد این زباهنگ در شاهنامه بسامد بالایی دارد و افراد افزون‌بر تجربه‌های شنیداری، دیداری و لمسی خود آن را با اهدافی مانند ترغیب به نیکوکاری، پرهیز از دنیاگرایی و اظهار بر اجتناب‌ناپذیر بودن مرگ استفاده می‌کنند. الگوهای فرهنگی حاکم بر زباهنگ مرگاندیشی نشان‌دهنده‌ی فرهنگ جمع‌گرا، سخت‌گیر، جهت‌گیری‌های کوتاه‌مدت و ابهام‌گریز جامعه‌ی ایرانی است. در ادامه، نگارندگان به‌منظور آموزش این الگوهای فرهنگی متنی را که حاوی زباهنگ هدف بوده و براساس الگوی SPEAKING تنظیم شده است، انتخاب کرده و باتوجه به الگوی هَیَجامَد که به حواس و هیجانات در آموزش توجه دارد، آن را تدریس کرده‌اند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش فرهنگ؛ الگوی مفهومی تحلیل زباهنگ؛ هَیَجامَد؛ شاهنامه؛ مرگاندیشی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The “Cultuling” Analysis Model as an Effective Approach in Teaching Iranian Culture to Non-Persian Speakers: The Case of the Cultuling of Mortal Thoughts in the Shahnameh | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Shima Ebrahimi1؛ Zahra Jahani2 | ||
| 1Ph.D. in General linguistics, Assistant Professor of Persian Language and Literature, Ferdowsi University of Mashhad | ||
| 2M.A. in Persian Language Teaching, Ferdowsi University of Mashhad | ||
| چکیده [English] | ||
| In view of the fact that culture is of importance in teaching Persian, the application of cultulings sounds relevant. Cultuling are words and phrases reflecting the culture of people; notably Shahnameh, appears to be good sources for education. Intending to reflect on a method for teaching culture in light of “cultuling analysis model", that is a comprehensive model for pinpointing cultural models and patterns, this study examined the cultuling of mortal thoughts in the Shahnameh. In doing so, 130 pieces of utterances concerning mortal thoughts were taken from Dehkhodā’s Proverbs and Mottos, which originally belonged to the Shahnameh. They were analyzed from the perspective of the SPEAKING model the type of emotion and frequency of people’s experience with this cultuling was evaluated based on the emotioncy model and the embedded culture in this cultuling was scrutinized. The results show that this cultuling holds a high frequency in the Shahnameh. Together with their auditory, visual and kinesthetic ways of experiencing mortal thoughts, people tended to use this culturing for encouraging charity, dealing with the inevitability of death, acknowledging the fear of death, avoiding worldly desires and acknowledging the universality of death. The cultuling of mortal thoughts mirrors an Iranian culture featuring collectivism, restraint, short term orientations and uncertainty avoidance. To teach these cultural values and patterns, the researchers chose a text, which contained the cultulings in questions and was designed according to the SPEAKING model. The text was then taught in light of emotioncy; a model underlying the of emotions in learning and teaching. Extended Abstract: It is no denying that culture plays a central role in teaching Persian as language learners from different countries and with different cultures travel to Iran. To achieve their goals and meet their daily needs, language learners should communicate with people in the target language community. Nevertheless, learners’ original culture may enter into conflict with the culture of the target community, resulting in misunderstandings. To overcome this barrier, language learners should be acquainted with the target culture. Additionally, language is part of culture and culture is part of language. Having considered the relationship between culture and language, Pishghadam (2013) introduced the concept of “cultuling”, referring to the structures and phrases in a language and mirrors people’s culture. Along the same line, Pishghadam, Ebrahimi and Derakhshan (2020) developed the “cultuling analysismodel” to analyze different cultulings available in societies. The model relies on the environmental, cultural and emo-sensory factors and takes into consideration cultural, emo-sensory, and linguistic differences and appears to be a comprehensive model in introducing culture to non-Persian speakers. Theoretical Foundation The “cultuling analysis model” is a mash-up of three models, namely, SPEAKING, cultural values and emotioncy, as elaborated in the following. Given the importance attached to speakers, listeners, settings and interactions, Hymes’s (1967) SPEAKING model takes into account all factors influencing interactions between people and embraces eight components, namely, setting or scene, participants, end, act sequence, key, instrumentalities, norms of interaction and interpretation and genres. Emotioncy, which was coined and developed by Pishghadam et al (2013), consists of two items; emotion and frequency. The model postulates that words in each language carry varying levels of emotions and this emo-sensory level is called emotioncy. The six levels of emotioncy, as Pishghdam spells out, embrace null (1), auditory (2), visual (3), kinesthetic (4), inner (5) and arch (6). Null emotioncy happens when an individual has not heard about, seen, or experienced an object or a concept while auditory emotioncy has it that an individual has merely heard about a word. Visual emotioncy concerns the fact that an individual has both heard about and seen the item and kinesthetic emotioncy occurs when an individual has touched, worked, or played with the real object. It is inner emotioncy where an individual has directly experienced the word and arch emotioncy implies that an individual has done research to get additional information. Hofstede is a well-known scholar, who developed a comprehensive classification of cultural values (1991). He stresses the role of culture and the impact of cultural differences. His extensive studies have examined different dimensions of cultural values and national culture. These dimensions are power distance, uncertainty avoidance, individualism/collectivism, masculinity/femininity, long term orientation/short term orientation, indulgence/restraint. Research Methods Drawing on the “cultuling analysis model”, the present applied, qualitative research examined one of the most frequent cultulings in Shahnameh. That is to say, mortal thoughts. In doing so, 130 pieces of utterances related to mortal thoughts were taken from Ali Akbar Dehkhodā’s Proverbs and Mottos yet they originally belonged to Shahnameh. The extracted utterances were then analyzed in the light of the SPEAKING model. The results of the previous stage were examined from the perspective of emotioncy. Next, the results obtained from the two stages mentioned above were investigated from the perspective of cultural values. Having passed these stages of analysis, the researchers detailed an approach to teach culture in accordance with the “cultuling analysis model”. Results The findings suggest that the cultuling of mortal thoughts in the Shahnameh has a high frequency. In addition to their auditory, visual and kinesthetic ways of experiencing mortal thoughts, people tended to use this cultuling for encouraging charity, discouraging worldly life, dealing with the inevitability of death, acknowledging the fear of death, avoiding worldly desires and acknowledging the universality of death. There were expressed in a serious, advisory, compassionate, and fearful manner either orally or in writing. The cultuling of mortal thoughts represents an Iranian culture featuring collectivism, restraint, short term orientations and uncertainty avoidance. To teach these cultural values and patterns, the researchers chose a text, which contained the cultulings in questions and was designed according to the SPEAKING model. The researchers then elaborated on approaches that could be employed to teach this text in light of emotioncy; a model that focuses on the importance of emotions in pedagogy. This highlighted the use and value of “cultuling analysismodel” in teaching cultural values and elements to non-Persian speakers and this approach can make teaching and learning more engaging and compelling. Conclusions It appears that the cultulings available in literary texts, notably in the Shahnameh are rich and appropriate sources for teaching culture to non-Persian language learners. Learning through the “cultuling analysis model” helps learners achieve educational goals in different aspects of Persian language, especially culture. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| teaching culture, cultuling analysis model, emotioncy, Shahnameh, mortal thoughts | ||
| مراجع | ||
|
احمدی، حبیب، بذرافکن، حمیرا، و عربی، علی. (1391). بازنمایی اجتماعی شاهنامه‌ی فردوسی (بررسی هویت فرهنگی، اجتماعی نهاد خانواده ایرانیان از نگاه فردوسی). زن در فرهنگ و هنر. 4(2)، 83 ـ 100. ابراهیمی، منصورسادات. (1390). مقایسه‌ی مفهوم مرگاندیشی در شاهنامه‌ی فردوسی و مثنوی مولوی. پایان‌نامه‌ی منتشرنشده‌ی کارشناسی ارشد. دانشگاه اصفهان. ابراهیمی، شیما، استاجی، اعظم، پیش‌قدم، رضا و امین یزدی، سیدامیر. (1396). بررسی تأثیر استفاده از الگوی هیجامد بر نگرش به یادگیری زبان‌آموزان. مطالعات زبان و ترجمه.50(2)، 2ـ 33. براون، اچ.داگلاس. (1387). اصول یادگیری و آموزش زبان. ترجمه‌ی منصور فهیم. تهران: رهنما. پوریزدان‌‌پناه کرمانی، فائزه. (1399). بررسی جامعه‌شناختی زباهنگ مدرک‌ستایی و کاربرد گفتمانی آن در زبان فارسی. مطالعات زبان و ترجمه. 45(4)، 61ـ96. پیش‌قدم، رضا. (1391). معرفی «زباهنگ» به‌عنوان ابزاری تحولگرا در فرهنگ‌کاوی زبان. مطالعات زبان و ترجمه. ۴۵(۴)، 47-61. پیش‌قدم، رضا، ابراهیمی، شیما و طباطبائیان، مریمسادات. (1398). رویکردی نوین به روانشناسی آموزش زبان. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد. پیش‌قدم، رضا، درخشان، علی، ابراهیمی، شیما و جنتی‌عطایی، اعظم. (1399). واکاوی زباهنگ «مثبت‌نگری» در ضربالمثلهای زبان فارسی. فرهنگ و ادبیات عامه. 8(34)، 217ـ252. پیش‌قدم، رضا، طباطبائیان، مریمسادات و ناوری، صفورا. (1392). تحلیل انتقادی و کاربردی نظریه‌های فراگیری زبان اول از پیدایش تا تکوین. مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد. پیش‌قدم، رضا و عطاران، آتنا. (1392). نگاهی جامعه‌شناختی به کنش گفتاری «قسم»: مقایسه‌ی زبان‌های فارسی و انگلیسی. مطالعات زبان و ترجمه. 46(4)، 25ـ50. پیش‌قدم، رضا، و عطاران، آتنا. (1395). گفتمان‌شناسی «قسمت» در زبان و فرهنگ مردم ایران. مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات. 17(35)، 129ـ149. پیش‌قدم، رضا و فیروزیان پوراصفهانی، آیدا. (1396). تأملی جامعه‌شناختی پیرامون کاربردهای گفتمانی «نمی‌دانم» در زبان فارسی درپرتو الگو هایمز. مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات. 18(37)، 7ـ35. پیش‌قدم، رضا، فیروزیان پوراصفهانی، آیدا و طباطبائی فارانی، سحر. (1396). واکاوی عبارت «ناز کردن» و ترکیب‌های حاصل از آن در زبان فارسی درپرتو الگو «هَیَجامَد». مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات. 18(39)، 67ـ152. پیش‌قدم، رضا، فیروزیان پوراصفهانی، آیدا و فیروزیان پوراصفهانی، آیلین. (1399). معرفی زباهنگ «مرگ‌محوری و شادی‌گریزی» از طریق تفحص در گفتمان‌شناسی «مرگ» در زبان فارسی. مطالعات فرهنگ ـ ارتباطات، 21 (49)، 181ـ206. پیش‌قدم، رضا و نوروزکرمانشاهی، پریا. (1395). ارتباط میان زبان، مذهب و فرهنگ: تحقیق و تدقیقی در کارکردهای لقب «حاجی» و واژه‌های وابسته در زبان فارسی. زبان‌پژوهی. 8(20)، 27ـ51. پیش‌قدم، رضا و وحیدنیا، فاطمه. (1394). کاربردهای «دعا» در فیلم‌های فارسی و انگلیسی درپرتو الگوی هایمز. جستارهای زبانی. ۷(28)، 53ـ72. پیش‌قدم، رضا، وحیدنیا، فاطمه و فیروزیان پوراصفهانی، آیدا. (1393). نگاهی جامعه‌شناختی به کنش گفتاری «نفرین»: مقایسة زبان‌های فارسی و انگلیسی. مطالعات زبان و ترجمه. 47(2)، 45ـ72. جزندری، زهرا و جوادی، مصطفی. (1394). بررسی رابطه‌ی فرهنگ با تعهد سازمانی براساس مدل فرهنگی هافستد. کنفرانس بین‌المللی علوم انسانی، روانشناسی و علوم اجتماعی. تهران. چاه‌نژاد، حبیب. (1390). مرگاندیشی در شاهنامه‌ی فردوسی. پایان‌نامه‌ی منتشرنشده‌ی کارشناسی ارشد. دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران. حسینی‌دشتی، سید مصطفی. (1385). معرف و معاریف: دایرۀالمعارف جامع اسلامی. ج 1. تهران: آرایه. دهخدا، علی‌اکبر. (1362). امثالوحکم. دوره‌ی 4 جلدی. تهران: سپهر. ذوالفقاری، حسن. (1388). فرهنگ بزرگ ضربالمثلهای فارسی. تهران: معین. راجی، سامان. (1397). مقایسه‌ی تطبیقی فرهنگ ملی کشورهای مختلف دنیا از منظر مدل فرهنگی شش بعدی هافستد. پنجمین همایش ملی پژوهش‌های مدیریت علوم انسانی در ایران. تهران. صفردوست، عاطیه، روضه‌سرا، مریم، تقی‌زاده، محمد و منطقی، منوچهر. (1395). بررسی نقش ابعاد فرهنگ سازمانی براساس مدل هافستد در اثربخشی انتقال فناوری و عملکرد رقابتی. مطالعات توسعه‌ی اجتماعی ـ فرهنگی. 4(4)، 169ـ184. قائمی، محمدمهدی و واعظی، احمد. (1393). حقیقت مرگ و مرگاندیشی و معنای زندگی. آیین حکمت. 6(20)، 155ـ183. کریمی، مرتضی .(1387). مرگ و مردن به‌عنوان مقولاتی فرهنگی. پژوهش در فرهنگ و هنر. 1(1)، 98ـ101. کرمی، مرتضی. (1398). تفکر خلاق در رضا پیش‌قدم (ویراستار)، معرفی الگوی مفهومی آموزش (صص. 211-230). مشهد: انتشارات معاونت دانشگاه فردوسی مشهد. لازار، گیلیان. (1380). ادبیات و آموزش زبان. ترجمه‌ی محمد غضنفری. تهران: سمت. لباف، حسن و دلوی، محمدرضا. (1383). مدیریت بومی: چالش‌ها و راهکارها. مطالعه‌ی مدیریت. 43 و 44، 113ـ137. مظفری ورسی، محمدحیدر. (1392). مرگاندیشی درآموزه‌های اسلامی. تهران: کتاب نشر. معین، محمد. (1371). فرهنگ معین. تهران: امیرکبیر. منطقی، منوچهر، تقی‌زاده، محمد، صفردوست، عاطیه و روضه‌سرا، مریم. (1394). نقش فرهنگ سازمانی بر اثربخشی پروژه‌های انتقال فناوری در ایران. مدیریت توسعه‌ی فناوری. 3(2)، 9ـ30. موسوی لاری، سید مجتبی. (1378). مبانی اعتقادات در اسلام. قم: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. مهرابی، معصومه و محمودی بختیاری، بهروز. (1399). زباهنگ ناسزا در فارسی و معادل‌های ترجمه‌شده‌ی انگلیسی براساس الگوی هایمز: مطالعة موردی پیکره ی زبانی رمان دایی جان ناپلئون. مطالعات زبان و ترجمه. 45(2)، 31ـ59. واعظ‌زاده، عباس و یاحقی، محمدجعفر. (1392). بررسی تأثیر شاهنامه در امثال فارسی برپایه‌ی امثال و حکم دهخدا. جستارهای ادبی. ش 46(2)، 2ـ 28. وجدانی، فریده. (1390). سیمای مرگ در شعر فردوسی و ناصرخسرو. پژوهش‌نامه‌ی ادب غنایی. 9(11)، 175ـ196.
References: Ahmadi, H., Bazrafkan, H. & Arabi, A. (2012). Social representation of Ferdowsi's Shahname the study of socio-cultural identity of women and Iranian families in Ferdowsi's perspective. Woman in Culture & Art, 4(2), 83-100. [In Persian] Ebrahimi, S., Estaji, A., Pishghadam, R., & Aminyazdi, S. A., (2017). Assessing the effect of emotioncy model on non-Persian students' attitude. Language and Translation Studies, 50(2), 1-33 . [In Persian] Brown, H. D. (2009). Principles of language learning and teaching. Tr. by Mansour Fahim, Tehran: RahnamaPublications. [In Persian] Chahnejad, H. (2012). Death thought in Ferdowsi's Shahnameh (Unpublished master's thesis). Tarbiat Dabir Shahid Rajaei University, Tehran, Iran. [In Persian] Dehkhoda, A. (1984). Amsal-o-Hekam.Tehran:Sepehr Publications. [In Persian] Goffman, E. (1971). Relations in public. New York, NY: Harper and Row. Halliday, M. A. K. (1994). An introduction to systemic functional grammar (2nd ed.). London, England: Edward Arnold. Hymes, D. (1967). Models of interaction of language and social setting. Journal of Social Issues, 3(32), 8-28. Hymes, D. (1972). Models of the interaction of language and social life in J. J. Gumperz & D, Hymes (Eds), Directions in sociolinguistics: The ethnography of communication (pp. 35-71). New York, NY: Holt, Rinehart and Winston. Halliday, M. A. K. (1975). Learning how to mean: Explorations in the development of language. London, England: Edward Arnold. Hofstede, G. (1991). Cultures and organizations: Software of the mind. New York, NY: McGraw-Hill. Jazandari, Z., & Javadi, M. (2015). Investigating the relationship between culture and organizational commitment based on Hofsted's cultural. Anternational Conference on Humanities Psychology and Social Science, Tehran, Iran. [In Persian] Karami, M. (2019). Creative thinking, R., Pishghadam (Editor). An introduction to the conceptual model of education. Ferdowsi University of Mashhad Publications. [In Persian] Kronenfeld, D.(2009). Fanti kinship and the Analysis of kinship terminologies. Chicago: Universityofllinoispress. Labaf, H., & Dedavi, M. (2004). Indigenous management; Challenges and srtategies. Management Studies in Development and Evolution, 11(43,44), 113-137.[In Persian] Lazar, G. (2002). Literature and language teaching. Translated by Ghazamfari, M. Tehran: Samt. Maclean, P. D. A. (1978). Sensory intelligence. Welgemoed, South Africa: Metz. [In Persian] Moin, M. 1993). Moin dictionary. Thehran: Amir Kabir Publications. [In Persian] Minkov, M. (2008). Self-enhancement and self –stability predict school achievement at the national level. Cross-Cultural Research, 42(2), 172-196. Manteqi, M., Taqizadeh, M., Safardoost, A. & Rozehsora, M. (2015).The role organizational culture on the effectiveness of technology transfer projects in Iran. Technology Development Management, 3(2), 9-30. [In Persian] Mehrabi, M., & Mahmoodibakhtiari, B. (2021). The cultuling of'' insult'' in My uncle Napoleon and English equivalents: A corpus-based study. Language and Translation Studies, 53(4), 31-59.[In Persian] Pouryazdanpanah Kermani, F. (2021). A Sociological study of cultuling of'' certificate admiration'' and its discoursal function in Persian. Language and Translation Studies, 53(4), 61-96. [In Persian] Pishghadam, R. (2013). Introducing cultuling as a dynamic tool in culturology of language. Language and Translation Studies, 45, 47-62. [In Persian] Pishghadam, R. (2015, October). Emotioncy in language education: From exvolvement to involvement. Paper presented at the 2nd Conference of Interdisciplinary Approaches to Language Teaching, Literature, and Translation Studies. Mashhad, Iran. Pishghadam, R. (2016). A look into the life of the senses: Introducing educational emotioncy pyramid [PowerPoint slides]. Retrieved fromhttp://pishghadam.profcms.um.ac.ir/index.php/index.php?option=com_profactivity&task=allPublications. Pishghadam, R., & Attaran, A. (2014). A sociological comparison of speech act of swearing: A case study of Persian and English languages. Language and Translation Studies, 46(4), 25-50.[In Persian] Pishghadam, R., & Attaran, A. (2016). Discourse analysis of “Qesmat” in Iranian culture and language. Culture-Communication Studies, 17(35), 129-149.[In Persian] Pishghadam, R., Derakhshan, A., Ebrahimi, S., & Jannati Ataei, A. (2020). A study on the cultuling of '' positive thinking'' in Persian proverbs. Culture and Folk Literature, 8(34), 217-252. [In Persian] Pishghadam, R., & Ebrahimi, S. (2020). Cultuling: A novel approach to examine Iranian's cultural meme. Washington, DC: Amazon Publications Inc. Pishghadam, R., Ebrahimi, S., & Derakhshan, A. (2020). Cultuling analysis: A new methodology for discovering cultural memes. International Journal of Society, Culture, and Language, 8(2), 17-34. Pishghadam, R., Ebrahimi, S., & Tabatabaeian, M. S. (2019). A novel approach to psychology of language education. Iran, Mashhad: Ferdowsi University of Mashhad Publications. [In Persian] Pishghadam, R., Baghaei, P., & Seyednozadi, Z (2016). Introducing emotioncy as a potential source of test bias: a mixed Rasch Modeling study, International Journal of Testing, 17(2), 127-140. [In Persian] Pishghadam, R., & Firooziyan Pour Esfahani, A. (2017). A sociolinguistic analysis of the discourse functions of “I don't know” in Persian language: Hymes’ SPEAKING model. Culture-Communication Studies, 37(18), 7-35. Pishghadam, R., Firooziyan Pour Esfahani, A., & Tabatabaee Farani, S. (2018). Examining the concept of nāz and its related vocabulary items in Persian language in light of emotioncy. Culture-Communication Studies, 18(39), 67-96. [In Persian] Pishghadam, R., Firooziyan Pour Esfahani, A., & Vahidnia, F. (2015). A sociological look into speech act of cursing: A comparison of Persian and English languages. Language and Translation Studies, 47(2), 45-72. Pishghadam, R., & Noruz Kermanshahi, P. (2016). Relationship between language, religion, and culture: Research and analysis of the functions of the Hajji and related terms in Persian language. Journal of Language Research, 8(20), 27-51. [In Persian] Pishghadam, R., & Vahidnia, F. (2016). Uses of praying in Persian and English movies in the light of Hymes’ model. Language Related Research, 6(7), 53-72. [In Persian] Raji, S. (2018). A comparative comparison of the national culture of different countries of the world from the perspective of Hofstede's six-dimensional cultural model. 5 National Conference on Management & Humanistic Science Research in Iran, Tehran, Iran. [In Persian] Safardoust, A., Rozesara, M., Naghizadeh, M., & Manteghi, M. (2016). Reviews the role of organizational culture from Hofstede's model on the effectiveness if technology transfer. Quarterly Journal of Socio-Cultural Development Studies, 4(4), 162-184. [In Persian] Tang, R. (1998). The place of culture in the foreign language classroom: A reflection the internet. TESL Journal, Available at: http://iteslj.org/Articale/Tang-Culture . Html. Vaezi, A., & Qaemi, M. (2014). Nature of death, death-awareness and meaning of life. Ain-e- Hikmat, 6(20), 155-183. [In Persian] Vaezzadeh, A., & Yahaghi, M. (2013). Examining the influence of the Shahnameh on Persian proverbs in Dehkhoda's Amsal-o-Hekam. Literary Studies,46(2), 1-28. [In Persian] Vejdani, F. (2011). Picture of death in poems of Ferdowsi and Naser Khosrow. Journal of Lyrical Literature Researchers, 9(16), 175-196. [In Persian] Zolfaghari, H. 2010). Dictionary of Persian proverbs. Tehran: Moin Publications. [In Persian] | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 578 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 380 |
||