اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 385 |
| تعداد مقالات | 3,170 |
| تعداد مشاهده مقاله | 4,343,801 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,939,938 |
ابن‌سینا و تمایز وجودشناختیِ هیدگری | ||
| فلسفه غرب | ||
| مقاله 3، دوره 1، شماره 2، تیر 1401، صفحه 37-54 اصل مقاله (339.17 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/wp.2022.17396.1016 | ||
| نویسنده | ||
| مجتبی اعتمادی نیا* | ||
| استادیار گروه معارف دانشگاه فرهنگیان، پردیس حکیم فردوسی، البرز، ایران. | ||
| تاریخ دریافت: 23 خرداد 1401، تاریخ بازنگری: 01 شهریور 1401، تاریخ پذیرش: 02 شهریور 1401 | ||
| چکیده | ||
| یکی از عمده‌ترین استنادات هیدگر در توضیح فرآیند نسیان وجود در تاریخ متافیزیک، عدم التفات به تمایز وجودشناختی از سوی اصحاب متافیزیک است که بر اساس آن، باید از فروکاستن وجود به موجودی خاص اجتناب ورزید. به‌زعم هیدگر، در پی عدم التفات به تمایز وجودشناختی در طول تاریخ فلسفه، فیلسوفان اغلب از مداقّه در «معنا» و «حقیقت» وجود صرف‌نظر کرده‌اند. اما چنانکه می‌دانیم یکی از دقت‌نظرهای هوشمندانه فیلسوفان مسلمان در مواجهه با مبانی وجودشناختی فلسفه یونان، التفات به تمایز میان وجود و ماهیت است. التفات جدی به این تمایز، که نخست در آراء فلسفی فارابی انعکاس یافته، نزد ابن‌سینا به یکی از مبانی اصلی وجود‌شناسی بدل شده است. پرسش و مسأله اساسی در این میان آن است که آیا می‌توان تمایز میان وجود و ماهیت و مباحث وابسته به آن را نزد فیلسوفان مسلمان، به‌ویژه ابن‌سینا مصداقی از تمایز وجودشناختی مطلوب هیدگر به‌شمار آورد؟ نتایج بررسی‌ها در پژوهش پیش‌رو نشان می‌دهد که به‌رغم ابداعات و دستاوردهای وجودشناختی ابن‌سینا، وجود در منظومه فکری او به‌مثابه یک اُبژه مد‌نظر قرار می‌گیرد؛ به‌نحوی‌که حتی در تحلیل ذهنی، متأخر از چیستی یک موجود انگاشته می‌شود و در زمره مقوّمات هویّت آن به‌شمار نمی‌آید. این شیوه مواجهه با مسأله وجود، علاوه بر آنکه پرسش از معنا و حقیقت وجود را مغفولٌ عنه می‌نهد، وجود را به‌مثابه حضور، نامستوری و افق گشایش به فراموشی می‌سپرد و در نهایت، دستگاه مفهومی و معرفت‌شناسی ویژه موجودات را در تحلیل آن به کار می‌گیرد و به این ترتیب از التفات به تمایز وجود شناختی مطلوب هیدگر استنکاف می‌ورزد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| ابن‌سینا؛ هیدگر؛ وجود؛ موجود؛ تمایز وجودشناختی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Avicenna and Heidegger's Ontological Differentiation | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mojtaba Etemadinia | ||
| Assistant Professor, Department of Education, Farhangian University, Hakim Ferdowsi Campus, Alborz, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| One of Heidegger's major citations in explaining the process of forgetting Being in the history of metaphysics is the lack of attention paid to ontological differentiation by metaphysical companions, according to which one should avoid reducing Being to a particular being. According to Heidegger, due to the lack of attention to ontological differentiation throughout the history of philosophy, philosophers have often neglected a careful study of the "meaning" and "truth" of Being. But as we know, one of the clever considerations of Muslim philosophers is to pay attention to the distinction between Being and quiddity. Serious attention to this distinction, which is first reflected in Farabi's philosophical views, has become one of the main foundations of ontology for Avicenna. The fundamental question here is whether the distinction between Being and quiddity and related issues can be considered by Muslim philosophers, especially Avicenna, as an example of Heidegger's desirable ontological differentiation. The results show that in Avicenna's intellectual system, Being is considered as an object; In such a way that even in mental analysis, the latter is considered to be what a being is and is not considered as a component of its identity. This way of dealing with the problem of Being, in addition to ignoring the question of the meaning and truth of Being, forgets it as a presence, ambiguity, and opening horizon and thus refuses to pay attention to Heidegger's desirable ontological differentiation. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Avicenna, Heidegger, Being, Entity, Ontological Differentiation | ||
| مراجع | ||
|
ابراهیمی دینانی، غلامحسین (1380). قواعد کلی فلسفی در فلسفه اسلامی، ج1، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.##
ابن‌رشد (1993م). تهافت التهافت، مقدمه و تعلیق محمد العریبی، بیروت: دار الفکر.##
ابن‌سینا (1371). المباحثات، تحقیق محسن بیدارفر. قم: بیدار.##
ابن‌سینا (1383). الهیات دانشنامه علایی، تصحیح محمد معین، همدان: دانشگاه بوعلی سینا.##
ابن‌سینا (1387). الاشارات و التنبیهات، تحقیق مجتبی زارعی، قم: بوستان کتاب.##
ابن‌سینا (1391). التعلیقات، تصحیح سیدحسین موسویان، تهران: موسسه حکمت و فلسفه ایران.##
ابن‌سینا (1404ق/ الف). الشفاء، الاهیات، تصحیح سعید زاید، قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی.##
ابن‌سینا (1404ق/ ب). الشفاء، المنطق، تصحیح سعید زاید، قم: کتابخانه آیت‌الله مرعشی.##
ارسطو (1389). متافیزیک (مابعدالطبیعه)، ترجمه شرف‌الدین خراسانی، تهران: حکمت.##
ایزوتسو، توشیهیکو (1392). بنیاد حکمت سبزواری یا تحلیلی تازه از فلسفه حاج ملا هادی سبزواری، ترجمه جلال‌الدین مجتبوی، تهران: دانشگاه تهران.##
بدوی، عبدالرحمن (1973م). الزمان الوجودی، بیروت: دار الثقافه.##
جوادی آملی، عبدالله (1383). رحیق مختوم: شرح حکمت متعالیه، ج1، تدوین حمید پارسانیا. قم: اسرا.##
طوسی، نصیرالدین (1375). شرح الاشارات و التنبیهات، قم: نشر البلاغه.##
فارابی (1405ق). فصوص‌الحکم، تحقیق محمد‌حسن آل یاسین، قم: بیدار.##
فردید، سیداحمد (1387). دیدار فرهی و فتوحات آخرالزمان، به‌کوشش محمد مددپور، تهران: نظر.##
مطهری، مرتضی (1390). مجموعه آثار، ج6: اصول فلسفه و روش رئالیسم، تهران: صدرا.##
ملاصدرا (1363). المشاعر، به اهتمام هانری کربن، تهران: طهوری.##
میرداماد، محمدباقر (1367). القبسات، به اهتمام مهدی محقق و همکاران، تهران: دانشگاه تهران.##
نصر، سیدحسین (1359). نظر متفکران اسلامی درباره طبیعت، تهران: خوارزمی.##
هیدگر، مارتین (1392). مسائل اساسی پدیدارشناسی، ترجمه پرویز ضیاء‌شهابی. تهران: مینوی خرد.##
یانگ، جولیان (1394). هیدگر واپسین، ترجمه بهنام خداپناه. تهران: حکمت.##
Aristotle (1960). Posterior Analytics, Topica. translated by Hugh Tredennick & E. S. Forster. Harvard University Press.##
Dreyfus, H. L. (1995). Being-in-the-World: A Commentary on Heidegger's Being and Time. Massachusetts: MIT Press.##
Heidegger, M. (1962). Being and Time. translated by J. Macquarrie & E. Robinson. Blackwell.##
Heidegger, M. (1969). Identity and Difference. translated with an introduction by J. Stambaugh. New York: Harper & Row.##
Heidegger, M. (1972). My Way to Phenomenology in On Time and Being. translated by J. Stambaugh. New York: Harper & Row.##
Heidegger, M. (1991). Nietzsche. translated by D. F. Krell. HarperOne.##
Heidegger, M. (1993). Basic writings: from Being and Time (1927) to the Task of Thinking (1964). edited by D. F. Krell. HarperSanFrancisco.##
Heidegger, M. (1998). Pathmarks. edited by W. McNeill. Cambridge University Press.## | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 787 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 315 |
||