تعداد نشریات | 19 |
تعداد شمارهها | 379 |
تعداد مقالات | 3,116 |
تعداد مشاهده مقاله | 4,237,556 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,834,443 |
تاثیر آموزش همدلى برکاهش جرم وخشونت اتباع بیگانه غیر مجاز شهرستان رى | ||
بهداشت روانی و فرهنگ | ||
مقاله 6، دوره 1، شماره 1، دی 1401، صفحه 85-99 اصل مقاله (987.89 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/mhc.2023.18011.1017 | ||
نویسندگان | ||
فرشته قویدل* 1؛ مر تضى عندلیب2؛ مریم بهنام مرادى2 | ||
1دانشجوى کارشناس ارشد روانشناسى عمومى دانشکده ادبیات وعلوم انسانى دانشگاہ آزاد اسلامى واحد ورامین _پیشوا | ||
2عضو هیئت علمى گروه روانشناسى دانشکده ادبیات و علوم انسانى دانشگاہ آزاد اسلامى واحد ورامین _پیشوا | ||
تاریخ دریافت: 06 آبان 1401، تاریخ بازنگری: 27 فروردین 1402، تاریخ پذیرش: 02 اسفند 1401 | ||
چکیده | ||
چکیده پژوهش حاضر با هدف تأثیر آموزش همدلی برکاهش جرم و خشونت اتباع بیگانه غیرمجاز شهرستان ری انجام شد. روش پژوهش حاضر شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه اتباع غیرمجاز ساکن شهرستان ری بود. نمونه پژوهش، شامل 50 نفر از اتباع غیرمجاز شهرستان ری بود که با روش نمونه-گیری دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دوگروه آزمایش و کنترل (هرگروه 25 نفر) تقسیم گردید. ابتدا از دو گروه آزمایش و کنترل پیشآزمون گرفته شد و سپس برنامه همدلی به مدت ده جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا و در نهایت از دو گروه آزمایش و کنترل پسآزمون گرفته شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه جرم و خشونت (2010) و بسته آموزش همدلی وزیری و لطفیعظیمی (1390) بود. نتایج با استفاده از نرمافزار SPSS26 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد آموزش همدلی بر راهبرد تعارض عمومی و جرایم مالی تاثیر معنیدار نداشت (P>0/05)، اما این تاثیر بر جرایم بینفردی و جرایم مرتبط با مواد مخدر و اعتیاد معنیدار بود (P<0/01). با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که همدلی اثر مثبتی بر کاهش جرم و خشونت در بین اتباع غیرمجاز دارد بنابراین طراحی برنامههای مداخله همدلی در بین اتباع غیرمجاز ضروری است. واژگانکلیدی: جرم، خشونت، همدلی، اتباع غیر مجاز | ||
کلیدواژهها | ||
جرم؛ خشونت؛ همدلی؛ اتباع غیر مجاز | ||
عنوان مقاله [English] | ||
The effect of empathy training on reducing crime and violence of illegal aliens in Ray city | ||
نویسندگان [English] | ||
Fereshteh ghavidel1؛ Morteza andalib2؛ Maryam behnam moradi2 | ||
1Master،s student in general psychology، faculty of Literature and human science،islamic azad university،varamin_pishova branch | ||
2Member of the facultyof psychology، faculty of literature and human sciences،azad islamic university،varin_pishova branch | ||
چکیده [English] | ||
Abstract The present study was conducted with the aim of the effect of empathy training on reducing the crime and violence of illegal aliens in Ray city. The method of the current research was a quasi-experiment with a pre-test-post-test design with a control group. The research population included all illegal citizens living in Ray city. The research sample consisted of 50 illegal citizens of Ray city, who were selected by the available sampling method and randomly divided into two experimental and control groups (25 people in each group). First, a pre-test was taken from the two experimental and control groups, and then the empathy program was implemented for ten sessions in the experimental group, and finally, the post-test was taken from the two experimental and control groups. The tools used were a crime and violence questionnaire (2010) and Vaziri and Lotfi Azimi empathy training package. The results were analyzed using SPSS26 software. The findings showed that empathy training had no significant effect on public conflict strategy and financial crimes (P>0.05). But this effect on interpersonal crimes and crimes related to drugs and addiction was significant (P<0.01). According to the results of the present study, it can be concluded that empathy has a positive effect on reducing crime and violence among illegal citizens, so it is necessary to design empathy intervention programs among illegal citizens. Keywords: crime, violence, empathy, illegal citizens | ||
کلیدواژهها [English] | ||
crime, violence, empathy, illegal citizens | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 221 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 201 |