اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 347 |
| تعداد مقالات | 2,862 |
| تعداد مشاهده مقاله | 3,253,965 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 2,389,576 |
خوانش غزالی بر تجرد نفس از منظر پروکلوس: نوآوری یا پیروی | ||
| فلسفه غرب | ||
| دوره 1، شماره 3، آذر 1401، صفحه 95-110 اصل مقاله (1.24 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30479/wp.2023.18255.1032 | ||
| نویسندگان | ||
| هاجر نیلی احمدآبادی* 1؛ حسین کلباسی اشتری2 | ||
| 1دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| 2استاد، گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و زبان های خارجی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران | ||
| تاریخ دریافت: 14 دی 1401، تاریخ بازنگری: 01 اسفند 1401، تاریخ پذیرش: 22 اسفند 1401 | ||
| چکیده | ||
| مسألۀ تجرد نفس، از مهمترین مباحثی است که همواره کانون توجه متفکران مختلف قرار گرفته است. به عقیدۀ پروکلوس نفس امری غیرمادی و پدیدآورندۀ جسم است به‌طوری‌که جسم پدیدآمدة پدیدآمدة پدیدآمده است. غزالی نیز برخلاف اشعریان پیش از خود که اعتقادی به تجرد نفس نداشتند، نفس را مجرد می‌داند و با استفاده از دلایل عقلی و نقلی در جهت اثبات این مهم می‌کوشد و معتقد است گرچه عقل قادر است در دفاع از تجرد نفس دلیل اقامه کند، اما نتیجه بایستی از راه شرع اثبات شود. این پژوهش درصدد است که با مطالعة تطبیقی ادلۀ ارائه شده توسط پروکلوس و غزالی بر اثبات تجرد نفس، به بیان سنجش نوآوری یا عدم نوآوری غزالی در این زمینه و موافقت یا اختلاف نظر او با پروکلوس بپردازد. هر دو اندیشمند، ادلۀ فراوانی در اثبات این موضوع مطرح کرده‌اند که بعضی از این علل در هستۀ بنیادی خود، از قابلیت اشتراک و انطباق با یکدیگر برخوردارند. به این منظور، در مقالۀ حاضر این علل را بر اساس تعریف نفس، علم نفس، حرکت یا خودمتحرِّک بودن نفس و جایگاه نفس در بدن، مورد تأمل و واکاوی قرار می‌دهیم. فرضیۀ نوشتار حاضر این است که غزالی در برخی از این ادله هم‌نوا با پروکلوس و در برخی دیگر، با رویکردی دینی-کلامی ظاهر می‌شود و در مقام یک عالم دینی ادلة خود را ارائه می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تجرد نفس؛ پروکلوس؛ غزالی؛ تطبیق | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Al-Ghazali's reading on the immateriality of the soul from the perspective of Proclus: innovation or following | ||
| نویسندگان [English] | ||
| hajar nili ahmadabadi1؛ Hossein kalbasi ashtari2 | ||
| 1Allameh Tabataba'i UNIVERSITY | ||
| 2Professor, Department of Philosophy, Faculty of Persian Literature and Foreign Languages, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| The issue of the immateriality of the soul is one of the most important issues that has always been the focus of various thinkers. According to Proclus, the soul is immaterial and the creator of the body so that the body that has arisen has arisen. Al-Ghazali, unlike her predecessors, who did not believe in the abstraction of the soul, considers the soul to be single and tries to prove this by using rational and narrative reasons and believes that although the intellect is able to provide reasons in defense of the celibacy of the soul, the result must be proven through Sharia law. This study seeks to measure the innovation or non-innovation of Al-Ghazali in this field and her agreement or disagreement with Proclus by a comparative study of the arguments presented by Proclus and Ghazali. Both thinkers have argued that some of these causes are fundamentally compatible with each other at their core. For this purpose, in the present article, we consider these causes based on the definition of the soul, the science of the soul, the movement or self-moving of the soul and the position of the soul in the body. The present article hypothesizes that Al-Ghazali appears in some of these arguments in line with Proclus and others with a religious-theological approach and presents his arguments as a religious scholar. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| immateriality of soul, Proclus, Al-Ghazali, Adaptation | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 89 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 164 |
||